500.000

Het is me eerlijk gezegd een beetje ontgaan. Maar vorige maand ben ik met dit Blog de grens van 500.000 pageviews gepasseerd.
Op 10 februari 2009 postte ik hier het eerste bericht. Sindsdien zijn er 2892 berichten gevolgd. Met een onderbreking van ongeveer een jaar in 2014 heb ik iedere dag een foto gemaakt, of uitgezocht uit mijn archief, zodat ik iedere dag plezier zou beleven aan mijn hobby. Door hem via dit Blog te delen met anderen hoopte ik dat ook anderen daarvan zouden kunnen meegenieten.
Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik het zo lang zou volhouden.

Dank aan alle bezoekers, trouwe fans, stamgasten maar ook de toevallige voorbijgangers. Ik ben u allen zeer erkentelijk voor de belangstelling en voor alle reacties die ik in de afgelopen jaren kreeg.
Ik heb voor deze gelegenheid een foto uitgezocht uit 2013 om het met u te vieren.

Wintertijd

Je denkt dat je rustig kan staan fotograferen, net zoals deze alphoornblazers van "Joseph-AG" denken dat ze rustig kunnen staan blazen, maar ondertussen.

Als u even de tijd neemt om de foto de vergroten (Klikken en F11) dan kunt u zien dat de tweede man van links met heel andere dingen bezig is. Hij houdt zijn omgeving, en dus ook de fotograaf, goed in de gaten. Na afloop werd mij vriendelijk gevraagd of ik een foto wilde opsturen, hetgeen ik natuurlijk heb gedaan. Kennelijk maakte mijn toeter op hem net zoveel indruk als de zijne op mij.
Overigens luid ik met dit hoorngschal de wintertijd in die vannacht om 03.00 uur is begonnen. Ik moet er steeds weer even over nadenken, maar de klok gaat dan dus een uur terug, naar 02.00 uur. Een uur langer slapen dus.

Valkerij

Het was natuurlijk gemakkelijk fotograferen tijdens de vogelshow. De vogels zitten keurig op een stokje om te poseren en ook als ze heen en weer vliegen kun je ze gemakkelijk met de camera "vangen".

Je kunt je afvragen hoe natuurlijk dit allemaal is. Aan de andere kant moet je hier ook niet te moeilijk over doen. De vogels zijn speciaal voor dit doel gekweekt en worden goed verzorgd. En als je het zo ziet, is het niet anders dan het houden van kanariepieten.

Uil

Ook de uil ontbreekt bij Valkerij Rijssen niet in de show.
Ik moet zeggen dat de vogels er allemaal keurig verzorgd uitzien. Ik heb dat elders wel eens anders meegemaakt.

De kinderen worden er op een leuke manier bij betrokken. Daar hebben ze bij deze Valkerij ook wel ervaring mee want elke woensdagmiddag geven ze een show op de kinderboerderij in Rijssen.

Dus als u in de buurt bent is het best de moeite waard om daar even langs te gaan. Zie: www.valkerijrijssen.nl.

Sjiek

Deze heeft geen kromme snavel maar wordt bij Valkerij Rijssen kennelijk toch tot de roofvogels gerekend.

Het is zo te zien een wat sjiekere vogel die op de show een bijzonder kunstje ten beste geeft. Deze vogel kan namelijk schaterend lachen. Ook leuk natuurlijk. Nou ja, .. natuurlijk?

Goedlachs

In vergelijking met onze vriend van gisteren komt deze sneeuwuil heel wat vriendelijker over. Ik weet niet of dat in werkelijkheid ook zo is, maar hier op de foto is hij in ieder geval goedlachs.

Met een beetje hulp van de techniek kan ik hem zelfs een knipoog ontlokken.

Overigens worden deze vogels voor hun kunstjes rijkelijk beloond. Er worden hele muizen, ratjes en bij de grotere roofvogels zelfs hele duiven gevoerd. Tja, ook dat is de natuur.

Ook goedemorgen

Ook goedemorgen.
Ik heb eerlijk gezegd geen idee wat voor een soort roofvogel dit is. De vogels worden in gevangenschap geboren en getraind bij Valkerijrijssen uit Rijssen.

Als ik het goed heb onthouden is het een kruising, een hybridesoort valk?


Maar hoe dan ook, hij heeft priemende ogen en een kromme snavel waarmee hij waarschijnlijk meedogenloos zijn prooi verschalkt.
Als hij veel honger heeft kun je die volgens mij maar beter in het wild niet tegenkomen.

Zeearend

Ik ga nog even verder met de roofvogels waar ik anderhalve week geleden mee ben begonnen.

Het toeval wil dat we vorige week terecht kwamen bij een roofvogelshow in het wildpark het Aardhuis in Apeldoorn. Nou ja, "wildpark". De nadruk ligt meer op "park" dan op "wild".
Maar dat mag de pret niet drukken. Je komt tenslotte niet zo vaak een witkop-zeearend tegen die je van zo dichtbij kunt fotograferen.

Gewei

Het is grappig om te zien dat mensen van eenzelfde evenement toch heel verschillende foto's kunnen maken.

Gisterenavond bij de Fotogroep Putten zagen we een scala van mooie foto's langs komen van de herten bij het Aardhuis in Apeldoorn.

We hebben ons overigens verbaasd over het grote gewei van deze jongen. Je zou het maar mee moeten torsen en je  dan ook nog door dicht struikgewas moeten bewegen. Soms ook met een behoorlijke snelheid. Dat vraagt om een grote behendigheid.
Een ding is wel duidelijk: hij die met zo'n gevaarte op zijn hoofd loopt, is de baas.

Here I come

Vanavond gaan we in de Fotogroep Putten de foto's van het bezoek aan het Aardhuis in Apeldoorn bespreken.

Het viel niet mee om daar een beetje "natuurlijke" foto's te maken. Het was duidelijk dat de beesten reageerden op de aanwezigheid van een stel fotografen. Wij waren maar met zeven, maar in totaal waren er misschien wel dertig bezoekers in en buiten de wildkansel.

Het was wel boeiend om te zien hoe "onze doelgroep" daar mee omging. Er was wat voer in een trog gedaan door een verzorger. De roedel bleef aanvankelijk op afstand staan. Tot uiteindelijk het startsein werd gegeven door de leider van de groep, met een imposant gewei, die met een aantal burlende kreten aangaf dat het veilig was. Hij kwam met een drafje dichterbij, gevolgd door een hele kudde reeën. Fantastisch om te zien.

Daarop volgde een geratel van de sluiters van de camera's. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Nieuwsgierig 2

Had ik het enkele dagen geleden over nieuwsgierigheid. Deze hebben er ook wat van.

Zoals ik al aangaf was de wildkansel in het Aardhuis in Apeldoorn overbezet. En dat is hier duidelijk te merken. Met de nodige argwaan werd er onze richting op gekeken. Zo van: wat moeten die lui met al die grote zwarte toeters daar toch?

Wild?

Ja, je kunt natuurlijk moeilijk vragen of hij zich even wil omdraaien voor de foto.

Het was al heel wat dat hij rustig bleef liggen. We waren met zovelen in het Aardhuis in Apeldoorn dat de daarvoor gebouwde wildkansel te klein was. Dus liep er ook een aantal van mensen met een camera buiten de kansel rond, hetgeen niet bepaald bevorderlijk was voor de rust.
Maar het deerde deze jongen niet. Hij keek gewoon de andere kant uit.