Licht

Licht blijft fascineren.

Als je zo een uurtje aan het strand bent, het is bewolkt en het waait stevig, dan verandert het licht soms per minuut.

Je ziet dan de zonnestralen door de wolken heen en even verderop zie je de strepen van de regen die neerkomt. Een heerlijke ontdekkingstocht naar het licht.

Overigens is het vandaag de tweede zondag van de Veertigdagentijd. "Reminiscere": Gedenk, o Heer, Uw barmhartigheid en Uw altijd geschonken ontferming". Fijne zondag!

Waddenzicht

Dit is zo'n beetje het beeld wat menig zeeliedenvrouw op West-Terschelling gezien moet hebben, eenzaam turend en wachtend op de terugkeer van haar man of zoon.

Niet helemaal, want wij zijn een stukje het wad opgelopen, maar dat doet niets af van de leegte en wijdsheid:
Wad-een-zicht!

Van boven

Je kunt natuurlijk fantaseren dat deze dame precies op de plek stond waar die kudde grauwe ganzen of Indische ganzen die ik gisteren liet zien over heen is gevlogen.
Ja, ze laten wel eens wat vallen...

De werkelijkheid is dat dit het "Zeeliedenmonument" is bij West-Terschelling. Het is een vrouw die uitkijkt over de zee.
De ondertitel luidt: "Zij zijn niet waarlijk dood die in ons harte leven". De Genestet. 
Met op de achterkant: "Monument voor alle Terschellingers die niet zijn teruggekeerd van zee". Gerrit Luidenga Stichting.
Het is een bronzen beeld van Gosse Dam (Buitenpost 1950), beeldhouwer te Kollum.
Kennelijk is het voor de meeuwen op Terschelling een lekker plekje om "even tot rust te komen".

Doorgaand verkeer

Het klinkt misschien een beetje pathetisch, maar altijd als ik dit soort kleine doorgangen zie, moet ik denken aan het beeld van "de brede en de smalle weg".

In de negentiende eeuw was er een bekende prent, gebaseerd op de woorden van Jezus in "Matteüs 7: 13 en 14":
"Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang.

Nauw is de poort naar het leven en smal is de weg er naartoe, en slechts weinigen weten die te vinden."

In 2010 is er van die plaat een nieuwe versie verschenen bij uitgever Johannes Multimedia in Doorn. Als je een beetje googelt vindt je allerlei verklaringen, zoals "deze". Een beetje moralistisch, ik geef het toe. Maar het is toch opvallend dat zo'n beeld, 130 jaar na het verschijnen van zo'n prent, toch blijft hangen.
Fijne zondag gewenst!

Duintrap

Voor mijn verzameling trappen.
Het type "duintrap" zat er nog niet bij.

Brandaris

Het informatiebord vermeldt:

"Er wordt aangenomen dat de naam van deze vuurtoren is ontleend aan de Ierse abt Brandaan (Brendan), levend in de vijfde eeuw in Zuidwest-Ierland. Hij werd beroemd doordat hij een zevenjaar durende zeereis ondernam om het Beloofde Land te vinden.

Men komt in kerken rond de Oostzee en aan de kust van Vlaanderen en Bretagne Sint Brandaan tegen, met een brandende tak. De link met vuur is blijkbaar sterk. Hoe het ook zij, heilige der zee, beschermheer der zeevarenden of beschermheilige tegen het vuur, een betere naam had men op Terschelling niet kunnen kiezen voor de vuurtoren."

De Brandaris is de oudste vuurtoren van Nederland, stamt uit 1594, is 55,5 meter hoog, schittert om de 5 sec. en is bij normaal zicht 54 kilometer ver zichtbaar. Dat weet u dan ook weer. En voor het geval u er nu ineens naar toe wilt: hij is niet toegankelijk voor toeristen.
Overigens was het vorige week wel koud, maar zoals uit deze foto blijkt, hadden we dus ook een prachtige blauwe lucht.

West-Terschelling

Het dorp "West-Terschelling" is het grootste dorp op het eiland Terschelling. Het heeft zo'n 2500 inwoners.

Het is ontstaan in de 12e eeuw als nederzetting op een zandplaat, die de naam Schelling droeg. In 1666 is het dorp tijdens de Tweede Engelse Oorlog vrijwel geheel afgebrand.

Het dorp heeft ook wel Brandaris geheten, vernoemd naar de beroemde vuurtoren, de Brandaris