Down to earth

Na al het motorgeweld van de afgelopen dagen is het goed om weer even terug te keren op aarde.

Met de Fotogroep Putten hebben we afgesproken om in deze tijd van bezinning en vasten foto's te maken met als thema "Stilte". Dat valt nog niet mee, maar één van de eerste foto's die mij daarbij te binnen schoot is deze foto gemaakt in 2006 in de abdij op de Mont Saint-Michel in Frankrijk.

Ik heb deze foto ook al eens laten zien op "26 april 2009". Deze non gaat letterlijk "down to earth" voor een moment van aanbidding en devotie.
Daar wordt je stil van.

Opstapje

Het is niet meer dan een opstapje. Een trappetje op St. Michael's Mount in het zuiden van Cornwall.

Mijn oog viel er op toen we even zaten uit te rusten van de beklimming van de deze rost.

St. Michael's Mount is vergelijkbaar met Le Mont-Saint-Michel in Normandië. Ook hier loopt de toegangsweg bij vloed geheel onder water. Als je er dan af wil wordt je vervoerd met bootjes.
Het is hier iets minder commercieel dan Le Mont-Saint-Michel in Frankrijk. Er staat natuurlijk ook een kasteel. Maar het geheel komt wat natuurlijker en daardoor wat aantrekkelijker over.

Verdreven uit het paradijs

Nog één keer Le Mont-Saint-Michel.

In één van de expositieruimten staat o.a. deze tegel tentoongesteld. Het verhaal is duidelijk: Adam en Eva worden door de engel uit het paradijs verdreven.
Het feit dat deze tegel op Le Mont-Saint-Michel een prominente plaats heeft gekregen doet veronderstellen dat het ook hier om Michaël gaat.

Als ik mij echter goed herinner uit het "Paradijsspel" wordt daarbij Gabriël genoemd die hen met zijn vlammend zwaard het paradijs uitzet, en die daarna de poorten van het paradijs bewaakt.

Hoe dat nu precies zit...?

Het zal voor het verloop van de geschiedenis van de mensheid waarschijnlijk niet veel uitmaken.

Overigens volgde na deze verbanning uit het paradijs Gods vloek in "Genesis 3:19": "Zweten zul je voor je brood, totdat je terugkeert tot de aarde, waaruit je bent genomen: stof ben je, tot stof keer je terug."

Dit lijkt me een aardige opmaat voor 1 mei: de Dag van de Arbeid. Maar dat is vrijdag pas. Morgen vieren we eerst Koninginnedag.

Michaël

Het was heel toevallig dat ik na Jorisdag op 23 april, bladerend in mijn fotobestand ineens bij de foto's van Le Mont-Saint-Michel uitkwam.

Ook Michaël streed, net als Joris, tegen de draak en wordt geëerd als strijder tegen het kwaad.

Maar Michael is niet zomaar een heilige, zoals Joris. Michaël is een aartsengel, en dat is andere koek. Hij was zelfs opperbevelhebber van alle engelen, nog voor de mensen bestonden, die Lucifer en zijn volgelingen verstootte uit de hemel.

Zijn naam betekent dan ook: "Wie is als God" of ook wel "De sterkste zijn".

Op Le Mont-Saint-Michel prijkt hij in krijgstenue in blinkend goud op het puntje van de kerktoren.
Zijn naamdag is op 29 september, Michaëlsdag.

Eén dezer dagen kreeg ik het blad "Dubbel Accent" onder ogen, een blad voor militairen en hun thuisfront. In het nummer van augustus 2008 schrijft Claudia Bisschops, aalmoezenier, dat sommige geestelijk verzorgers tijdens uitzendingen aan de militairen medailles uitdelen met op de voorkant de aartsengel Michaël en op de achterkant de beschermengel. Een soort talisman.

Hij staat symbool als goddelijk strijder die het opneemt tegen het kwaad in de wereld, maar is ook de beschermer van die wereld.

Om die reden is hij voor veel militairen een waardige, trouwe kameraad tijdens een uitzending.

Le Mont-Saint-Michel 2

Het is eigenlijk wonderlijk dat je op zo'n toeristische locatie als Le Mont-Saint-Michel ook van die stille momenten kunt meemaken. Bezoekers lopen en rijden af en aan over de inmiddels vaste oeververbinding naar die betrekkelijk kleine rots waarop naast een kerk en een klooster, talloze toeristenwinkels zijn gevestigd.

Je vraagt je af of de aartsengel Michaël dit in gedachten had toen hij Aubert in 700 opdracht gaf om daar een kerk te stichten.

Hoe dan ook, wij hebben het ook gedaan en ik ben daar blij om, want we hebben daardoor ook mooie momenten meegemaakt.

Aanbidding

Zoals ik gisteren schreef hebben de monniken van de Benedictijner orde "L'Abbaye du Mont-Saint Michel" eind 18e eeuw verlaten. Het is nu een nationaal monument.

Maar toen wij er twee jaar geleden waren woonde er ook een groep van merendeels jonge religieuzen die daar, ondanks de heksenketel die Le Mont-Saint-Michel tegenwoordig is, een geloofsgemeenschap proberen vorm te geven.

Ik heb er deze (één van mijn mooiste) foto gemaakt. Eerlijk gezegd voel ik me bij het maken zo'n foto altijd wat ongemakkelijk. Je dringt binnen in iemands persoonlijke belevingssfeer. Het is ook alsof je je op heilige grond begeeft.
Ik heb het toch gedaan omdat ik getroffen werd door het fantastische licht wat hier binnenvalt en wat deze non letterlijk verlicht.
Voor haar is dit moment waarschijnlijk niet "De Ontdekking.." maar "De Aanbidding van Het Licht".

Le Mont-Saint-Michel

Vrijwel iedereen zal zich een beeld kunnen vormen van "Le Mont-Saint-Michel", het schiereiland voor de kust van Normandië, dat bij vloed omgeven is door zee en bij eb te voet te bereiken is.

Volgens de legende zou de aartsengel Michaël rond 700 verschenen zijn aan de heilige Aubert, die visioenen kreeg over een kerk op de rots.

Sint Michaël beval de monnik om daar een kerk te bouwen.
Aldus geschiedde en in 709 was de kapel af en konden er 100 mensen in. In de loop van de tijd bouwden Benedictijner monniken daar een klooster.

In 1780 verlieten de monniken de rots. Het is nog een tijdje gevangenis geweest. Tegenwoordig is het voornamelijk een toeristische attractie.

Alhoewel..., ik kom daar zondag nog even op terug.

Eerst echter hier een blik in de prachtig gerestaureerde kerk, op een stil moment.