Voorbij

Afgelopen zondag was er weer de jaarlijkse Fotograficabeurs in de binnenstad van Doesburg. Altijd gezellig, zeker als het lekker weer is, en dat is het daar bijna altijd als er beurs is.

Ik ben er naar toe gegaan met het idee om nu niet eens iets te kópen , maar te vèrkopen. Ik ben aan het sparen voor een nieuwe lens. Niet dat ik nu geen goede spullen heb, maar er komt steeds iets nieuws, en ja, je moet dan met de tijd mee.

Ik heb de afgelopen jaren het één en ander verzameld en als je wat ouder wordt ga je ook daar de betrekkelijkheid van inzien. Dus besloot ik een mooie Asahi Pentax Spotmatic, met Auto Bellows M & Slide Copier, inclusief Hoekzoeker M, die al een aantal jaren in mijn kast staat, mee te nemen om mijn slag te slaan.

Bij de eerste kraam werd ik doorverwezen naar een collega. Bij de tweede hoefde ik de doos niet eens te openen. De derde schatte de waarde op 70-80 euro, maar wilde het zelf niet kopen. Bij de vierde kreeg ik te horen dat de waarde ca. 80 euro was, ik mocht het eventueel op zijn kraam zetten, maar de handelaar zelf wilde er niet meer voor geven dan 25 euro. Zijn advies: zet het in de kast om naar te kijken.

Tja, daar stond die al.

Conclusie 1: De belangstelling voor dit soort prachtige techniek uit het midden van de vorige eeuw is kennelijk voorbij. Ik begrijp er niets van. En dit is toch een uniek, volkomen gaaf exemplaar?

Conclusie 2: Die nieuwe Nikon 24-70: 2.8 lens komt er dus voorlopig niet.