Dokkum

Dokkum, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 48 mm; f/11; 1/250 sec; ISO 400

Het Dokkum van Bonifatius, by the way, is een alleraardigst plaatsje. Misschien moet Bonifatius, die oorspronkelijk uit Kent kwam dat ook hebben gedacht.

Bonifatio

Dokkum, mei 2017. 

Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 60 mm; f/8; 1/1000 sec; ISO 400

Het standbeeld van Bonifatius bij de Bonifatiusbron voor de Kapel in Dokkum.

"Over het ontstaan van de bron zijn verschillende legenden in omloop. De ene vertelt van het paard van Bonifatius, dat met zijn been op de grond stampte, waarna het water uit een wel tevoorschijn kwam.

Het verhaal uit de Latijnse levensbeschrijving van Willibald vertelt dat deze bron, waaruit zoet water welde, op wonderlijke wijze ontdekt werd tijdens het opwerpen van de terp kort na de moord. De prefect Abba, die namens de Frankische koning Pippijn de werkzaamheden leidde, reed met zijn gevolg om de heuvel heen. Het paard van één van hen zakte plotseling in de weke bodem weg; toen het met vereende krachten eruit getrokken was, welde zoet water op.

Een andere legende luidt dat Bonifatius - op zoek naar zoet water - met zijn bisschopsstaf op de grond tikte en daar op dat moment een bron ontstond. De bron is eeuwenlang heel belangrijk geweest voor de watervoorziening van Dokkum; de bierbrouwerijen bijvoorbeeld profiteerden van het heldere en vooral schone water uit de Fontein (bron)."

Bron: http://www.bonifatiuskapel.nl/historie.html

De Eik

Dokkum, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 48 mm; f/16; 1/80 sec; ISO 400

Rondom Bonifatius zijn in de loop der jaren allerlei verhalen ontstaan. O.a. het verhaal van de eik.

"Geen eik meer heilig.

Op reis door Duitsland trof Bonifatius een aan Donar gewijde eik aan. Tot verbijstering van de bewoners van de streek hakte hij er op los. Er gebeurde een wonder vertelde de biograaf Willibald. Na enkele slagen begon door goddelijke wind de reusachtige boom al te wankelen. In vier stukken viel hij uiteen. Toen de eerder zo woedende heidenen dat zagen kwamen zij tot inkeer en prezen zij God."

Het omhakken van de eik wordt door velen beschouwd als het begin van de kerstening onder de Noord- en Middelduitse Germanen.

Een boek als schild

Dokkum, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 40 mm; f/5.6; 1/160 sec; ISO 400

Wij hebben natuurlijk allemaal op school geleerd dat Bonifatius in Dokkum is vermoord. In 754 om precies te zijn. 

Bonifatius was een Engelse monnik, die men name in het toenmalige Frankische rijk, Duitsland, actief is geweest in het vormgeven van de kerkstructuur. In 732 is hij door Paus Gregorius benoemd tot aartsbisschop. In zijn poging de Friezen te bekeren is hij met een legertje in 754 naar Friesland getogen. Daar is hij door een groep gewapende Friezen overvallen en vermoord.

Je kunt niet zeggen dat Dokkum daar trots op is. Maar in Dokkum is daarover van alles te vinden. Het museum heeft een uitgebreide tentoonstelling aan dit gebeuren gewijd. In Dokkum staan diverse monumenten, o.a. dit plakkaat. De tekst luidt als volgt: 

"Een Boek als schild.

Verscholen achter een struik zag een meisje hoe Bonifatius een Bijbel boven zijn hoofd hield om de slag met het zwaard op te vangen. Zo genoot hij bij zijn sterven de bescherming van het boek dat hij tijdens zijn leven met zoveel gretigheid gelezen had. Het verhaal werd doorverteld om duidelijk te maken dat Bonifatius over geen andere wapens wilde beschikken. Zijn enige wapen: het woord van God, Priesters mochten geen bloed vergieten."

De Dijk

Moddergat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 45 mm; f/16; 1/125 sec; ISO 400

Qua foto stelt dit natuurlijk niet veel voor. Iemand zei mij laatst: ik begrijp niet wat jij in al die trappen ziet. En daar kon ze wel eens gelijk in hebben. Anderzijds als ik de hele verzameling op een rij zet dan misstaat deze daar niet tussen.
Bovendien, wat zou Nederland moeten zonder dijken, en wat zouden die dijken zijn zonder trappen. Ik denk dat de Friezen er blij mee zullen zijn.

Eerbetoon

Moddergat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 70 mm; f/16; 1/100 sec; ISO 400

Een eerbetoon aan de vrouwen van Paesens-Moddergat die na de ramp van 1883 de zware taak hadden voor de kinderen te zorgen en met een karig inkomen moesten zien rond te komen. Beeldhouwer: Hans Jouta.

Wadlopen

Moddergat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 52 mm; f/11; 1/320 sec; ISO 400

Ik kom nog even terug op Moddergat. Wij vroegen deze mijnheer wat hij ging doen. Wij zagen hem van de dijk afkomen. Hij zette er stevig de pas. Hij ging een eindje wandelen.

Wat? Lopen? vroegen wij. Ja, zei hij, Wad-lopen, en hij vertrok. 

Wij hebben hem die avond niet weer gezien. Maar dat zal wel aan ons hebben gelegen..

Fijne Hemelvaartsdag!

Macro

Lauwersmeer, mei 2017. Nikon D800; AF-S Micro Nikkor 105 mm f/2.8 G VR ED IF; f/16; 1/30 sec; ISO 400

Tijdens het fotoweekend van de Foto Cirkel bij het Lauwersmeer heb ik tijdens een natuurwandeling geprobeerd wat macro-foto's te maken. De omstandigheden waren niet al te best, veel regen. Maar er valt altijd wel iets te ontdekken als je een camera in handen hebt. En het motto was: niet zeuren, we hebben dit zelf gewild.

Abstract

Lauwersmeer, mei 2017. Nikon D800; AF-S Micro Nikkor 105 mm f/2.8 G VR ED IF; f/8; 1/500 sec; ISO 800

Even iets heel anders. Hoewel ik aangekondigd heb dat ik ook een categorie Abstract heb ingesteld valt me op dat ik daar weinig foto's in plaats. Dat zegt waarschijnlijk iets over mijn manier van kijken.

Tijdens onze natuurwandeling in het Lauwersmeergebied kwam ik deze mos-structuur tegen op een steenblok. Abstract, vindt u ook niet?

De taal van de zee 3

Schiermonnikoog, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 70 mm; f/16; 1/320 sec; ISO 400

In de Waddenzee komen ook veel kleine schelpdieren voor, zoals deze krab. Hij ligt op het strand, maar ik weet eigenlijk niet wat dat wil zeggen. Leeft hij dan nog, of is hij dan dood? Hij kan het me niet vertellen.

De taal van de zee 2

Schiermonnikoog, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 70 mm; f/16; 1/400 sec; ISO 400

De taal van de zee is voor ons een geheim. Maar het is altijd weer een belevenis om over het strand te zwalken en even lekker uit te waaien. Je neemt er altijd iets van mee.

De taal van de zee

Engelsmanplaat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 70-200 mm f/2.8 G VR ED IF; 70 mm; f/11; 1/320 sec; ISO 400

Het zijn net taaltekens. Ik kan ze niet lezen, maar er wel van genieten.

Engelsmanplaat

Engelsmanplaat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 70-200 mm f/2.8 G VR ED IF; 70 mm; f/8; 1/1250 sec; ISO 400

Een tochtje zeehonden kijken met een uitstapje naar de Engelsmanplaat. Ook een belevenis.

Zeewering

Moddergat, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 66 mm; f/16; 1/250 sec; ISO 400

Als je in het noorden bent, moet je ook even naar Moddergat. Je kunt daar leuke vissershuisjes fotograferen. Maar ook een sfeervol plaatje maken van de zeewering. Nou ja, wering?

Mystiek

Lauwersmeer, mei 2017. Nikon D800; AF-S Micro Nikkor 105 mm f/2.8 G VR ED IF; f/8; 1/800 sec; ISO 800; +0.3

Tijdens een wat regenachtige ochtend geprobeerd een aantal sfeervolle macro-foto's te maken. Beetje rommelig, maar het doet ook wat mystiek aan.

Lauwersmeer

Lauwersmeer, mei 2017. Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 70 mm; f/16; 1/250 sec; ISO 400

Weekendje Lauwersmeer met de Foto Cirkel Zeewolde. Nooit eerder geweest. Prachtige omgeving. Aanrader!

Trapportaal

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/2.8; 1/50 sec; ISO 400

Het trapportaal is in ieder geval stijlvol en geeft mij weer een uitbreiding van de verzameling. Nummer 140 als ik mij niet vergis.

Fundatietrap

Zwolle, mei 2017. 

Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/2.8; 1/80 sec; ISO 400

De Fundatietrap. Modern, eigentijds. In het bijna lelijkste gebouw van Nederland is dit in ieder geval iets.

Doorkijkje

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/3.2; 1/80 sec; ISO 400

Een doorkijkje vanuit de Wolk van De Fundatie naar de beneden. Zo ziet het er dus van boven gezien uit. Fraai? Ik weet niet wat de architect zich daarbij had voorgesteld?

De Echte...

Zwolle, mei 2017. 

Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/8; 1/800 sec; ISO 800

Ik denk dat er ook in de vorige eeuw in Zwolle al sprake was van behoorlijk, misschien ook wel onbehoorlijke, concurrentie. 

Er staat wel Enige, maar in ieder geval is dit de Echte...!

Snoep, snoep en nog eens snoep

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/4.5; 1/50 sec; ISO 400

De echte snoepliefhebbers kunnen hun hart ophalen aan de zwolse balletjes in de Stekenbakkerij in Zwolle.

Zwolse Balletjes

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/11; 1/50 sec; ISO 400

Ooit gehoord van Zwolse Balleltjes? Ik ook niet. Het zijn speciale snoepjes die al sinds 1845 volgens een speciaal geheim recept worden gemaakt in deze Stekenbakkerij in Zwolle. Je kunt er de hele dag op zuigen. De winkel is nog steeds ingericht als toen J. van der Kolk hier begon in 1845. Naast de winkel is tegenwoordig de VVV gehuisvest.

Zie hier voor de website van de Zwolse Balletjes.

Venster

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/4; 1/640 sec; ISO 400

Vanuit de Wolk boven op museum De Fundatie heb je uitzicht op de binnenstad van Zwolle. Leuk natuurlijk, maar zo heel spectaculair is dit nu ook weer niet.

De Wolk

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/11; 1/50 sec; ISO 400

Museum De Fundatie in Zwolle. Ik was er nog nooit geweest, ondanks het feit dat het vrij bekend is en voor ons goed te bereizen. Maar één keer moet de eerste keer zijn.

Over het gebouw is veel te doen geweest. De koepel, van architect Hubert-Jan Henket, die er vier jaar geleden op is geplaatst wordt lang niet door iedereen gewaardeerd. Een groot ei, of een wolk die op het museum is neergedaald? Het doet me een beetje denken aan de koepel die destijds is geplaatst op het gebouw van de Rijksdag in Berlijn. Ik geef onmiddellijk toe, het is natuurlijk geen vergelijking, maar het effect is een beetje hetzelfde. Binnen in geeft het een enorm ruimtelijk idee en je kunt vanuit de hoogte over de stad heen kijken.

Vlaamse Friet

Zwolle, mei 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/4; 1/800 sec; ISO 400

De eerste mooie dag in mei. Gelijk goed te merken in Zwolle op de terrasjes en bij de beste Vlaamse Friettent van Nederland. Fijne zondag!

Oldenaller Burg

Putten, mei 2017. Apple IPhone 7; 4 mm; f/1.8; 1/35 sec; ISO 50

Tijdens de tocht van het ophalen van het Bevrijdingsvuur hebben we op diverse plaatsen een kaarsje gebrand. O.a. op de Grebbeberg, maar ook in Putten bij de Oldenaller brug, waar in de oorlog de aanslag heeft plaatsgevonden die heeft geleid tot het wegvoeren van de gehele mannelijke bevolking van Putten. Indrukwekkend.

Bevrijdingsvuuur

Wageningen, mei 2017. Apple IPhone 7; 4 mm; f/1.8; 1/11 sec; ISO 100

Vannacht hebben we met een groep van 22 man van de hardloopgroep Samenloop uit Putten het Bevrijdingsvuur opgehaald in Barneveld. Gisterenavond vertrokken om 21.30 uur uit Putten, In Wageningen waren veel gemeenten aanwezig met een team. Om 01.00 uur zijn we gaan lopen in teams van twee personen, een afstand met 63 km. Iedereen was vrij om naast de teamindeling, naar vermogen mee te lopen over verschillende afstanden. Uiteindelijk heb ik 17 km gerend in zes etappes. Snelheid iets onder de 10 km/uur.

Onderweg hebben we diverse oorlogsmonumenten en begraafplaatsen aangedaan om er een kaarsje te branden. Om 08.00 uur arriveerden we in Putten, waar we voor het Gemeentehuis het Bevrijdingsvuur hebben aangestoken samen met de Burgemeester die ons dat in Wageningen had uitgereikt. Een bijzondere gebeurtenis. Indrukwekkend en feestelijk tegelijk vanwege de achtergrond van Bevrijdingsdag. Gezellig om dat samen  met een groep te doen.

De verwoeste stad

Rotterdam, februari 2015. 

Nikon D800; AF-S Nikkor 24-70 mm f/2.8 G ED IF; 52 mm; f/8; 1/320 sec; ISO 400

Op deze dag van de Dodenherdenking moet ik denken aan het beeld van Zadkine in Rotterdam.

"Het beeld stelt een menselijke figuur voor zonder hart, symbool voor het hart van Rotterdam dat verloren ging bij het bombardement. Rotterdam kreeg het beeld cadeau van de directie van warenhuis De Bijenkorf. Een van de voorwaarden van de schenking was, dat het beeld op die en enkel die plaats zou blijven staan. Dit leidde later nog tot veel discussies."

"Het beeld wil de vernietiging van de stad door de Duitsers in herinnering brengen. Zelf zei de kunstenaar over de sculptuur:

"Het beeld wil het menselijk lijden belichamen dat een stad moest ondergaan die slechts, met Gods genade, wilde leven en bloeien als een woud. Een kreet van afschuw om de onmenselijke wreedheid van dit beulswerk."

(Bron: Wikipedia)

Ayo!!

Amsterdam, april 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 10 mm; f/2.5; 1/100 sec; ISO 1250

AYO!! Ze zijn vertrokken. Onze Wolter en Annabelle, met Luc en Iza. Voor drie jaar naar Bonaire.

Op het Panoramadek van Schiphol kun je je geliefden nog even uitzwaaien voor het vliegtuig vertrekt. Je ziet ze natuurlijk niet meer als ze eenmaal door de gate zijn gegaan. En vanaf het dek kun je door die kleine vliegtuigraampjes al helemaal niemand meer herkennen. Maar de PR-afdeling van Schiphol heeft ingezien dat je ook op deze manier nog even een digitale groet kunt overbrengen.

Dus, dan maar zo van ons allemaal: Adieu, Vaarwel, Auf Wiedersehen, Goodbye!
Of in het Bonairs: AYO!!

Afscheid

Schiphol, april 2017. Apple IPhone 7; 4 mm; f/1.8; 1/4000 sec; ISO 20

Heel vaak komen we niet op Schiphol. Afgelopen zondag was er reden om weer eens te gaan omdat onze zoon met zijn gezin voor drie jaar naar Bonaire is vertrokken. Een gemis in het gezin natuurlijk. Maar we gaan er van uit dat de communicatiemogelijkheden tegenwoordig zo goed zijn dat we elkaar goed op de hoogte kunnen houden van alle belangrijke gebeurtenissen.

En als het nodig is zit er niets anders op dan af en toe even naar Bonaire af te reizen om ons persoonlijk van hun welbevinden op de hoogte te stellen. Ook niet verkeerd. Toch?

Stairway to Heaven

Utrecht, april 2017. 

Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 9 mm; f/6.3; 1/20 sec; ISO 1600

Ik heb in het Catharijneconvent deze trap natuurlijk al eens eerder gefotografeerd. Maar door de achtergrond is deze iedere keer weer anders.

Toen ik onlangs bij de expositie over Maria de trap weer zag, kreeg ik ineens een "hemels gevoel".
Iets van een "stairway to heaven".

Begrijp me goed. Ik heb absoluut nog geen plannen om te gaan hemelen, want voorlopig vind ik het nog veel te leuk hier beneden.