Trots

Het resultaat van 5 jaar noeste arbeid. Een zilveren en een bronzen onderscheiding in 2019 van de Wijnkeuring van de Lage Landen. Ik denk dat Ties en Roelof daar best trots op mogen zijn. 

Gefeliciteerd!

Gierput

De oude gierput van de boerderij is omgebouwd en is tegenwoordig de wijnkelder van Wijnhoeve Middeldorp. U mag van mij aannemen dat de wijnboer er alles aan heeft gedaan om er voor te zorgen dat de geurtjes van vroeger geen invloed meer hebben op de wijn.

Tonnellerie

In 2020 produceerde Wijnhoeve Middeldorp 4500 flessen en dit jaar zullen dat er naar verwachting 5000 zijn. Zelf geperst, gegist en gerijpt op eikenhouten vaten van de firma Tacopal uit Portugal. Echt vakwerk!

600.000

Het gaat natuurlijk nergens over. Maar het is toch leuk dat deze site sinds de start in februari 2009 gisteren de 600.000 pageviews is gepasseerd. 

Met dank aan alle trouwe bezoekers!

'n Roosje mijn roosje...

Wie kent het niet. Het prachtige lied van Connie van de Bos: 'n Roosje mijn roosje...
Ik heb er geen speciale bedoeling mee. Laat ik maar zeggen: het is vandaag voor iedereen die zich aangesproken voelt.

"Ik geef je een roosje mijn roosje
ik geef je een roos elke dag
en ik hou van jou tot de wei zonder dauw
en de echo niet lacht om een lach."

Rozen

Bijzonder bij de wijngaard van Middeldorp is dat aan het begin van iedere rij stokken en roos staat. Het is niet alleen een fleurig gezicht. Het heeft en functie. Meeldouw is bij een druivenplant funest en de roos is daar heel gevoelig voor. Als het toeslaat merkt de roos dat als eerste en dat is dan een teken voor de wijnboer om in actie te komen.

Wijnhoeve Middeldorp

Een plaatje van een wijngaard! Keurig aangelegd en onderhouden op 1 hectare grond in Appel bij Nijkerk. Een juweeltje. En, naar de kenners zeggen: uitstekende wijn!

Wakker

..maar een moment later is hij wel wakker. 

Rust

Je denk dat hij slaapt. Maar hij houdt mij wel degelijk in de gaten, ook al zit ik in de auto op zo'n 30 meter afstand.

Overigens moet u dat eens proberen: slapen op een gammel paaltje, en dan op één poot. Mij niet gezien.

Witte korenbloem

 

Ik wist trouwens niet dat er ook witte korenbloemen bestaan.

Deze stond er gewoon naast.

Zomer

Vanmorgenvroeg, om precies te zijn om 05:32 uur is bij ons op het westelijk halfrond de astronomische zomer begonnen. Dit jaar met een uitbundige hoeveelheid klaprozen. Ze beginnen overigens al een beetje op zijn retour te raken. Maar ze zijn er nog even. Geniet ervan!

Korenbloem

Ik heb altijd het idee gehad dat korenbloemen langs de rand van akkers, zoals een korenveld staan. Maar daar schijnen ze tegenwoordig niet veel meer te vinden te zijn. De laatste jaren komen ze steeds meer in bermen voor zoals hier bij ons in Putten aan de rand van de parkeerplaats in het dorp. Ook mooi natuurlijk.

Achter de wolken...

Het is natuurlijk heerlijk weer. Je moet een beetje tegen de warmte kunnen. Maar het is goed dat het af en toe ook even afkoelt. En, als je er een beetje op let, dat zijn er ook prachtige wolkenpartijen te zien...

Leven

Na de foto van gisteren over dood is het goed om ook het leven te benoemen. Het zal iedereen zijn opgevallen dat de bermen de laatste tijd rood kleurden van de papavers. Na een aantal jaren te zijn weggeweest zijn ze dit jaar ineens massaal tot leven gekomen. Bijzonder.

Dood

Dood hoort natuurlijk bij het leven. Als ik dit zie dat heb ik de neiging om te denken: waarom hebben ze die bomen nou niet even weggehaald. Misschien is het net als met het overlijden van mensen. Het doet pijn. Je wilt er eigenlijk niet aan geloven. Dood went nooit.

Nature Art

 

Als je dit zou moeten bedenken zou je er niet opkomen. Het is kunst van de natuur. 

Ik denk dat God ten tijde van de schepping zijn verfkwasten aan het schoonmaken was, ze uitsloeg om ze droog te maken en toen zag dat die spetters ook wel leuk waren.  Maar dan wel alleen aan de binnenkant...

Waardering

Ik kreeg hier gisteren van de Fotogroep Putten zoveel waardering voor dat ik hem nog maar een keer plaats.  

GEEL

Deze maand was het thema van onze Fotogroep Putten: GEEL. Er zijn 16 inzendingen van best behoorlijke kwaliteit. Ben benieuwd. 

City of York

 Hij is er weer, de City of York, ofwel de Director Benschop. Ieder jaar toch weer leuk.

Motorweer

 

Ik heb er eerlijk gezegd nooit op gereden vroeger, de Solex. Wel eens op een toeristische, elektrische, versie, maar dat is natuurlijk niks voor de echte liefhebbers.

Door alle omstandigheden komt het er sowieso de laatste tijd weinig van om de motor te pakken. Ik hoef niet meer regelmatig op pad en de leuke uitjes zijn door corona allemaal komen te vervallen. 

Maar ik moet ook constateren dat het de laatste tijd wel weer echt motorweer is. 

Het kriebelt.

Zonsverduistering

Het viel nog niet mee om de zonsverduistering vast te leggen. Ik was niet thuis, had een lunch-bijeenkomst met vrienden en dan is het moeilijk om je hele fotoapparatuur mee te nemen. Maar ik heb geleerd dat de beste camera de camera is die je op dat moment bij je hebt. Dat was in dit geval dus een iPhone 11.

Ik heb dus mijn best gedaan. Had bovendien het eclipsbrilletjes van de zonsverduistering in 1999 nog in mijn oude fotoalbum liggen en dat deed wonderen.

Het bijzondere van deze foto is dat de zonsverduistering zelf niet zo goed te zien is boven in de foto, maar wel in het groene vlekje onderin, de reflectie in het lenssysteem van de camera.

Een zonnetje

Vandaag tussen ongeveer 11:00 uur en 13:30 uur hebben we in Nederland een zonsverduistering. Niet helemaal, ongeveer een kwart, maar toch bijzonder. Ik kan mij herinneren dat wij er in 1999 helemaal voor naar Zuid-Duitsland reden. En toen we daar aankwamen was het bewolkt.

Vandaag zijn de vooruitzichten gunstiger. Echter, nu past het weer niet helemaal in mijn agenda. Het is ook altijd wat...

Photo Postcard Machine

 

Ik heb gisteren mijn portret laten maken met een "Mandel 1", een Photo Postcard Machine, van de Chicago Ferrotype Company uit 1911.

Een foto gemaakt op barietpapier en ontwikkeld in de camera zelf. Je zou zeggen, een soort voorloper op de Polaroidcamera.

Het werkte nog steeds heel goed, alhoewel ik helaas aan het plaatje zelf natuurlijk niks kon veranderen. 😏

Open

Fijn dat alles weer open kan...

Wierrookceder

Telkens als wij op Landgoed Schovenhorst komen ontdekken we weer iets nieuws.

Wat dacht u van deze wierrookceder oorspronkelijk afkomstig uit Noord-Amerika. 

Het is één van de oudste bomen op het landgoed. Geplant in 1860, 12 jaar nadat het door mr. J.H. Schober is gesticht. Het was oorspronkelijk de bedoeling van Schober om te onderzoeken welke boomsoorten er hier op de heide zouden kunnen groeien. Hij verzamelde daarvoor bomen uit de hele wereld. Zo ook dus deze wierrookceder. Ik veronderstel dat het bij dit ene exemplaren paar is gebleven. Want uiteindelijk is er voor gekozen om hier op deze woeste heidegronden douglassparren te gaan planten.

En dat is in grote getale gebeurd.

Slangenden

Soms moet je je in allerlei bochten wringen om iets voor elkaar te krijgen.

Dat moet ook het geval zijn geweest met deze slangenden. Het verhaal gaat dat deze als zaadje uit Chili naar Nederland is gekomen verstopt in de holle kies van een zeevarende, toen het verboden was om deze bomen te exporteren.

Ik weet niet of we daar nu zo blij mee moeten zijn, want in Chili schijnt de boom bijna niet meer voor te komen.

Maar bijzonder is het wel dat deze nu in Putten op het landgoed Schovenhorst staat.

De ontdekking van het licht

Ik ben ooit begonnen met dit Blog met het thema "De ontdekking van het licht". Af en toe komt het plotseling weer even langs, of misschien moet ik zeggen, komt het even binnen. Dat gebeurde ook toen ik vrijdag met een aantal mensen op het landgoed Schovenhorst liep. Ineens, in een flits, zie je dan hoe mooi licht kan zijn.

Gele papaver

Vandaag een zeldzame plant, de papaver cambrium, ofwel de gele papaver. Niet te verwarren overigens met de hoornpapaver. De laatste is ook geel, maar heeft ruw behaarde bladeren. Dat maakt dat hij op de rode lijst staat van zeer zeldzame planten.

Deze gele papaver, ook wel schijnpapaver genoemd, lijkt sterk op de klaproos, maar heeft dus gele, soms wat oranje-achtige bloemen. Je ziet hem niet zo vaak meer tegenwoordig. Daarom noem ik toch ook maar zeldzaam.

Omzien naar elkaar

Volgens mij is dit een goed voorbeeld van omzien naar elkaar. Misschien kunnen wij mensen naar nog wel eens wat van leren.

Boerenzwaluw

En dan is er in de polder ook altijd de boerenzwaluw. Vaak zijn ze met zijn tweeën. Zijn partner zat een stukje verderop op het hek.

Poldergast

De grutto is natuurlijk een vaste gast in de Arkemheense Polder in Nijkerk. Alweer? , zult u zeggen. Ja, alweer. Het blijft leuk om zo'n vogeltje op een paaltje te fotograferen. En hij, of zij, vind het ook leuk, want hij, zij, blijft er speciaal even voor staan. Ook al houdt hij, zij, mij goed in de gaten.

Paalzitter

Genietend van de volle zon zat deze paalzitter gisteren op mij te wachten in de Arkemheense Polder.

Ik was er al een poosje niet geweest en dan is het weer even een feestje. Zeker met dit weer.