Lohan

Dit prachtige houten beeld is een zogenaamde "Lohan". Het is gedateerd in de 13e -14e eeuw en komt uit China.

"Een lohan is een volgeling van Boeddha, heeft geestelijke volmaaktheid bereikt en bewaart de boeddhistische wet tot de komst van boeddha van de toekomst.

Een lohan leeft niet onder de mensen, maar als kluizenaar in de bergen. Bovendien heeft hij bovennatuurlijke krachten. Zo kan hij van grootte veranderen en alles horen en zien. Er zijn achttien verschillende lohan. Dit is Ajita. In volledige concentratie luistert hij naar het lezen van een soetra, een geschrift dat de leer van Boeddha overbrengt."
Bron: Rijksmuseum Amsterdam.

Wat een volmaakte rust gaat er uit van dit beeld!
Het kan niet anders of het is gemaakt door een lohan zelf.

Het Laatste Avondmaal

Er is een hoop te doen geweest over dit schilderij van Marlene Dumas (1953).

"Tijdens het Laatste Avondmaal deelde Christus brood en wijn, symbolen van zijn lichaam en bloed. Zo kondigde hij zijn kruisdood aan, maar ook dat hij in zijn volgelingen zou voortleven, tussen wie hij eeuwenlang werd afgebeeld.

Dumas nam de vrijheid een eenzame, lege gestalte van hem te maken boven wiens hoofd zich nieuw leven aftekent in een "wolk" van foetussen."
Olieverf op doek, 1985-1991

Binnenbaan

Als je in de hal van het Rijksmuseum bent, dan ziet het er zelfs binnen uit alsof je over een  grote ijsvloer loopt.

Een Oude Meester anno 2014.

Winterlandschap met schaatsers

Dit zou ook de titel geweest kunnen zijn van de foto van het Rijksmuseum van gisteren.

Die Oude Meesters konden er ook wel wat van. Zoals met dit schilderij uit 1608 van Hendrick Avercamp (1585-1634).

De toelichting vermeldt: "Door het hoge standpunt is het schilderij een staalkaart van menselijke - en dierlijke - activiteiten tijdens een strenge winter. Honderden mensen zijn op het ijs te vinden, de meeste voor het vermaak, andere zijn uit bittere noodzaak aan het werk.

Avercamp schuwt het lugubere detail niet: links op de voorgrond doen kraaien en een hondje zich tegoed aan het karkas van een doodgevroren paard."

Elders op het "internet" las ik. "De schilderijen van Avercamp geven ons een uitgebreide kijk op zijn eigen tijd, maar niet zonder een flinke dosis humor. Midden op het meer is een man zojuist gevallen en ligt languit op het ijs. Geheel links, bij de huizen, zijn maar liefst twee poepende mannen te zien: een detail dat ook Pieter Breughel de Oude (1525-1569) in zijn schilderijen terug liet komen. Ook is in de hooiberg een verliefd stelletje waar te nemen dat zich in het geheim heeft teruggetrokken. Deze "grapjes" en de weergave van het dagelijks leven maakten de schilder in zijn eigen tijd erg geliefd."

(Tip: door op de foto te klikken kunt u hem vergroten.)

Oud-Hollandsch

Het komt een beetje oud-Hollandsch over.

Maar ik denk dat dit plaatje het voor de toeristen wel erg goed doet.

Museumtrap

Het zal u waarschijnlijk niet verbazen dat ik me ook nog even bezig heb gehouden met het trappenhuis in het Rijksmuseum.

Gewelf

De gewelven in de vele hallen van het Rijksmuseum zijn ook heel bijzonder.

Keurig versierd met diverse steentjes en beschilderingen. Bij de verbouwing heeft men er hele bloempartijen bij geschilderd.
In het centrum zit een aparte knop. Het lijkt op een davidsster, maar er zit een extra "balk" in, en een slinger. Ik heb geen idee wat daarvan de diepere betekenis is.

Design

Ik vind dat de architect van de verbouwing van het Rijksmuseum in Amsterdam er echt een design-ontwerp van heeft gemaakt.

Het kostte overigens enige tijd om deze foto te maken. Het is er een enorme drukte en er liepen voortdurend mensen door mijn beeld. Maar ja, om daar nu wat van te zeggen, ...

Toegang

Laat ik maar beginnen bij de toegang tot het Rijksmuseum in Amsterdam, bijvoorbeeld tot het Aziatisch Paviljoen.

De bruine poortjes links en rechts leiden tot twee andere tentoonstellingszalen.
Het ziet er allemaal spic-en-span uit na de verbouwing. Dat mag ook wel voor € 375 miljoen.

Lijnenspel

Vandaag met de Fotogroep Putten naar het Rijksmuseum in Amsterdam.

Ik ben van plan ook een beetje op de architectuur van het gebouw te gaan letten. De architect heeft er bij de verbouwing binnen een heel lijnenspel van gemaakt.

De Zielenvisscherij

Op deze zondag in de maand van de spiritualiteit een interessant schilderij uit het Rijksmuseum:

"De Zielenvisscherij" van Adriaen Pietersz van der Venne (ca. 1589-1662). Het informatiebord in het museum vermeldt:

"Links staan de protestantse Noord-Nederlanders, rechts de rooms-katholieke zuiderlingen. In de brede rivier die hen scheidt, vissen beide partijen naar zielen. De vangst van de protestanten overtreft die van de katholieken. Bovendien schijnt links de zon en staan de bomen in het blad. Het is een verwijzing naar een psalmtekst: de ware gelovige is als een boom die vrucht draagt en waarvan de bladeren niet verdorren."

Op het schilderij zelf is op een koperen plaatje de volgende tekst aangebracht : 
"De zielenvisscherij geschilderd in 1614 tijdens het twaalfjarig bestand. Allegorie op de wedstijd  tusschen calvinisten, katholieken en lutheranen. De rivier scheidt de gereformeerde noordelijke Nederlanden en het katholieke zuiden. Links de protestantsche gemeenschap met Prins Maurits. Rechts de katholieke wereld met Albertus en Isabella."

We zijn inmiddels precies 400 jaar verder. Ik geloof niet dat het nog een wedstrijd is, maar veel toenadering is er ook niet gekomen. Desondanks wens ik u, protestantse en rooms-katholieke broeders en zusters, een goede en gezegende zondag.

Even checken

Ja, als je zo'n smartphone hebt moet je natuurlijk wel regelmatig even checken of er nog berichten zijn. Ook al zit je in het Rijksmuseum.

Maar, ik geef het onmiddellijk toe, ik heb er natuurlijk ook één. En het is wel ontzettend handig, vooral als je, zoals in het Rijksmuseum het geval is, ook nog eens gratis Wifi hebt.

Voldaan

Voldaan. Dat is het eerste woord dat me te binnen schiet bij dit schuttersstuk van Bartholomeus van der Helst uit 1648.

Dat mag ook wel, want de mannen van de Amsterdamse voetboogschutters vieren feest ter gelegenheid van de Vrede van Munster, het einde van de tachtigjarige oorlog met Spanje. De aanvoerders van de schutterij schudden elkaar de hand als vredesteken en laten de "drinkhoorn" rondgaan.
Op de trommel een gedicht, waar op staat dat de gewapende macht van Amsterdam blij is dat de wapens voortaan kunnen blijven rusten.

Schuttersstukken

In de Eregalerij waar de Nachtwacht hangt zijn meer schuttersstukken te bewonderen.

Zo ook deze van Frans Hals uit 1637: "Officieren en andere schutters van Wijk XI in Amsterdam onder leiding van kapitein Reijnier Reaal en Luitenant Cornelis Michielsz Blaeuw." Ook wel bekend als de "Magere Compagnie".

Het ontstaan van de schuttersgilden gaat al terug tot de 13e eeuw toen de steden verdedigd moesten worden. Na de tachtigjarige oorlog werden deze ongevormd tot burgerwachten. De schutters in de Gouden Eeuw wilden vooral zelfbewust en met autoriteit worden geportretteerd. Zie o.a. de interessante masterscriptie van Astrid Smis uit 2008: "Mannen met baarden".
Maar als je dit vrolijke tafereel ziet, en je vergelijkt het het met het beeld van de ordehandhavers van onze tijd, dan boezemt dit gezelschap toch ook niet bepaald veel gezag in.

Vol verwachting

Vol verwachting kijken we het nieuwe jaar in. Niet wetende wat er voor ons ligt.

Deze mensen weten dat wel. Ze kijken bijna ademloos naar het schilderij van de "Schutters van wijk II onder leiding van kapitein Frans Banninck Cock", beter bekend als de "Nachtwacht" van Rembrandt Harmensz. van Rijn uit 1642.

Hoewel het op zich geen moeite is om iedere dag een nieuwe foto te maken of uit te zoeken uit mijn inmiddels omvangrijke archief, ga ik u er toch al vast op voorbereiden dat er dit jaar, na vijf jaar, een moment komt om te stoppen met dit Blog. Niet omdat ik er geen plezier aan beleef, maar het kost wel tijd en er zijn andere bezigheden die ook aandacht vragen. Ik stop natuurlijk niet met fotograferen, dat is nu eenmaal mijn passie. Maar er zijn ook andere manieren om met fotografie bezig te zijn. Ik heb nog precies niet besloten wat ik ga doen. Ik ben er over aan het nadenken.

Scheef

Zoals ik zaterdag al vermeldde mag je in het Rijksmuseum vrij fotograferen.

Maar, je wordt wel nauwlettend in de gaten gehouden.
Het was mij opgevallen dat de Nachtwacht een beetje scheef hing en ik wilde hem even recht hangen, voor de foto. Maar, o jee, .. dat gaat zomaar niet!

Links en rechts van de Nachtwacht staan suppoosten en zoals uit de gezichtsuitdrukking van deze dame te zien is ontgaat haar niets. Ik denk dat ze zelfs mijn gedachten kon lezen. Ik veronderstel dat als je dichter dan twee meter bij het doek komt alle alarmbellen bij haar en bij al haar collega's gaan rinkelen.

Eregalerij

Het vernieuwde Rijksmuseum in Amsterdam. Laat ik maar gelijk met de eregalerij beginnen.

Op de tweede verdieping de pronkstukken, met in de zalen links en rechts onze nationale helden zoals Johannes Vermeer, met o.a. het Melkmeisje.

Maar de aandacht gaat natuurlijk onmiddellijk uit naar De Nachtwacht van Rembrandt, die je al van verre ziet hangen.

Drukte

't Was druk gisteren in het Rijksmuseum in Amsterdam. En nat en koud buiten.

Gelukkig waren we ervoor gewaarschuwd en waren we al vroeg van huis gegaan. Wij konden zo doorlopen om 9.30 uur. Dit plaatje was van de queue die we zagen toen wij weer weg gingen.

Advies: ga vroeg. Het museum is al vanaf 9.00 uur open en het is zeer de moeite waard. Je mag er trouwens in alle vrijheid fotograferen en dat is mooi meegenomen.