Lake District 2016

Lake District 2016

donderdag 30 september 2010

Oogstfeest


























Nou ja,  oogstfeest? Het was dit jaar maar één schaal vol.
Een maand geleden ontdekten we dat het bovenraam van de kas nog openstond, en dat de merels daardoor een weg naar binnen hadden gevonden. Voor hen was het feest dit jaar dus ietsje groter dan voor ons.
Maar, niet getreurd. Ze sma(a)k(t)en uitstekend.

woensdag 29 september 2010

Michaël


"Toen brak er oorlog uit in de hemel", staat er in "Openbaringen 12:7".
Moet je je voorstellen, oorlog in de hemel! Alleen het idee al.

Mijn beeld van de hemel is dat er dáár tenminste vrede is, na al die rotzooi hier op aarde.

Dat klopt ook wel, want in het vervolg van het verhaal staat dat Michaël daar de draak verslaat, die vervolgens de hemel uit wordt gesmeten en op de aarde wordt gegooid. Rust en vrede in de hemel dus.
Het resultaat is dat wij er nu mee zitten opgescheept hier op aarde.

Volgens mij is dit de essentie van het verhaal.
Maar er zit ook een grote uitdaging in, nl: de draak proberen te verslaan. Dat wil zeggen: alle narigheid, onrecht, pijn en moeilijkheden die op je weg komt proberen te overwinnen.

Ga er maar aan staan, uitdagingen genoeg.
Succes!
Fijne Michaëlsdag.

(Ikoon Sint Joris: Marja Benschop-Smit,  "Ikonenpagina")

dinsdag 28 september 2010

Orgelwind


Nu ik het onderwerp "Orgel" heb aangesneden wil ik toch ook even melding maken van mijn initiatief van afgelopen winter om een draaiorgel(tje) te gaan bouwen.

Dit hier is de c-pijp. Het was mijn prototype. Toen bleek dat er ook daadwerkelijk een toon uit kwam heb ik de moed opgevat om door te gaan.
Ik heb een bouwplan van de heer Roel Sinke (kenners weten wie ik bedoel), die dat keurig heeft uitgewerkt in heel gedetailleerde bouwtekeningen.
Inmiddels zijn alle pijpen klaar, ze zijn met slangen via een schepbalg verbonden met het klavierblok, waarover de muziekrol loopt die moet zorgen voor de muziek.

Echter, ik heb te weinig orgelwind, en dat is een probleem. Ik heb de balg gemaakt van een oude regenbroek en wat zeemleer. Als ik heel hard draai komt er wat gepiep uit, maar dat is onvoldoende om een leuk deuntje te kunnen draaien.

Het hele project ligt al maanden stil. Nu is dat niet echt een probleem want is echt een winteravondwerkje. Maar het is alweer herfst en dus wordt het tijd om me er in te verdiepen hoe ik de komende maanden het windprobleem ga oplossen.

Ik heb inmiddels ontdekt dat er een landelijke "Vereniging Huismuziek" is, met o.a. een afdeling draaiorgelbouwers. Zaterdag 9 oktober is er een "Open zolderdag" van de Bouwgroep. Ik hoop dat men mij verder kan helpen met de orgelwind. Ik denk dat het probleem zit in het zeemleer.
Ik houd u op de hoogte.

maandag 27 september 2010

De Koff


Het orgel waar Cor Geskus regelmatig op speelt is een zogenaam De Koff-orgel. Een orgelbouwer uit Utrecht.
Het is gebouwd in 1963 en is beroemd in Putten en de rest van de wereld vanwege zijn mooie klankkleur.

Ik heb mij laten vertellen dat er zo'n 1000 pijpen in zitten. Dat wil zeggen: prestanten, pijpen, octaven, fluiten, hoorns, gemshoorns, trompetten, enz.
En dan heb je nog: pedalen, octaven, quintadenen, nasards, dulcianen, enz. Ik heb geen idee wat het zijn maar het klinkt ingewikkeld

Volgend jaar moet dat allemaal worden gerestaureerd. Dat kost een paar centen, en gelukkig zijn die dankzij een aantal gulle gevers inmiddels beschikbaar, maar dan heb je ook wat. Daarna kan het hopelijk weer jaren mee.

zondag 26 september 2010

Veertig jaar organist


Op 21 september j.l. was de heer Cor Geskus uit Putten veertig jaar organist. Een feit waar best even aandacht aan geschonken mag worden.

Niet iedereen houdt van orgelmuziek, dat weet ik wel en dat weet Cor natuurlijk ook. En de meeste keren komt het er op neer dat je "gewoon" de zang begeleidt bij een kerkdienst.
Maar toch. Je moet daar niet geringschattend over denken.

Ik herinner mij dat wij vroeger thuis een harmonium hadden, zo'n psalmenpomp, waar ik met twee voeten en één vinger nog net "Het hijgend hert" uit kon halen.
Maar dit is iets heel anders. Dit heeft niveau.
Dat blijkt wel uit het feit dat Cor ook ooit een concert heeft mogen geven in De Doelen in Rotterdam en zijn hand niet omdraait voor Bach en Beethoven.
Als je dat dus veertig jaar met enthousiasme doet, en dan als amateur, dat wil zeggen: als liefhebber, ook nog een behoorlijk professioneel niveau weet te handhaven, dan heb ik daar veel bewondering en respect voor.
Chapeau Cor!

vrijdag 24 september 2010

Dat verdient een bloemetje


Een bloemetje is altijd welkom, toch?

Voor iedereen die trouw mijn Blog bezoekt en voor één persoon in het bijzonder.

donderdag 23 september 2010

Vogelvlucht


De afgelopen dagen heb ik in vogelvlucht wat laten zien van Texel.

Een prachtig eiland.
Morgen gaan we weer naar huis en nemen een paar mooie herinneringen mee.
En, ... we hebben al weer geboekt voor volgend jaar.

woensdag 22 september 2010

Het wordt nacht


Terwijl de golven het strand op blijven rollen, kleurt de zon de wolken rood.

Het einde van een mooie dag.

Rust


Texel is een eiland waar hele stukken natuur nog ongerept zijn. Dankzij Natuurmonumenten overigens.

Weer of geen weer, je kunt er genieten van de rust.
Als je even buiten de "grote steden" als Den Burg, of Den Hoorn, of Oudeschild, de duinen op zoekt kom je bijna geen mens tegen.

Ik heb niets tegen mensen, maar soms is het ook wel eens lekker om alleen te zijn. Om te genieten van de natuur, de stilte, of om gewoon eens rustig na te denken over "de dingen des levens".

Anansi


De eerste tekenen van de herfst dienen zich aan.
Het begint af en toe danig te stormen, het wordt mistig 's ochtends en 's avonds, en het wordt weer tijd voor de spinnenwebben.

Gisterenmorgen vroeg was dit het uitzicht vanuit ons raam.
Dat kun je toch niet zomaar onopgemerkt laten.

Ik denk overigens dat "Anansi" even een wandelingetje aan het maken was, of een list aan het verzinnen was, want hij was nergens te bekennen.

dinsdag 21 september 2010

Nog net


Nog net pikt hij in het avondlicht een paar visjes weg voor de golven.

Duwen, draaien, trekken


Duwen, draaien en trekken. Dat is het geheim van het garnalen pellen.

Volgens de schipper gaan er tegenwoordig tonnen vers gevangen garnalen uit de Waddenzee naar Marokko, waar ze door honderden Marokkaanse vrouwen worden gepeld, om vervolgens weer te worden getransporteerd naar Europa voor consumptie.
Daar zijn wij zelf natuurlijk veel te duur voor.

Dat begrijp je overigens pas echt als je geprobeerd hebt zelf een garnaal te pellen.
Als je na enig prutswerk, met duwen, draaien, trekken, al zover bent dat je tot het binnenste van de garnaal bent doorgedrongen, mag je van geluk spreken als je überhaupt nog wat vis in handen hebt.

Maar lekker zijn ze wel. Bedankt dames!

maandag 20 september 2010

Gezocht


Gisteren hebben we de zon de hele dag niet gezien.

Ik betwijfel zelfs of hij wel is opgegaan. In ieder geval heb ik hem ook niet zien ondergaan. Ik heb het hier en daar nog even nagevraagd, maar niemand heeft hem gesignaleerd.

Daarom nog maar een foto van de laatste keer dat hij is waargenomen, afgelopen zaterdagavond.
Een luchtspiegeling op het strand van De Cocksdorp.

Netwerk


De tijd dat de man op jacht ging om in zijn levensonderhoud te voorzien, en daarbij een fuik ging gebruiken om vissen te kunnen vangen lijkt lang achter ons te liggen.

De term "netwerk" heeft tegenwoordig volgens de "Online Encyclopedie" 25 betekenissen:
Het begint met een verwijzing naar aan elkaar gekoppelde elektrische systemen, vervolgens naar computers, een stelsel van transportsystemen, een aan elkaar gekoppelde groep organisaties, mensen die contact met elkaar hebben, etc. etc.
Maar er kunnen dus ook nog gewoon vissen in gevangen worden. De term "vis" komt echter in geen van de omschrijvingen in de Encyclopedie meer voor.

Tjonge, wat een uitzoekerij. Het is net-werk.

zondag 19 september 2010

Avondmaal


Aan het eind van de dag, net voor de zon onderging, hipten nog wat steltlopertjes op het strand, om nog wat vers aangevoerd voedsel uit zee op te pikken.

Geheel onbezorgd. Er is genoeg.
Daarna zoeken ze een schuilplaats voor de nacht.
Morgen begint gewoon weer een nieuwe dag.

Den Geestelycken Spiegel


Het Zeemanskerkje in Oudeschild dateert van 1650.

Het werd gebruikt door de vele zeelieden van de schepen die op de rede van Texel nabij 't Schild lagen.

Direct bij de ingang hangt een grote koperen kaarsenkroon, een geschenk van Michiel Adriaansz. de Ruyter. Je kunt het zien aan de wapenschilden die er op staan. Even verderop hangt er nog één. Er wordt gezegd dat dit van Cornelis Maartensz. Tromp is, geschonken door zijn vrouw na zijn dood.
Midden in de kerk hangt het zogenaamde tiengebodenbord: "Den Geestelycken Spiegel". Het is een geschenk uit 1651 van schipper Richard Robberts van Glasko (Glasgow) uit Zaandam, die hiermee deze woorden wilde meegeven aan hen (zie linksonder):

"Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote waeteren: sien de wercken des Heeren en sijne wonderwercken in de diepe. "Psalm 85, 107"."

Ik wens u een goede zondag, en: "Gedenckt des Sabbath-daegs dat ghij dien heijliget."

zaterdag 18 september 2010

Terugblik


En,

als aan het einde van zo'n mooie dag nog even achterom kijkt, zie je hoe prachtig het avondlicht kan zijn.
Zelfs de maan kijkt toe.

Dat was het weer


Dat was het weer, het (bijna) einde van een prachtige dag.

En morgen..?
Gezond weer op.

Weer


Veel bewolking, af en toe een beetje zon, en regen, regelmatig regen, voornamelijk in het noorden van het land.
Vooral op Texel.

Maar niet getreurd. Dat heeft ook zijn bekoring. Prachtige wolkenluchten, bijvoorbeeld.

vrijdag 17 september 2010

Texel 7


Nogmaals de haven van De Cocksdorp.

Na de foto van woensdag was ik zelf ook wel nieuwsgierig hoe de haven er bij vloed uit zou zien. Ik denk dat het zo'n meter scheelt. Het was hier al weer wat gezakt.
Wat het aantal boten betreft is er geen verschil. Ook gisterenmiddag lag er aan deze kant van de haven maar één boot, maar dat komt dus niet door het lage water.

donderdag 16 september 2010

Texel 6


De haven van De Cocksdorp.

Aan de aanslag op de paaltjes te zien zou je kunnen afleiden dat het water bij vloed toch zeker een meter hoger gestaan heeft. Ooit.
Ik denk dat het verder een kwestie van uitbaggeren is en zorgen dat de vaargeul wordt bijgehouden.

In vroeger tijden is Texel overigens een belangrijk havengebied geweest. In de tijden van Tromp en De Ruyter lagen er talloze schepen voor "De Reede van Texel", zoals nog te zien is op een maquette in het "Juttersmuseum" in Oudeschild.

"De Reede van Texel was in de zeventiende eeuw de poort naar de wereld.
Zeilschepen uit de hele wereld lieten hier hun ankers vallen en hieuwen ze weer. Koopvaarders, vissers, walvisvaarders, de admiraliteit en de VOC vertrokken vanaf deze beschutte ankerplaats naar bestemmingen in alle windrichtingen. Ladingen eten, drinken en hout gingen mee op reis om te overleven en goud ging mee om te verhandelen. Bij terugkomst op de Reede van Texel werd de ingekochte lading van boord gehaald en met lichters verscheept naar o.a. Amsterdam."

Als je dit ziet kun je je dat nauwelijks voorstellen. Maar Oudeschild ligt aan het andere uiteinde van Texel, zo'n 20 kilometer zuidelijker. Dat scheelt.

woensdag 15 september 2010

Texel 5


De haven van De Cocksdorp ziet er na een jaar nog net zo uit.
Een ander bootje, maar de sfeer is even schilderachtig als in 2009.

Het is inderdaad allemaal meer slib dan water in die haven, zoals Ger eerder deze week opmerkte.
Ik zal er dan toch ook maar eens gaan kijken als het vloed is.

zondag 12 september 2010

Fascinerend


Ook Texel blijkt met zijn tijd mee te gaan.
Dat betekent dat het geen probleem is om dit soort momenten per direct door te geven op dit Blog.

Zo'n zonsondergang trekt altijd mensen met camera's. Ik telde deze keer zeker 10 medefotografen. Allemaal keurig op een rij.
Het blijft een fascinerend schouwspel.

Texel 2


De haven van De Cocksdorp, met ceeooceeka.

zaterdag 11 september 2010

Texel


De komende dagen gaan wij naar Texel voor ons jaarlijkse familieweekend. Daar wordt al heel lang weer naar uitgekeken.

En behalve van elkaar, genieten we ook iedere keer weer van het eiland. Het verveelt eigenlijk nooit. Je kunt er heerlijk de duinen in, het strand op, bootjes kijken, etc.
En als we dat allemaal weer gezien hebben, of als het weer niet helemaal mee zit, is er ook altijd nog een goed boek.
Na het weekend zijn we van plan ook nog een poosje te blijven hangen op het eiland.

Dus de komende tijd zult u het op dit Blog moeten doen met een aantal foto's van ons vorige weekend.
Natuurlijk gaat er ook een fototoestel mee, maar ik weet niet of het me lukt om daar nieuwe foto's de lucht in te krijgen.
Zo niet, dan hebt u die nog tegoed.

vrijdag 10 september 2010

Braak


Afgezien misschien van het fraaie licht zegt deze foto u waarschijnlijk niets.

Het is een foto die ik nu zou rangschikken in de categorie Landschap en Natuur.
Maar nog geen jaar geleden zou deze staan in de categorie: Steden en Architectuur.
Op deze plek stond namelijk vroeger het Holy-Ziekenhuis in Vlaardingen. Maar in de vaart der volkeren heeft dit plaats moeten maken voor het moderne Vlietlandziekenhuis in Schiedam, dat overigens al een aantal keren de pers heeft gehaald i.v.m. financiële en organisatorische problemen.

Het geval wil dat mijn schoonvader vroeger econoom was van het Holy-ziekenhuis en destijds nauw betrokken was bij de bouw er van. Hij is al jaren weg uit Vlaardingen, maar met zijn 90 jaar volgt hij de ontwikkelingen nog altijd nauwgezet. De sloop ging hem dwars door het hart. Zo'n mooi, goed en degelijk gebouw sloop je toch niet!
Telkens als ik er in de buurt kom, ga ik op zijn verzoek even kijken of er al iets anders voor in de plaats is gekomen.

Tot afgelopen maandag niets dus. Het terrein ligt nog steeds braak. In afwachting van de fantastische plannen van de projectontwikkelaar, die momenteel natuurlijk last heeft van de economische crisis.
Ik verwacht dat het nog jaren kan duren.

donderdag 9 september 2010

...en neer.


Trappen fascineren mij.

Misschien dat het de spiraal is die mij aanspreekt.
Het doet me denken aan een labyrint, een doolhof, waarin je op zoek gaat naar een weg naar buiten, maar die soms ook de betekenis kan hebben van een weg naar binnen.

Iets om over na te denken dus.

woensdag 8 september 2010

Op...


Het is waarschijnlijk een tik, maar als ik trap zie dan wil ik die fotograferen.

Deze trap in de Eusebiuskerk in Arnhem leidt overigens nergens naar toe. Hij staat beneden in de torenruimte als decorum naast de lift. Waarschijnlijk heeft hij vroeger dienst gedaan als trap naar een galerij, of zo, maar nu is het alleen nog maar show. Je kunt naar boven lopen en weer naar beneden en weer naar boven, enz.

Zo heeft hij voor mij toch weer dienst gedaan, nl. om er een leuk fotootje van te schieten.

dinsdag 7 september 2010

Trappen


Ik kan het natuurlijk gooien op het gezelschap waarmee ik was, maar eerlijk gezegd heb ik, ook voor mijn eigen gemak, de lift genomen naar de top van de Eusebiuskerk in Arnhem.
Die lift stond er nu eenmaal en ze hebben hem niet voor niets gemaakt.

Maar meestal ga ik toch wel lopen. In een kerktoren van 80 meter zijn er al gauw zo'n 350 trappen. Je wordt er wat duizelig van, als het druk is is het soms wat dringen, maar om de één of andere reden vind ik het nog steeds een uitdaging om zo'n toren te beklimmen.

Bovendien: trappen fascineren mij. Vaak kun je er een leuk fotootje van maken.
Ik had mij daarom voorgenomen om terug te gaan lopen, maar helaas de trap was wegens onderhoudswerkzaamheden gesloten.
Echt waar!
Verder dan dit, wat mysterieuze plaatje kwam ik niet.

maandag 6 september 2010

Panoramalift


Het gebeurt niet zo vaak dat je met een lift naar boven kunt in een kerktoren.

Maar de Eusebiuskerk heeft een heuse panoramalift, die je eerst naar een aantal zalen brengt op 25 en 30 meter hoogte. Vervolgens ga je langs de 7 grote luiklokken, door het 53 klokken tellende, grootste carillon van Europa en de beiaardierscabine naar de Belvédère, het uitzichtpunt op 73 meter hoogte, waar een herdenkingsruimte is ingericht over de Slag om Arnhem.

Met een trap kun je vervolgens nog hoger, naar 80 meter. En als het weer een beetje mee zit heb je daar een prachtig uitzicht over de gehele grensstreek.

zondag 5 september 2010

Eusebius


De Eusebiuskerk in Arnhem staat in de steigers. En dat is niet voor het eerst vertelde de gids van de Stichting Gilde Stadswandelingen. Hij weet niet anders of er staan steigers omheen.

Dit keer gaat het 10 jaar duren. Zolang, dat de gemeente de steigers maar heeft aangekocht. Dat was goedkoper dan huren.

De Eusebiuskerk is in de oorlog met de grond gelijk gemaakt.
"GoArnhem" vermeldt:

"Vijf jaar lang was Arnhem vaak het middelpunt van de gevechten tussen de geallieerden en de Duitsers. Alle bewoners waren geevacueerd en konden pas na enkele maanden, toen heel Nederland al feest vierde, terug keren naar hun woningen.
De tweede Wereldoorlog heeft veel vernield aan het oude stadscentrum.

De Grote kerk/Eusebius kerk was een ruïne en vele huizen waren onherstelbaar beschadigd. Doordat de stad tijdens de oorlog veel te verduren heeft gehad en er snel weer woningen nodig waren, is de stad in ijl tempo weer opgebouwd. Dit is de oorzaak ervoor dat Arnhem veel na-oorlogse gebouwen kent.
Ook de Grote Kerk is opnieuw opgebouwd en heeft een totaal andere toren gekregen waarbij de kerk grotendeels bestaat uit gewapend beton."

Er wordt nu kennelijk alles aan gedaan om de kerk voor het nageslacht te behouden.
En als je hem van binnen ziet (de stoelen zijn er even uit in verband met de grote schoonmaak), is dat best de moeite waard.
Fijne zondag!

zaterdag 4 september 2010

St. Petersgasthuis


Het "St. Petersgasthuis" aan de Rijnstraat in Arnhem is één van de oudste, nog bewaarde, panden in Arnhem..

Bij zijn overlijden in 1401 liet Johan Wolterszoon van Arnhem het pand, bij testament, na aan de stad om er een "hospitael ende een geestelijck huys voor die ermen ende die siecken te ontfangen en te vueden" in te vestigen. Dit ter ere van de Heilige Petrus.

"In 1401 vond, door de wijbisschop van Utrecht de inwijding van het Sint Peters Gasthuis plaats.
Was in het testament van Johan Wolterszoon van Arnhem bepaald dat het huis "eeuwelicke" een hospitaal moest blijven, al in de 16de eeuw was dit niet meer het geval. In 1524 werden de kelders onder de hospitaalkerk voor zes goudgeld per jaar verhuurd aan Hertog Karel van Gelre voor de opslag van wijn."

Het pand is in 1954-1955 gerestaureerd. Als ik het goed heb is er tegenwoordig een kledingzaak in gevestigd.
En de voormalige wijnkelder is te bezoeken en af te huren voor feesten en partijen.
Johan Wolters moest eens weten.

vrijdag 3 september 2010

Historische Kelders


Mocht u ooit nog eens een feestje willen organiseren, dan is dit misschien wel wat: de "Historische Kelders" van Arnhem.

Jarenlang hebben deze kelders uit de 13e, 14e en 15e eeuw ongebruikt onder de grond gelegen.
In 2001 is men begonnen deze te restaureren en sinds 2002 worden er door de Stichting Gilde Stadswandeling Arnhem rondleidingen georganiseerd.
Eén van de kelders, een voormalige wijnkelder gelegen onder het St. Petersgasthuis, is ingericht als horecagelegenheid en is dus te gebruiken voor zakelijke bijeenkomsten en particuliere festiviteiten.

Als je er dan ook nog een stadswandeling door de binnenstad van Arnhem aan vastkoppelt heb je een leuk uitje.
Ik kende Arnhem niet, maar ik moet zeggen dat het een buitengewoon aardige binnenstad heeft, met een paar leuke pleinen, zoals het Sint Jansplein en de Korenmarkt.
Aanbevolen dus.

donderdag 2 september 2010

In de wolken


Nee, dit zijn wij niet, daar op dat bankje.
Het had natuurlijk wel gekund, als ik de camera op statief had gezet, of op het randje van de vijver, of aan iemand had gevraagd even een fotootje te nemen.

Maar het ging mij in deze foto, net als gisteren, om de mooie luchten, in dit geval boven de fonteinen bij kasteel Bentheim in Duitsland.

woensdag 1 september 2010

September


Ik ben benieuwd wat de weermannen over de afgelopen maand augustus te melden hebben. Mijn indruk is dat we nooit in één maand zoveel regen hebben gehad.

Wat dat betreft begint september goed. Ik ben van plan de komende maand eens extra te gaan letten op de mooie wolkenluchten. We gaan binnenkort nog een poosje naar Texel en volgens mij zijn de luchten daar altijd nog weer net iets mooier en intenser dan op het vasteland.
We zullen zien.

Overigens is deze foto nog van een paar weken geleden in Twente. Maar volgens mij zag de lucht er gisteren ook zo uit. Blauw met een paar mooie stapelwolken.