Lake District 2016

Lake District 2016

dinsdag 30 november 2010

Herenpaviljoen


In dezelfde stijl als het Theepaviljoen is ook het Badpaviljoen, ook wel Herenpaviljoen genoemd, opgetrokken.

Het is allemaal hout, ligt in de bossen, die ook best wel vochtig zijn.
Dus, dat lijkt me een enorme schildersklus.

Maar, zoals ik al eerder schreef, het is allemaal keurig onderhouden. Daar betalen we natuurlijk met z'n allen aan mee. Zo zie je ook eens waar het allemaal blijft. Tenminste, als je gaat kijken.
Je kunt er elk moment naar toe en het is nog gratis ook. Klik "hier" voor de plattegrond.

maandag 29 november 2010

Damespaviljoen


Op het terrein van het "Kroondomein" van Het Loo bevindt zich een enorme vijver, de "Hoge Veldvijver", waar de Koninklijke familie placht te zwemmen en waar ook geroeid en gekanood kan worden.

Aan de rand ervan ligt het Theepaviljoen, ook wel het Damespaviljoen genoemd, met een prachtige pergola, wat een geliefd plekje geweest moet zijn van koningin Wilhelmina.

Ook hier valt op dat het allemaal keurig onderhouden is, terwijl er, zo veronderstel ik, nog weinig gebruik gemaakt van zal worden.

zondag 28 november 2010

Mooi blauw


Er staan op het "Kroondomein"  van Het Loo in Apeldoorn meerdere van dit soort karakteristieke gebouwen.

Ik weet eigenlijk niet of blauw een typisch Koninklijke kleur is, maar het valt wel op.

Dit is het Botenhuis dat aan de rand ligt van de zogenaamde Hoge Veldvijver. Hier werden vroeger de roeiboten gestald.

Ik veronderstel dat als je daar bent als de herfst zijn volle kleuren laat zien, het nog mooier is.
Maar ook in het voorjaar zal het genieten zijn. En, wat dacht u er van als hier sneeuw ligt?
Kortom, ik geloof dat het Kroondomein in elk seizoen een bezoek waard is.

zaterdag 27 november 2010

Schilderachtig


Hier en daar staan er verspreid over het "Kroondomein" van Het Loo in Apeldoorn een paar schilderachtige huisjes.

In één er van placht Wilhemina zich regelmatig terug te trekken om te schilderen. Dat is overigens niet dit huisje. Vermoedelijk dient dit als opslagruimte voor de Koninklijke Houtvesterij.

Het was wat nevelig die dag. Daardoor komt de foto wat flets over.
Maar dat heeft juist ook wel wat mystieks.

vrijdag 26 november 2010

Kroondomein Het Loo


Ondanks het feit dat we al vele jaren op de Veluwe wonen had ik nog nooit een wandeling gemaakt in het "Kroondomein" van het Loo in Apeldoorn.

We hebben wel het paleis zelf bezichtigd, zie bijvoorbeeld Blogbericht "Het Loo" van 7 maart van dit jaar, maar het Paleispark er achter was tot voor een paar jaar niet toegankelijk voor publiek, en was er nog niet van gekomen.


Vorig weekend hebben we er met de Fotogroep Putten een bezoek gebacht.
De moeite waard!
De herfst loopt een beetje op zijn eind, maar biedt desondanks toch nog een paar prachtige doorkijkjes.
Nog even en dan ligt er een pak sneeuw!

donderdag 25 november 2010

De acht deugden


Doel van mijn bezoek aan Leuven was uiteindelijk het bezichtigen van de "Bijbel van Anjou", die daar nog tot 5 december wordt tentoongesteld in het Museum Leuven.

Zoals ik in mijn blogbericht op "7 november" al aangaf is dit een rijk geïllustreerde bijbel die koning Robert van Napels in 1340 liet maken voor zijn kleindochter Joanna voor haar huwelijk met Andreas van Hongarije.

Robert zelf was een kunstminnend man, die zich liet omringen door kunstenars, dichters en wetenschappers. Zelf werd hij geprezen als filosoof, staatsman, theoloog en als een wijs man.

Hier, op de openingspagina van de bijbel staat hij omringd door acht personages die de acht deugden voorstellen:
Hoffelijkheid, Zuiverheid, Discretie, Edelmoedigheid, Rechtvaardigheid, Moed, Voorzichtigheid en Matigheid.

Zij vertrappen met hun voeten de acht ondeugden:
Gierigheid, Tirannie, Zwakheid, Duivel, Indiscretie, Dwaasheid, Woede en Verraad.

"Met het uitbeelden van de acht deugden benadrukt koning Robert, een christelijke monarch, op welke deugden zijn heerschappij en zijn wijsheid steunen en dat hij geen ondeugden duldt. Het is tevens een boodschap aan zijn opvolger, Joanna, om deze deugden na te streven en de ondeugden geen plaats te geven".

Zoals gezegd is de bijbel rijk geïllustreerd met bijbelse taferelen maar ook met voorstellingen uit het dagelijks leven uit die tijd.
Zo zit koning Robert op één van de illustraties een spelletje schaak te spelen met zijn vrouw koningin Sancia, een tijdverdrijf dat was komen overwaaien uit het Midden-Oosten en waarmee de gegoede burgers wilden laten zien dat zij een zeker niveau hadden.

Het schaakbord hier heeft slechts 5x6 i.p.v. 8x8 velden, maar dat zal vermoedelijk wel een "schilderlijke vrijheid" zijn.

woensdag 24 november 2010

Verbond der Jaartallen


In het bericht van gisteren "Ode aan de Vriendschap" staat in de toelichting van de gemeente een opmerking over het Verbond der Jaartallen.

Nu wil het toeval dat ik daar net die dag in de Collegiale Sint-Pieterskerk over gelezen had. In de kerk is momenteel een fototentoonstelling "Schatten van*in Mensen" te zien.
De UNESCO heeft in 2003 een Conventie gehouden over de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed in de wereld. Een manier om dat in beeld te brengen is te kijken naar Levende Menselijke Schatten. Daarin staan mensen centraal die meesters zijn in hun vak of kunst, of een voortrekker zijn in een bijzondere traditie

In Vlaanderen heeft, in navolging van bijvoorbeeld Japan en Amerika dat opgepakt door deze mensen te fotograferen en er een tentoonstelling voor in te richten.
Er hoort een keurig boekje bij, waar ik het één en ander uit heb overgenomen.

Hier staat Jean-Marie Velghe, 69 jaar, voorzitter van het "Verbond der Jaartallen" Leuven.

"Dit verbond is een organisatie die een overgangsritueel cultiveert waarbij mannen van veertig jaar in vriendschappelijk verband gedurende tien jaar de viering van hun vijftigste verjaardag voorbereiden. Het Verbond der Jaartallen is het overkoepelende orgaan van alle Vriendenkringen Mannen van het Jaar.
Het begon in 1890 met de Mannen van 1840. Zij vierden voor het eerst hun vijftigste verjaardag samen. Sindsdien stopte het niet meer en sindsdien komt er ieder jaar een nieuwe vriendenkring bij."

Het doet me denken aan het Abrahammonument in Oosterhout (NB), waar ieder jaar in het eerste weekend van oktober Abrahamdag wordt gevierd. In "mijn jaar" waren we met zeker 300 lotgenoten en werd ik met mijn tweelingbroer uitverkoren om bij het Abrahammonument in het park bij het kasteeltje van Oosterhout een krans te leggen.
Ik kom er nu achter dat er dus een innige samenwerking is met de Vrienden uit Leuven, waarvan ik mij herinner dat zij ook toen aanwezig waren en met hun vaandel voorop liepen in de optocht van alle Abrahammen door Oosterhout.

Tradities, tradities..., laten we ze in ere houden!

dinsdag 23 november 2010

Ode aan de Vriendschap


Je vindt in Leuven een aantal ludieke kunstwerken.
Misschien dat het eigen is aan een studentenstad.

Dit hier is "Ode aan de Vriendschap", een wat ouderwets aandoende luchtballon met een rieten mand eronder met een aantal oudere heren.
Ontwerp en uitvoering zijn van "Dany Tulkens", die dat in 1988 gemaakt heeft met mechanische begeleiding van de KU Leuven, afdeling Research en Development, Departement Bouwkunde.

Je kunt je afvragen of dit nu kunst is, maar ik geloof dat ik die discussie maar niet aanga.
De website "Standbeelden.be" vermeldt:

"Zoals de naam doet vermoeden, staat het kunstwerk symbool voor de vriendschappen in Leuven. En wie kan beter aan de oorsprong van dit beeld liggen dan het Verbond der Jaartallen, dé Leuvense vereniging die opgebouwd is uit vriendschap en naastenliefde?

In 1987 gaf het Verbond aan kunstenaar Danny Tulkens de opdracht een luchtballon van acht meter hoog te ontwerpen met vier "vrienden" in. Toch verliep niet alles van een leien dakje. Zo was het beeld aanvankelijk omstreden: niet iedereen was overtuigd van de schoonheid van de 'Ballon'. Door stabiliteitsproblemen kwam ook de inhuldiging in 1988 in het gedrang. Eén van de "vrienden" in de Ballon werd ten slotte gestolen en tot vandaag niet teruggevonden.

De Ballon is ondertussen vergroeid met het Herbert Hooverplein. Het beeld dient vaak als ontmoetingsplaats voor een avondje stappen. "Afspraak aan de ballon?"
Bron: stad Leuven

maandag 22 november 2010

Cachot?


Op de website van Leuven staat vermeld dat er in het Groot Begijnhof tegenwoordig professoren en studenten wonen.

Je vindt er allerlei leuke voordeuren, zoals deze van Juli, Emma, Annelies en Eva, met belinstructie. Leuke gevelstenen ook. Hier ééntje van het laatste avondmaal.

Ik weet natuurlijk niet wat er zich achter al die voordeuren bevindt.

Deze rechts vond ik ook heel opmerkelijk.

Aan de tralies in het venster naast de deur te zien lijkt het er op dat wat er binnen is streng beveiligd moet worden. De gevelsteen boven de deur toont een man met naast zich een zwaard en bij zijn voeten ligt een helm.

Zou er vroeger binnen dit Begijnhof een gendarmerie zijn gehuisvest?
Of zou de kerk er hier een cachot op na hebben gehouden?

zondag 21 november 2010

Aandacht


U kent ze waarschijnlijk wel, die "hangbanken" die je soms in oude kerken tegenkomt.

Je kunt de zitting naar beneden klappen. Om te voorkomen dat de aandacht verslapte tijdens de mis of kerkdienst en je in slaap dreigde te vallen, kon je vroeger ook blijven staan, met de armen leunend op de zijkanten.

De zittingen werden verfraaid met kunstwerkjes, zoals deze.
Je kunt hierbij van alles bedenken:
Zou dit de visie van de kunstenaar weergeven op hetgeen de kerk verkondigde?
Of slaat dit op het karakter van de geestelijke voor wie dit de vaste plaats was in de kerk?

Wie weet. In ieder geval trekt het de aandacht.

Deze fraaie banken staan in de "Collegiale Sint-Pieterskerk" van Leuven.
Ongetwijfeld moet iemand namens de kerk hier ooit toestemming voor hebben gegeven.
Een zekere humor kan de kerk daarmee niet worden ontzegd.

Ik wens u een plezierige zondag.

zaterdag 20 november 2010

Totem


Midden op het Ladeuzeplein in Leuven staat dit bijzondere kunstwerk, genaamd: Totem, van de kunstenaar "Jan Fabre".

Het is een 23 meter hoge naald met daarop een omgekeerde kever gespietst. Het is in 2004 geplaatst ter gelegenheid van de 575e verjaardag van de universiteit.

Ik heb geen idee wat de achterliggende gedachte is. Een voorbijganger die ik er naar vroeg, een engels sprekende man, wist mij te vertellen dat het te maken had met een studentengrap. Ik kan mij daar iets bij voorstellen.

Overigens staat op de achtergrond de Universiteitsbibliotheek (1921–1929), ontworpen door de Amerikaanse architect Whitney Warren.

"Wikipedia": "De belfortachtige toren bezit één van de grootste beiaarden ter wereld. Deze beiaard, tezamen met het bibliotheekgebouw in zijn geheel, zijn voor een groot deel door Amerikaanse giften tot stand gekomen. Herbert Hoover was na de Eerste Wereldoorlog de bezieler van de hulpacties voor België, en hij had een bijzondere aandacht voor Leuven. Het kleinste van de twee pleinen naast de bibliotheek is later naar hem genoemd."

Het is maar dat u het weet.

vrijdag 19 november 2010

Groot Begijnhof


Een bezienswaardigheid in Leuven is het "Groot Begijnhof".

Samen met nog 12 andere Vlaamse begijnhoven is het in 1998 bijgeschreven op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO.

"De Vlaamse begijnhoven getuigen van een mystiek-religieuze traditie die teruggaat tot de middeleeuwen.
De begijnen waren weduwen of ongehuwde vrouwen die, zonder een kloostergelofte af te leggen, kozen voor een onafhankelijk maar solidair en godsdienstig leven binnen een omsloten hof met stedenbouwkundige en architecturale kwaliteiten.

De ruime begijnhof, met zijn gotische kerk, de infirmerie met monumentale ziekenzaal, de "kerckecamer" en het huis van Chièvres werd van 1963 tot 1990 in opdracht van de Leuvense Katholieke Universiteit gerestaureerd. Het wordt voornamelijk bewoond door professoren en studenten."

Het Groot Begijnhof, ook wel Hof ten Hove genoemd, is gesticht rond 1232 en bevat huizen van de 16e tot de 18e eeuw.
Het is een soort ministadje binnen Leuven. Het wordt doorsneden door de rivier De Dijle waarover nog een paar bruggen liggen. De huizen liggen aan straten en het geheel is verdeeld in wijken: Ten Hove, Aborg en het Spaans Kwartier.

Je kunt er heerlijk ronddwalen en genieten van de rust die altijd van zo'n begijnhof uitgaat.

donderdag 18 november 2010

Leuven


Leuven, ik was er nooit eerder in mijn leven.

Ik moet zeggen dat ik het een heel leuke stad vind. Voorzover je dat natuurlijk kunt beoordelen na één dag.

Vrijwel elk gebouw van een beetje omvang in de binnenstad heeft wel iets met de universiteit te maken, die er al in 1425 is gesticht.
Het heeft de reputatie van een bijzonder gezellige studentenstad te zijn. Gelet op het aantal kroegen en stamineekes geloof ik dat onmiddellijk.
Zoals elke stad tegenwoordig, heeft ook Leuven een uitgebreide en levendige "website", waar je veel wetenswaardigheden over de stad kunt vinden.

woensdag 17 november 2010

Jonge vrouw


In één van de vitrines van de tentoonstelling over Alexander de Grote in de Hermitage stond ook dit beeldje.

Er was natuurlijk veel meer te zien, maar dit trok onze aandacht. Een soortgelijk beeldje, misschien wel een replica, heeft vroeger jarenlang thuis op de kast gestaan.
Bijzonder eigenlijk dat je hetzelfde model, met zo'n chinees aandoende hoed, dan ineens hier weer tegenkomt en dat het al bestond in de tijd van Alexander de Grote.

De tekst erbij vermeldt:

Terracotta: jonge vrouw
Boetië, Tanagra, 300-250 v.Chr.
Aardewerk, witte sliblaag, roze en rode verf

In de hellenistische preiode veranderde de positie van de Griekse vrouw. Niet langer was zij een aan huis gebonden kluizenares. Vooraanstaande meisjes werden goed opgeleid en hadden kennis van economie en recht. Uit grafschriften in Klein-Azië valt af te lezen dat sommigen deelnamen aan het stadsbestuur.

Zeer geëmancipeerd dus, toen al.

dinsdag 16 november 2010

Alexander de Grote


Het is wel een beetje een groot contrast met de non waar ik het gisteren over had.

Maar dit is dus Alexander de Grote, althans een gouden borstbeeld van hem.
Hij leefde van 356 vC - 323 vC.

Momenteel is er een expositie in de Hermitage in Amsterdam over deze onsterfelijke man. Boeiend om te zien hoe hij als jonge man van, zijn 20e tot zijn 32e, in twaalf jaar tijd dus, de wereld veroverde. De tentoonstelling laat ook een andere kant van hem zien: een niet altijd gemakkelijke, opstandige drinkebroer.
Maar hij staat nog altijd bekend als de grootste in de geschiedenis, een man die mensen wist te inspireren.
 "Zijn naam en faam bleven bestaan, ook na de oudheid. Voor vele Europese, Russische en islamitische vorsten was hij een lichtend voorbeeld."

Overigens heeft de "Hermitage" een uitstekende website waar veel over de tentoonstelling is te lezen.

maandag 15 november 2010

De goot


In Amsterdam is altijd wat bijzonders te zien en te beleven.

Afgelopen weekend kwamen we in het "Begijnhof" deze steen tegen, ingemetseld in het muurtje langs de straat. Ik kan mij voorstellen dat u het niet kunt lezen.
Daarom volgt hier de tekst:

"Op haar verzoek is hier
begijn Cornelia Arents
in de goot begraven
2 mei 1654"

Dat roept natuurlijk allerlei vragen op.
Waarom ligt Cornelia niet gewoon op het kerkhof? Zou dat niet gemogen hebben, of is het een daad van nederigheid van haar zelf?
Er zal ongetwijfeld ergens een verklaring voor te vinden zijn. Je kunt je natuurlijk ook afvragen waarom wij dat zouden moeten weten. Nieuwsgierigheid? Of is dat gewoon een vorm van voyorisme?
We kunnen er niets mee. Ik geloof dat het voor Onze Lieve Heer niet zoveel uitmaakt waar haar fysieke resten liggen. In ieder geval is het zo dat wij ons daar geen zorgen over hoeven te maken. Wij gaan daar niet over en bovendien, als we er al iets van willen vinden: over de doden niets dan goeds.

zondag 14 november 2010

Bedevaart


Voor de liefhebbers van sigaren: hier staan ze, bij kasteel Oldenaller in Putten.

Ik weet niet hoe andere bezoekers dit ervaren, maar als ik er naar toe ga, heb ik altijd het gevoel dat het een soort bedevaart is.

Dat heeft niks met spiritualiteit te maken, of zo. Nee, gewoon heel praktisch. Je kunt er niet met de auto niet naar toe rijden. Je moet parkeren langs de provinciale weg en vervolgens moet je een toegangspad aflopen van meer dan een kilometer.
Dan kun je een rondje lopen rond het kasteel. Daarna moet je diezelfde weg weer terug.
En dat is het.

Toch zijn er bosjes mensen die dat regelmatig doen, vooral op zondagmiddag.
Ik ook, want het best de moeite waard.

zaterdag 13 november 2010

Dood hout


Het is een bekend gegeven dat boswachters tegenwoordig het dode hout in het bos laten liggen of laten staan.

Het ziet er soms wat rommelig en onopgeruimd uit, maar het schijnt ecologisch gezien het beste te zijn.
Zo kunnen er allerlei paddenstoelen, zwammen en andere organismen groeien, die weer goed zijn voor het voortbestaan van het bos en haar bewoners, insecten kevers etc.

Ik weet niet of het zo heet, maar het lijkt me wel duurzaam bosbeheer.

vrijdag 12 november 2010

Toegang


Oldenaller is een heus kasteel.

Tenminste, zo heet het.
Maar het is ook te zien, want er ligt een gracht om heen, met een brug en dat hoort zo bij een kasteel. Ik weet eigenlijk niet of het ook een ophaalbrug is.

Eerlijk gezegd kan ik mij niet voorstellen dat er boze vijanden waren waartegen de bewoners zich met een gracht zouden moeten beschermen
Het lijkt er meer op dat dit één van de vele sprengen is die de Veluwe rijk is. Sprengen dienen als afwatering van het water van het Veluwemassief naar het Randmeer.

De afgelopen jaren heeft het Waterschap er veel aan gedaan om die sprengen weer goed te laten functioneren. Het bijzondere er van is, dat het water in die sprengen ook altijd stroomt. Er is ook een behoorlijk hoogteverschil. Je kunt dat goed merken als je met de fiets naar Apeldoorn rijdt. Niet dat ik dat dagelijks doe, maar het is me wel eens overkomen.

donderdag 11 november 2010

Overgang


Voor mijn gevoel zitten we momenteel in een periode waarin de natuur het ook niet meer zo precies weet.

De pracht gaat er een beetje af, de bladeren zijn massaal aan het vallen, maar het is nog lang geen winter.
Het is soms al behoorlijk koud aan het worden is, maar dan heb je plotseling weer van die opvliegingen en is het ineens de warmste nacht (3 november: 14,5 graden!) in meer dan honderd jaar.

Kortom, ik geloof dat we in een soort van overgang zitten. Er gebeurt ook ineens van alles tegelijk en dat is best verwarrend:

- Het is de 11de van de 11de. Het begin van "Carnaval".
- Het is "Sint Maarten", wat oorspronkelijk een oud germaans vruchtbaarheidsfeest blijkt te zijn, maar wat in onze tijd een bedelfeest is voor de kinderen.
- Vroeger werd in de kerk op deze dag het Evangelie voorgelezen: "Lucas 11:33": "Zet uw licht niet onder een korenmaat."
- Tenslotte heeft Urgenda deze dag uitgeroepen tot "Dag van de Duurzaamheid".

Wat moet je daar nu allemaal mee?
Ik weet er niet zoveel van, maar ik geloof dat het in zo'n overgangsfase het best is om gewoon rustig te blijven. Geen paniek. Het waait allemaal wel weer over.

woensdag 10 november 2010

Weerzien


Het is mogelijk dat u dit herkent, maar ik schat eerlijk gezegd dat de kans niet zo groot is.

Dit is het landgoed Oldenaller in Putten, afgelopen zondag.
Op 23 december 2007 stond ik op dezelfde plek en maakte ik de foto waarmee ik dit Blog begon op "10 februari 2009".
Het was toen winter.

De takken buigen nog op dezelfde manier over het water. Ze zijn waarschijnlijk wel wat teruggesnoeid. De herfstkleuren zijn al een beetje aan het verdwijnen, maar met een zonnetje erbij blijft het een prachtig gezicht.
Een mooie plek om eens wat te mijmeren over het komen en gaan van de seizoenen.

dinsdag 9 november 2010

Sigaren


Het is weer tijd voor de sigaren, ofwel "de grote lisdodde".

Je ziet ze op veel plekken langs het water staan. Ze hebben op de één of andere manier iets aantrekkelijks.

Ik heb echter nooit geweten dat deze eetbaar zijn. "Wikipedia" vermeldt daar over:

1.De witte binnenkant van de jonge scheuten is eetbaar, zelfs rauw.

2.Het stuifmeel van de lisdodde bloem is bruikbaar als meel (bloem) voor het bakken van een koek. Per bloem levert dat ongeveer een eetlepel meel op.

3.In het voorjaar kunnen de jonge knoppen gegeten worden als een soort asperges.

4.De wortelstokken zijn zeer zetmeelrijk en een bron van voedsel. De wortels kunnen geschild worden. Vervolgens kan men de vezels koken, bakken, drogen, vermalen tot meel of men kan er siroop van maken door ze langzaam droog te koken. Men kan de wortels na het schillen onder water scheuren en breken om het zetmeel eruit te halen. De wortels kan men eenvoudig bakken in een open vuur, waarbij de wortelbast als een soort bescherming dient tegen het vuur. Na tien tot twintig minuten kan men de wortels openscheuren en de zetmeelrijke vezels eruit halen; deze vezels zijn direct eetbaar. Per persoon heeft men vijftien tot twintig wortels nodig.

5.De zaden van de vrucht zijn eetbaar. Het bruine pluis van de vrucht van de grote lisdodde kan men door te branden verwijderen. Daarna kan men de zaden drogen of roosteren.

Ik ben benieuwd of iemand hier ooit ervaring mee heeft opgedaan.

maandag 8 november 2010

Zwammen


De tijd van de paddenstoelen is eigenlijk al een beetje voorbij.

Wat je nu nog ziet zijn vergane exemplaren. Maar dat kan ook een aardig plaatje opleveren.

Ik weet eerlijk gezegd niet wat voor soort dit precies is. Nu kan ik daar natuurlijk heel geleerd over gaan doen en een heel verhaal over gaan houden, maar de kans is groot dat u dat maar gezwam vindt.
Daarom houd ik het maar gewoon op: "Zwammen".

zondag 7 november 2010

De Bijbel van Anjou


Op 22 oktober j.l. stond er in Trouw een interessant artikel over de Bijbel van Anjou.

Nu heb ik mij de afgelopen tijd in het kader van een studie Godsdienstwetenschappen aan de UU nogal bezig gehouden met de ontstaansgeschiedenis van de bijbel en daarom was dit een kolfje naar mijn hand.
Ik zeg erbij dat deze foto niet van mij is. Ik heb hem gepikt uit de krant en zo goed mogelijk voor publicatie hier bewerkt. (Volgens mij mag dat best als het om een bijbelgedeelte gaat.)

De "Bijbel van Anjou" is een pracht exemplaar, met hier een afdruk van het begin van de Bijbel: Genesis 1: In principio creavit Deus caelum et terram.
De zes scènes van de schepping vormen gecombineerd de eerste letter I van het boek.

De Bijbel wordt bewaard in de bibliotheek van de Faculteit Godgeleerdheid van de Katholieke Universiteit in Leuven.
De website:
"Hij is in 1340 gemaakt in opdracht van Koning Robert I van Anjou die hem als geschenk gaf aan zijn kleindochter Joanna. De Bijbel bevat meer dan honderd sublieme miniaturen die voor de allereerste keer, en meteen ook voor het laatst, aan het grote publiek getoond worden. De kostbare perkamenten folio’s van de Bijbel zijn voorzichtig losgemaakt. Het is een unieke kans om ze "in het echt" te bewonderen. Na de tentoonstelling, die tot 5 december duurt,  wordt het fragiele juweel onherroepelijk terug ingebonden en verdwijnt het opnieuw in de kluis. Vanaf dan is de bijbel alleen nog online raadpleegbaar."

Ik ben van plan op 17 november naar Leuven af te reizen om hem te gaan bewonderen. Heeft iemand zin om mee te gaan?

zaterdag 6 november 2010

Beperking


Ik heb jarenlang gewerkt in de zorg en heb daar geleerd zorgvuldig om te gaan met mijn woorden.

Terwijl het in het begin van de vorige eeuw heel gebruikelijk was om te spreken van idioten en geesteszieken is dat in de loop van de jaren veranderd.

En dat is maar goed ook.

De laatste jaren spreekt men van mensen met een beperking en zelfs dat is al stigmatiserend.
Wij hebben onszèlf niet gemaakt en dat betekent dat wij uit eerbied voor onze maker en voor elkaar, met respect met elkaar dienen om te gaan.

Maar, wat zeg je nou van zo'n boom? Zo krom als een hoepel. Ongeschikt? Brandhout?
Een boom met een beperking?
Ik denk dat een goede timmerman, met een beetje respect voor de natuur, zelfs hier nog iets moois van weet te maken.

vrijdag 5 november 2010

Kerstconcert


Het is misschien een beetje vroeg, maar je moet met zo'n aankondiging bijtijds beginnen, zo is de ervaring.

Op 18 december a.s. wordt er in de Grote Kerk in Harderwijk een Drie-Koren-Kerstconcert georganiseerd, waar aan deelnemen:

- Het Mannenkoor Fontanus uit Putten
- Het Mannenkoor Salvatori uit Nunspeet
- Het Gemengd Koor Viva Vox uit Elspeet

En dat alles onder de muzikale begeleiding van het Hineni Kamerorkest.

Kaarten zijn nu al in de voorverkoop en zijn met korting te verkrijgen via de websites van één van de koren. Klik hier bijvoorbeeld voor die van "Fontanus".

Het zal u niet verbazen dat ik dit van harte bij u aanbeveel. Ik zeg er zelfs bij dat u niet tot het laatste moment moet wachten, want er kunnen buiten de ca. 230 koorleden, slechts 700 mensen in de kerk.
En, vol is vol, zelfs in de kersttijd.

Kleurenpracht


Over tijd en eeuwigheid gesproken.

Soms duurt mooi maar heel kort. Zondag aan het eind van de middag brak plotseling de zon door een paar wolken heen.

Te laat om nog een mooi plaatje te gaan schieten in de bossen, maar nog net op tijd om vanuit het dakraam in het avondlicht de kleurenpracht te bewonderen van de herfst.

Daar word je toch gewoon even stil van?

donderdag 4 november 2010

Leven na de dood


Vreemd eigenlijk, ik merk dat ik deze week ineens met de dood bezig ben.

Eerst die donkere nacht, toen Harry Mulisch, Allerzielen, Allerheiligen, en nu kwam ik onverwacht weer zo'n leuke stapel omgehakte bomen tegen in het bos.

Je kunt aan de jaarringen zien dat ze zo'n 60 jaar geleden zijn geplant. Een paar verstandige houthakkers hebben kennelijk bepaald dat het nu wel mooi is geweest.

Het bijzondere is natuurlijk dat zij waarschijnlijk na hun dood nog vele jaren kunnen doorleven. Die bomen bedoel ik. Het zal geen eeuwig leven zijn, maar als tafelpoot, bureaublad, luciferhoutje of misschien wel als ikoon-plank, kunnen ze nog jaren mee.

woensdag 3 november 2010

Belofte


ROGGBIV.
Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.

Deze is van een week of twee geleden, maar wat maakt het uit? Wat is tijd? Dit hier is een teken voor de eeuwigheid.

In "Genesis 9:16" belooft God, na de zondvloed, nooit meer zo'n vloed te sturen om de wereld te verwoesten.
Met de regenboog wordt die belofte bevestigd.

Wetenschappers hebben dat natuurlijk allemaal netjes verklaard. Het is allemaal na te lezen op Wikipedia: "Regenboog".
Het viel me een tijdje geleden pas op dat de lucht boven de regenboog donkerder is dan die daaronder. Hoe dat nou kan? Misschien moet ik daar mijn licht nog eens over laten schijnen.

Het is overigens vandaag "Dankdag".

Mooi moment om eens even stil te staan bij die belofte.

dinsdag 2 november 2010

Kringloop


Ja, hoe gaat dat?

Op een gegeven moment vallen de blaadjes er
"natuurlijk" gewoon vanzelf af.

Het is de kringloop van het bestaan.

Ze ontstaan uit het niets, groeien, bloeien, verwelken, vallen, vergaan, en verdwijnen dan weer in het niets.
Stop een zaadje in de grond en volgend jaar ontstaat uit het niets weer iets.

Het bijzondere is dat wij dat zien en meemaken in de natuur, maar dat we er nauwelijks bij stil staan dat er met ons "natuurlijk" hetzelfde gebeurt.
Alhoewel je over dat "opnieuw ontstaan" nog wel even kunt discussieren en ik er nog niet helemaal uit ben hoe dat er in ons geval dan uit zal zien.

Het is vandaag "Allerzielen". De dag waarop gedacht wordt aan alle overledenen.
Mogen zij rusten in vrede.

maandag 1 november 2010

Allerheiligen


Ik moet op deze dag nog weer even denken aan de kerkdeuren van de Sint Pieter in Rome waarvan ik op 8 mei 2010 ook een foto liet zien: "Esercito dei martiri".

Van "Petrus", die rond 64 de marteldood is gestorven tijdens de christenvervolgingen ten tijde van de Romeinse keizer Nero,wordt gezegd dat hij ondersteboven aan het kruis is gehangen, omdat hij niet op dezelfde manier als Jezus gekruisigd wilde worden.

De afbeelding links in het midden op deze foto laat dat zien.
(Klik om hem te vergroten)

Bijzonder is natuurlijk dat deze Petrus gezien wordt als de stichter van de Katholieke kerk in Rome. Na zijn dood hebben de christenen stand gehouden, ondanks vele vervolgingen. Nadat keizer Constantijn rond 300 het christendom tot staatsgodsdienst uitriep werd het voor hen wat gemakkelijker, maar ook daarna zijn er door de eeuwen heen, op allerlei plaatsen velen door het geloof omgekomen.

Allemaal Martelaren en Heiligen.