Lake District 2016

Lake District 2016

maandag 28 februari 2011

De Rode Loper


Tijdens diezelfde rondwandeling in Harderwijk kwam ik ook deze tegen.

Een iets vrolijker beeld dan die trappen van gisteren.
Oké, het hangt er natuurlijk van af op welke trede je staat op die "ouderdomstrappen" van gisteren, maar ik spreek even voor mezelf.

In ieder geval voel ik me hierbij wat prettiger.
Een rode loper, uitnodigend uitgelegd naar een toekomst die je toelacht.

zondag 27 februari 2011

Trappen


Toen ik onlangs tijdens een rondwandeling in Harderwijk in een oud vissershuisje kwam zag ik deze plaat hangen:

"De ouderdomstrappen van de man".

Ernaast hing er overigens één met "De ouderdomstrappen van de vrouw".
Omdat ik iets met trappen heb kon ik het niet nalaten er even een kiekje van te maken.

Het is natuurlijk een slechte foto, het was donker, en de tekst is nauwelijks te lezen.
En dat is misschien maar goed ook.

zaterdag 26 februari 2011

IJzig


Nog één keer zo'n ijzige foto en dan mag het van mij voorjaar worden.

Een weetje:
Het is vandaag precies 25 jaar geleden dat Evert van Benthem voor de tweede keer de Elfstedentocht won.
Ik herinner me het nog als de dag van gisteren.

vrijdag 25 februari 2011

IJsligusterhaag


IJsligusterhaag, of ligusterijshaag, dat kan natuurlijk ook.

Men had de sproeier in Nijkerk ook even op de netjes geknipte ligusterhaag gezet.

Apart hè?

donderdag 24 februari 2011

IJsboom


Begin van de week heeft het een aantal nachten flink gevroren.

Door een bevriende fotograaf werd ik er op attent gemaakt dat men in Nijkerk de natuur een handje heeft geholpen.
Bij het Ambt van Nijkerk heeft men de sproeier een nachtje over de catalpa's laten spuiten waardoor de hele boom met al zijn takken 's morgen bedekt was met een dikke laag ijs.

Met een blauwe lucht als achtergrond leverde dit dinsdag een prachtig plaatje op.
Ik veronderstel dat er heel veel fotografen even zijn gestopt voor dit bijzondere tafereel.

woensdag 23 februari 2011

Terugblik


Ik ben iemand van vaste gewoonten. Als ik terugblik heb ik nu al voor de 800e keer een bericht met een foto geplaatst op dit Blog en altijd staat de foto aan de linkerkant (kleine fotootjes uitgezonderd), met rechts er naast de tekst.

Vandaag doe ik het dus anders. Want deze foto hoort niet links. Het zou een raar beeld geven. Deze hoort rechts.

Maar dat is wel iets om over na te denken. Want, is van al die 800 foto's dit nu de enige die rechts hoort te staan? Of zijn er meer waarvoor geldt dat ze rechts beter tot zijn recht komen dan links?

Er zal ongetwijfeld wel eens een onderzoek gedaan zijn naar het feit dat wij dus kennelijk patronen in onze hersenen hebben die onze voorkeur bepalen.
Ik weet dat wij in het Westen de neiging hebben van links naar rechts te kijken. We lezen ook van links naar rechts. In de fotografieopleiding heb ik geleerd dat je een persoon bij voorkeur zo in beeld zet dat hij of zij rechts het beeld uitkijkt. Maar er zijn ook landen waar men van rechts naar links leest. Zouden mensen die dat hun leven lang al doen een ander patroon in hun hersenen hebben opgebouwd?

Als dat al zo is, dan ben ik nog wel zo eigenwijs dat ik denk dat ook voor die mensen geldt dat deze foto rechts moet staan, want het beeld wat je ziet is niet zomaar een spiegel. Je "ziet" als het ware de hele auto waar deze spiegel aan vast zit, zonder hem direct te zien.
Ja, zo zult u zeggen, je ziet in de spiegel de auto toch? Dat klopt en klopt niet. Want als dit de spiegel is van de auto die je in de spiegel ziet, dan lijkt het alsof deze spiegel bij de auto in de spiegel links zit. Terwijl je weet dat dit een rechterbuitenspiegel is. Kunt u het nog volgen?

Het grappige, en dat wil ik er maar mee zeggen, is dus dat je met je hersenen meer ziet dan met je ogen.

Dat betekent dat als je naar dingen kijkt, er iets is wat je niet ziet, maar wel bestaat. En dat is nu precies wat "Plato" zo'n 400 voor Christus al had ontdekt en waar eigenlijk ons hele Westerse Christelijke denken op is gebaseerd. Plato noemde het de ideeënwereld. Paulus zegt: "Het geloof is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet." ("Hebreeën 11:1")

Tsjonge, waar je al niet over na kunt denken tijdens zo'n lange autorit naar Italië.

dinsdag 22 februari 2011

Barok


Schuin tegenover Das Goldenes Dachl staat het zogenaamde Heblinghaus, ook één van de bezienswaardigheden in de Altstadt van Innsbruck.

Het gebouw stamt uit 1500 maar werd in 1730, de tijd van de barok, bepleisterd in een overdadige rococo-stijl met allerlei bloemmotieven.

Tsja, je moet er van houden.

maandag 21 februari 2011

Goldenes Dachl


Van ons laatste bezoek aan Innsbruck, zo'n 20 jaar geleden, wist ik mij te herinneren dat er in de Altstadt een bijzonder huis staat. Reden om dat nog eens op te zoeken.

Het is het zgn. "Goldenes Dachl", één van de bezienswaardigheden van Oostenrijk uit de de baroktijd.
Keizer Maximiliaan (1459 -1519) bouwde deze prachtige erker aan de voormalige residentie van hertog Friedrich IV ter gelegenheid van zijn huwelijk met Bianca Maria Sforza van Milaan.

De keizer wilde van hieruit het leven op het plein in het oog houden.


Het dak is belegd met 2.657 vergulde koperen tegels, waaraan het uiteraard zijn naam: "Gouden dak" te danken heeft.
Op één van de reliëfs in de gevel staat die nieuwsgierige keizer zelf afgebeeld met zijn twee vrouwen.

zondag 20 februari 2011

Lente


Het beeld dat lammetjes alleen in het voorjaar geboren worden is kennelijk al lang achterhaald. Of ik loop achter, dat kan natuurlijk ook.

In de schaapskooi in Ermelo zijn er dit jaar al 208 geboren.

Overigens zag het er vanmiddag achter het glas heerlijk uit, maar het was hier ijzig koud.

Plotseling


Toen ik woensdag werd gebeld of ik zin had om mee te gaan om een pakje af te leveren in Italië heb ik niet lang geaarzeld.

Weliswaar is het een hele reis, bijna drieduizend kilometer, woensdagavond weg en vrijdag terug, om beurten rijden. Ik moest er vier afspraken voor afzeggen en had eigenlijk geen tijd. Maar over dit soort leuke dingen moet je niet te lang nadenken, daar is het leven te kort voor.

Er is onderweg natuurlijk geen tijd voor lange fotosessies. Maar zonder camera ga ik ook weer niet op stap. Bovendien heb je onderweg toch ook een paar rustmomenten. Zoals hier in Innsbruck, gelegen aan de altijd groene Inn, met een prachtige oude Altstadt. En overal om je heen zie je majestueuze bergen.
Indrukwekkend.

zaterdag 19 februari 2011

Volle maan boven Kufstein


Plotseling was ik donderdagavond, geheel overwacht, midden op de brug in Kufstein in Oostenrijk, waar ik deze volle maan fotografeerde.

Het was een mysterieus moment.

Op de achtergrond het kasteel, op de voorgrond op de brug een standbeeld van een voor die stad belangrijke heilige, volle maan en twee verlichte ramen van een huis.
Het enige wat ontbrak was het geluid van een knarsende deur of van een piepend raam.

Ik was toeschouwer en heb een poosje vol bewondering naar dit tafereel gekeken. Vervolgens ben ik naar bed gegaan, heb diep geslapen en gedroomd over mannen die de Alpen overtrokken om een opdracht te vervullen.

vrijdag 18 februari 2011

Kluwen


Er zijn zo van die woorden die ik eigenlijk nooit gebruik.

Ik mij niet herinneren dat ik het woord "kluwen"ooit ergens heb opgeschreven. En dat terwijl het toch een heel gewoon woord is voor heel gebruikelijke dingen.

Ik zie er regelmatig één in de kamer liggen. Als er moeilijke vraagstukken opgelost moeten worden moet er ook wel eens een kluwen ontward worden. Etc.

Gewoon Nederlands dus. Maar als ik het dan wil opschrijven, moet ik er even over nadenken: "kluwen". Wat een woord. Waar zou dat nou vandaan komen? Het blijkt zelfs een werkwoord te zijn: ik kluwen, ik kluwende, ik heb gekluwend.
Afijn, je moet ook niet alles willen weten.

donderdag 17 februari 2011

woensdag 16 februari 2011

Katjes


Wilgenkatjes zijn vaak de eerste voorbode van het naderende voorjaar.

Het bijzondere is dat ze het in een vaas ook heel lang volhouden. Als de snijbloemen al lang zijn uitgebloeid staan de katjes nog volop te pronken.
Als je er vervolgens weer een nieuw bosje bloemen bij zet, kun je er extra lang van genieten.

Wat zien ze er trouwens wonderlijk mooi uit. Ik kan me herinneren dat katjes op mij als kind al indruk maakte. Misschien vanwege de fluweelachtige zachte "bloem". Ik las ergens het woord knuffeltak.

Je moet alleen altijd even oppassen voor de kleverige knoppen ernaast. Dat zal ook wel een opzetje zijn van de natuur om de bloem te beschermen.

dinsdag 15 februari 2011

Zacht


Macrofoto's lenen zich ook uitstekend voor wat meer (levens-)inhoudelijke gesprekken.

Het gaat daarbij eigenlijk niet zo zeer om wat je op de foto ziet, maar om wat de foto je doet. En je kunt dan nog weer twee kanten op:

- Waar denk je aan als je dit ziet, ofwel een meer rationalistische benadering.
- Welke gevoelens worden er hiermee bij je opgeroepen, een meer emotionele benadering.

De kant die het meest aanspreekt zegt iets over de manier waarop je in het leven staat. Ben je een nuchtere Hollander en denk je gelijk aan een witte roos? Of spreekt de zachte, gevoelige kant van dit beeld je meer aan?

maandag 14 februari 2011

Valentijn


Ik weet niet of een roos met Valentijn per se rood moet zijn.

Een wit-gele mag toch ook wel?
Het gaat tenslotte om het gebaar.

Bij deze.
Voor al mijn trouwe volgers.

zondag 13 februari 2011

De naam van de roos



In 1980 schreef Umberto Eco zijn beroemde boek: "De naam van de roos".

Het boek is een beetje een mengeling van een detective, een middeleeuwse kroniek en een historische roman.

Het is een verzonnen verhaal, maar het is wel degelijk ook gebaseerd op historische feiten.
Het gaat over het kloosterleven in 1327 in Italië, over de Franciscaner orde, over ketterij, over het bestuur van de kerk, het decadente pausdom en over de armoede van Christus, over het eind der tijden, etc. Allemaal zaken die in die tijd erg actueel waren.

Het is een detective over een aantal moorden die zijn gepleegd, die door William van Baskerville vakkundig worden opgelost. De Cock (met c.o.c.k.) is er niets bij.
Maar het is ook een filosofisch boek. Het gaat over namen en begrippen. Zijn begrippen een weergave van de werkelijkheid zoals Aristoteles beweert, of gaat het uiteindelijk om de Platoonse ideeënwereld die er achter zit? Waar draait het om in deze wereld? Het materiële of het geestelijke?
Het boek eindigt wat mysterieus: "Stat rosa pristina nomine, nomina nuda tenemus": De roos van voorheen bestaat als naam, naakte namen houden wij over.

Ik heb destijds genoten van het boek en heb gisteren de film gekocht. Ik ga er weer eens een avondje voor zitten.

zaterdag 12 februari 2011

Vergeet-me-nietje


Misschien komt het wel een beetje barbaars over, maar ik weet absoluut niet wat voor een bloem dit is. Een vergeet-me-nietje?

Ik heb er zeker een uur bijna met mijn neus in gezeten, maar eerlijk gezegd ging het me meer om de foto dan het bloemetje.

Dat zal voor sommigen een teleurstelling zijn. Maar, misschien kan iemand mij helpen.

vrijdag 11 februari 2011

Bloemenvaas


Afgelopen zondag heb ik mij, gewapend met camera, macro-lens, statief en draadontspanner en met alles wat ik weet over macro-fotografie, gestort op de bloemenvaas.

Om het licht te spreiden heb ik een reflectieschermpje gemaakt van een wit A4-tje.
Omdat deze twee bloementakken ver achter elkaar staan heb ik gediaframmeerd naar f 1/16 om scherptediepte te krijgen. Niet teveel, want ik wilde niet alles scherp hebben.

Achteraf gezien had het nog iets meer mogen zijn. Ach, ..al doende leert men.

donderdag 10 februari 2011

Twee jaar Blog


Dit is mijn 786e bericht. Het is vandaag precies twee jaar geleden dat ik aan dit Blog begon.
Ik doe het nog steeds met plezier, alhoewel het me soms wel veel tijd kost. Maar als ik de bezoekersteller bekijk stimuleert die me om er mee door te gaan. De stand was gisteren 15.667. Ik weet niet wat er in augustus vorig jaar gebeurd is, maar sindsdien schieten de kijkcijfers omhoog. Zie tabel 31-01-2011.

Terugkijkend op de afgelopen twee jaar kun je je afvragen welk Blogbericht de meeste bezoekers heeft getrokken. Dit Blog houdt een statistiek bij en het bericht dat met stip op de eerste plaats staat is dat van "19 juli 2010 Ton Schulten" (830 hits).
Op de tweede plaats komt: "1 april 2010 Witte Donderdag", met een foto van Het Laatste Avondmaal (662 hits) en op drie staat: "3 november 2009 De werelddag van de man", met de hoornblazer uit Schoonloo (158 hits).

Ik realiseer me dat dit natuurlijk weinig zegt over de keuze van, laat staan de waardering voor van de foto. De meeste hits komen waarschijnlijk tot stand door het intikken van een zoekwoord in Google.

Als ik voor mezelf een top-drie samenstel dan ziet die er heel anders uit. Voor mij telt bijvoorbeeld ook de beleving die ik had op het moment van het maken van de foto. Nummer 1 is dan: "19 juli 2010 Morgenstond". Een gouden moment! Ik ben misschien toch een beetje een romanticus.
Nummer twee: "24 april 2010 Het Vaticaans Museum", en drie: "12 mei 2010 De Erasmusbrug".
Maar dit is natuurlijk arbitrair en volkomen subjectief.
Wat was uw voorkeur? Laat het even weten?
Mijn oprechte dank aan  iedereen die het afgelopen jaar mijn Blog bezocht. Vooral de trouwe bezoekers. Ik hoop u ook het komende jaar te blijven "ontmoeten".

woensdag 9 februari 2011

Close-up


Er is nogal eens spraakverwarring over het verschil tussen macro en close-up.

In principe spreek je van macro bij een afbeeldingsverhouding van(af) 1:1. Dat wil zeggen dat het beeld op de sensor van je camera net zo groot (of groter) is als het onderwerp, ofwel: ware grootte.
Kom je nog dichterbij dan heb je naast een macrolens vaak nog andere hulpstukken nodig, zoals een balg en voor nog kleinere afstanden een microscoop. In het laatste geval spreek je dan van microfotografie.
Je kruipt ermee als het ware in je onderwerp.

De meeste camera's en macrolensen gaan niet verder dan 1:1. Veel foto's vallen daarom eerder onder de categorie close-up dan onder macro.
Deze foto is een duidelijk geval van close-up. Gewoon een beetje dichtbij genomen.

dinsdag 8 februari 2011

La Brenne



"Parc Natural Regional de la Brenne" is een natuurpark ongeveer driehonderd kilometer ten zuiden van Parijs. Het is een prachtig gebied, niet zo bekend en dus nog erg rustig. Een mooie plek voor een cursus Natuur en Fotografie, zo vonden Ben Kruijsen en Anno Huidekoper in 2008.
Er liggen verschillende grote meren en het is daardoor hier en daar wat moerasachtig.

Het heeft daardoor ook een bijzondere flora en fauna.

Op een bevlogen manier wist "Ben Kruijsen", bioloog, ons daar alles over te vertellen.

Fotograaf "Anno Huidekoper" leerde ons tenslotte hoe je die kleine bloemetjes en beestjes het beste kunt fotograferen.
Dit schijnt overigens voor macrofotografie de beste houding te zijn als je het goed wilt zien en vastleggen.

maandag 7 februari 2011

Scherptediepte


Het is de bedoeling van macrofotografie om zo dicht mogelijk bij het onderwerp te komen. Je hoeft er geen speciaal macro-objectief voor te hebben, maar makkelijk is het wel. Overigens zit er op elke goede compactcamera een macrostand. Dat werkt ook goed.

Als je dichtbij fotografeert heb je te maken met de scherptediepte. Hoe groter het diafragma (de lensopening) hoe kleiner de scherptediepte. Je kunt dat veranderen door het diafragma dicht te knijpen (naar bijvoorbeeld f/16). Dan wordt zowel de voor- als de achtergrond scherp.

Het is bij macrofotografie echter ook wel leuk om het hoofdonderwerp te isoleren, door de achtergrond bewust onscherp te houden. Je moet dan echter wel precies scherpstellen op dat gedeelte waar je de aandacht op wilt vestigen.

Bij stillevens, een bloemenvaas of zo, kun je daar gemakkelijk mee experimenteren. Buiten is het wat lastiger.
Een grote lensopening = weinig scherptediepte = een lange sluitertijd, en dat betekent dat als het ook nog waait, het risico groot is dat de hele foto onscherp wordt.
Sluitertijden langer dan 1/60 sec. kun je eigenlijk niet meer uit de hand nemen. Dan heb je een statief nodig. Een stevig muurtje, of en rijstzak waar je je camera op kunt zetten werkt ook prima.

zondag 6 februari 2011

Macro


Met de Fotogroep Putten hebben we afgesproken om ons de komende tijd met macrofotografie te gaan bezighouden.

In 2008 heb ik al eens een cursus macrofotografie gedaan o.l.v. "Anno Huidekoper" en "Ben Kruijsen" in Frankrijk. Anno is een bekend fotograaf en journalist en Ben is bioloog. Een ideaal duo om met een groep medefotografen een Frans natuurpark mee in te trekken.
Ik realiseer me dat ik van die belevenis nog nooit iets heb laten zien. Ik ga de theorie nog eens ophalen en de foto's uit 2008 opzoeken.

Overigens is dit alvast een voorproefje. Een foto uit de kassen van de kasteeltuinen uit Arcen waarover ik in juni vorig jaar ook al eens schreef.

zaterdag 5 februari 2011

Stadstuin


Zo'n karakteristieke plek aan de Vischmarkt in Harderwijk heeft natuurlijk voor- en nadelen.

Je woont fantastisch in dit historische stadje, maar veel privacy heb je niet als je in je achtertuin zit.

Vroeger had men daar waarschijnlijk niet zoveel behoefte aan. Men had misschien ook nauwelijks vrije tijd.
Tegenwoordig zou men de neiging hebben om daar een schutting of en muur omheen te zetten. Maar dat zal allemaal wel onderworpen zijn aan strenge monumentenregels.
Gelukkig maar.

vrijdag 4 februari 2011

Karakteristiek


Ja, je moet er wat voor over hebben, maar je woont natuurlijk wel heel karakteristiek aan de Vischmarkt in Harderwijk.

donderdag 3 februari 2011

Vischmarkt


Als bomen konden spreken dan zouden ze ons heel veel kunnen vertellen.

Dit is zo'n beetje het meest karakteristieke plekje van Harderwijk, de Vischmarkt, met uitzicht op de Vischpoort.
Hierdoor zullen in het verleden veel palingvissers de beroemde Harderwijkerpaling hebben aangeleverd voor de afslag.

Maar nog niet zo lang geleden, ik schat dat de foto hiernaast uit 1950 is, was hier ook de Vischmarktschool, later de Julianaschool gevestigd, een school voor speciaal onderwijs zoals men nu zou zeggen.
De jongeren op de foto zullen nu over de zeventig zijn. Het is bijzonder dat zoveel jaar later dezelfde bomen er nog staan.
Ze zouden veel kunnen vertellen. Harderwijk is zuinig op zijn verleden en op zijn bomen.
Houden zo!

woensdag 2 februari 2011

Dé kastanje


Gisteren ontvingen wij onderstaand bericht als antwoord op de mail die wij op "17 januari" stuurden naar de gemeente Vlaardingen over de boom op het terrein van het voormalig Holyziekenhuis:

Goedemiddag mijnheer/mevrouw Benschop,

Voorafgaand aan de planvorming is bepaald welke bomen in aanmerking komen om te behouden.
Aan de noordzijde van het gebied is gebleken dat er enkele bomen konden worden ingepast in het nieuwe stedebouwkundige plan.
Op de voorgrond van uw foto gaat het inderdaad om een kastanje en op de achtergrond om een iep.
Of dit de boom is die door mevrouw Smit is opgekweekt kan ik u niet vertellen.

Ik hoop dat ik u hiermee van dienst bent geweest,
Met vriendelijke groet,

A.C.(Arie) Bijl
Coördinator, senior medewerker groen

Het mag duidelijk zijn dat wij hier bijzonder blij mee zijn en niet in het minst de heer J. Smit, voormalig economisch adjunct-directeur van het Holyziekenhuis.
Hij weet namelijk dat er in de hele buurt rondom deze boom geen andere kastanjes stonden. Ergo, dit is de bewuste boom, die destijds door mevrouw G. Smit-van Herk is gekweekt en door de tuinman van het ziekenhuis daar is geplant.
Een leuke herinnering aan onze moeder/schoonmoeder. We gaan er bij de eigenaar van de grond voor pleiten dat er een bordje bij komt.

Harderwijk


De komende week hoop ik weer een aantal oud-collega's te ontmoeten en dat bracht mij, ter voorbereiding daarvan, in Harderwijk.

Harderwijk is een plaats met een rijke historie. Het is een universiteitsstad geweest en heeft in het verleden ook veel betekent op het gebied van de gezondheidszorg.

Deze foto van de Haven is natuurlijk zo'n echt prentbriefkaartfotootje uit de oude doos. Het lijkt wel of de tijd hier stil heeft gestaan.

dinsdag 1 februari 2011

Ruige rijp


Op "17 december 2009" schreef ik dat, ondanks het onderzoek van de Duitse astronoom Johannes Kepler in 1611, het ijskristal nog steeds niet al zijn geheimen heeft prijsgegeven. Bron: "Kennislink.nl"

Over ijsbloemen is echter nog wel iets meer te zeggen.

Volgens "Wikipedia" gaat het hierbij om een specifieke vorm van "ruige rijp", ofwel aanvriezende mist, bevriezende mist of uitvriezende mist, een vaste vorm van neerslag, die wordt gevormd uit onderkoelde waterdruppels van lichte mist of direct uit in de lucht hangende waterdam, door rijping.
IJsbloemen zetten zich af tegen dunne vensterruiten wanneer de buitentemperatuur onder het vriespunt (0°C) daalt terwijl de luchtvochtigheid hoog is. Als er zich groeikernen (bijvoorbeeld in de vorm van stofdeeltjes of krasjes) op het glas bevinden wordt hierdoor kristallisatie van water mogelijk.

Koudere lucht kan minder waterdamp kan bevatten dan warmere lucht. Wanneer de relatieve luchtvochtigheid een waarde van 100% bereikt is de lucht verzadigd. Bij verdere afkoeling zal waterdamp die niet meer kan worden opgenomen gaan rijpen en zullen tegen de ruit ijskristallen worden gevormd. Deze ijskristallen vormen op hun beurt weer uitstekende secundaire groeikernen waardoor ijsbloemen zich in typisch dendritische structuren kunnen uitbreiden. Naarmate er meer waterdamp rijpt, worden ijsbloemen groter, totdat deze uiteindelijk de hele ruit kunnen bedekken.

Tenslotte: Een dendriet is een kristalvorm, waarbij het kristal een vertakte groei vertoont. De term dendriet is afkomstig van het Griekse woord dendron (δενδρον), dat boom betekent.

Zo, dan weten we dat ook weer.