Goede Vrijdag

"Marcus 15:33-37":
"Op het middaguur viel er een duisternis over het hele land, die drie uur aanhield. Aan het einde daarvan, in het negende uur, riep Jezus met luide stem: "Eloï, Eloï, lema sabachtani?", wat in onze taal betekent: "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?"

Toen de omstanders dat hoorden, zeiden enkelen van hen: "Hoor, hij roept Elia!"Iemand ging snel een spons halen, doordrenkte die met zure wijn, stak de spons op een stok en probeerde hem te laten drinken, terwijl hij zei: "Laten we eens kijken of Elia komt om hem eraf te halen." Maar Jezus slaakte een luide kreet en blies de laatste adem uit."

Kruisbeelden heb je in soorten en maten. Het gaat daarbij natuurlijk niet om de vraag of je hem mooi vindt of niet, maar om de betekenis er van en om de beleving die dat bij gelovigen oproept.
Deze hier hangt naast de ingang van de "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen. Ik vind dit wel een heel "beeldende" voorstelling van het lijden. Opvallend zijn ook de drie duifjes die rechtsboven op de muur zijn aangebracht.
Ik zeg er verder niets over.

Populus Sion

Het is  vandaag de tweede zondag van Advent. "Populus Sion" heet dat officieel. Het is de tekst van een Gregoriaans Introïtusgezang. De tekst luidt:

"Volk van Sion, ziet! De Heer zal komen om alle naties te redden en de  Heer zal u de heerlijkheid van zijn stem laten horen, tot vreugde uwer harten."

In de kloosterwinkel van Sint-Adelbertabdij in Egmond-Binnen is er van alles te vinden voor het volk om de komst van Christus te gedenken. Als protestant opgevoed, hebben wij niet zoveel op met die beeldjes. Maar een kerststalletje kan tegenwoordig weer wel in onze kringen. Ach, wat maakt het ook uit. Het gaat uiteindelijk om de boodschap: Over iets meer dan twee weken is het Kerst.

Stille Zaterdag

Goede Vrijdag

"INRI"

Johannes 19:19

Witte Donderdag

"Wie iemand ontvangt die door mij gezonden is ontvangt mij, en wie mij ontvangt ontvangt hem die mij gezonden heeft."

Johannes 13:20

Woensdag van de Stille Week

"Ik zal één herder over ze aanstellen, ..."

Ezechiël 34:23

Dinsdag van de Stille Week

"Ik ben het licht dat naar de wereld is gekomen, opdat iedereen die in mij gelooft niet meer in de duisternis is"

Johannes 12: 46

Maandag van de Stille Week

"Ga uw weg zolang het licht is en laat de duisternis u niet overvallen; wie in het donker loopt weet niet waar hij heen gaat.

Geloof in het licht zolang u het licht bij u hebt, dan bent u kinderen van het licht."

Johannes 12: 35-36

Earth Hour

Het is vandaag "Earth Hour". Misschien zegt u wel: wat is dat nou weer? Dat dacht ik vorige week ook, toen ik er voor het eerst van hoorde.

"Earth Hour" is een wereldwijde actie van het Wereld Natuur Fonds om, uit respect voor wat de aarde ons biedt, samen één uur het licht uit te doen.

Het is begonnen in 2008 in Sydney. "Door een uur het licht uit te doen gaven burgers, politici en bedrijven aan dat zij zich zorgen maken over klimaatverandering. In de jaren daarna verspreidde de actie zich als een olievlek over heel de wereld. In 2011 deden honderden miljoenen mensen in 135 landen mee. De actie vindt elk jaar plaats in het laatste weekend van maart vanaf 20.30 uur plaatselijke tijd."
In 2012 valt Earth Hour op 31 maart. Dus: steek vanavond eens een kaarsje aan.

Bouwkunst

De "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen is de laatste jaren ingrijpend verbouwd. De abdij is ook een aantal jaren gesloten geweest voor gasten.

Het ziet er nu allemaal heel modern uit, met gastenverblijven op de tweede en derde verdieping van het klooster. Allemaal voorzien van een eigen toilet en douche.
Het gedeelte waar de broeders zelf wonen is uiteraard niet toegankelijk voor gasten.
Centraal in het gebouw is een trappenhuis, waar ik, hoe kan het ook anders met mijn passie voor trappen, in alle rust naar hartelust heb lopen fotograferen. Fantastisch!

PS. Als het een beetje mee zit verwacht ik vandaag de 50.000ste bezoeker op mijn Blog (Zie helemaal linksonder op deze pagina). Bent u dat?
Bedankt allemaal voor uw regelmatige bezoek!

De monnikcel van Broeder Frans

De broeders van de "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen zijn de laatste jaren bekend geworden door de kaarsenmakerij annex boekhandel van spirituele boeken. Als je op dat terrein iets wilt hebben moet je daar zijn.

Maar er zijn ook andere activiteiten.
Broeder Frans heeft zich de laatste jaren buitengewoon verdienstelijk gemaakt voor de bescherming van vlinders. Op 8 februari is hij daarvoor door de Vlinderstichting onderscheiden met "De Gouden Vlinder". Hij heeft een wetenschappelijke collectie van 5000 vlinders en wordt regelmatig geraadpleegd door dierentuinen en vlindertuinen uit binnen- en buitenland. Op het terrein van de abdij heeft hij in 1965 en vlindertuin opgezet. Tegenwoordig kan hij er niet meer werken, maar hij geniet er nog wel van.
Broeder Frans had er ook zijn "eigen" cel, die tegenwoordig wordt gebruikt als "tuinhuisje".

Scriptorium

De "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen beschikt over een uitgebreide bibliotheek.
Een waar eldorado voor bibliofielen.

De geschiedenis van het scriptorium gaat al terug tot de 11e eeuw, toen er handschriften werden gekopieerd, maar ook nieuwe boeken werden geschreven.

De huidige bibliotheek bevat zo'n 80.000 boeken en per jaar komt er 20 meter aan boekenkast bij. Het merendeel van de boeken is netjes gecodeerd en geordend in een kelderruimte die niet toegankelijk is.

In het "openbare" gedeelte staan de boeken die voor de monniken beschikbaar zijn. Deze zijn, blijkens een mededeling in de bibliotheek: "een voedingsbodem voor het gebed en richtingwijzers voor het leven."
Er staat van alles: boeken over theologie, spiritualiteit, liturgie, kerkvaders, maar ook boeken over filosofie en geschiedenis. Opvallend is dat in openbare gedeelte ook heel oude boeken staan, zoals een aantal van Erasmus!

Adelbert

Zoals zoveel kloosters heeft ook de "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen roerige tijden doorgemaakt.
Het is gesticht in de tiende eeuw door Dirk I. In 1573 is het door de Geuzen verwoest. Pas in de 1935 is het herbouwd en zijn er monniken uit Oosterhout gekomen die daar een nieuwe gemeenschap zijn begonnen. In 1950 is het een abdij geworden.

Adelbert is de patroonheilige. Hij zou samen met Willibrord uit Ierland zijn gekomen.Onder het altaar wordt nog een uit brokstukjes gereconstrueerde schedel bewaard.
Jaarlijks wordt op 25 juni een speciale mis aan hem gewijd.

Kloostergang

Als je een weekend in een klooster bent geweest en je begint dan weer aan je normale week dan realiseer je je pas wat het is om te leven in het ritme van de tijd.

De monniken van de "Sint-Adelbertabdij" uit Egmond-Binnen zaten vanmorgen om 7.00 uur al weer in de kerk, en om 9.30 gaan ze weer, en om 12.30 uur, 17.00 uur, 20.00 uur en 21.00 uur.
Dat gaat zo maar door, dag in dag uit, week in week uit, jaar in jaar uit. Soms 60 jaar lang.

Een keertje uitslapen is er niet bij, te laat komen ook niet.
Ze hebben wel een aantal vrije dagen in het jaar. De monniken uit Egmond gaan zelfs af en toe op vakantie. Anders is dat toch ook niet vol te houden...?

Judica

Het is vandaag de vijfde zondag in de vastentijd genaamd "Judica": "Verschaf mij recht".

Ik heb voor vandaag een foto uitgezocht van het glas-in-loodraam van het gastenverblijf in de "Sint-Adelbertabdij" in Egmond-Binnen, waar wij het vorige weekend hebben doorgebracht.

De wapenspreuk van het klooster is "Deo Vacare": "Vrij worden voor God".
Dat willen de broeders ook uitdragen met hun gastvrijheid: een plaats bieden van gebed en ontmoeting, van rust en stilte, waar iedereen zich thuis mag voelen en op adem mag komen.

1e Adventszondag

Ik heb het gevoel dat ik de spullen van vorig jaar Kerst nog maar net opgeruimd heb of ze kunnen alweer tevoorschijn worden gehaald.
Het is vandaag eerste Adventszondag.

De tijd voor Kerst, waarin wij vol verwachting uitzien naar het feest van de komst van Jezus Christus op aarde.
In kerkelijk termen heet deze eerste Adventszondag: "Levavi", naar het Gregoriaans gezang: "Tot U heb ik mijn ziel opgeheven....." (Psalm 25)

Dinsdag van de Stille Week

In één van de lange gangen van de Sint Adelbertabdij in Egmond-Binnen is dit glas-in-lood-raam ingemetseld.

Het is een afbeelding van Sint Adelbert. Telkens als de broeders door deze gang lopen, zo vertelde broeder Adri ons, worden ze herinnerd aan hun gelofte.
Het is de gelofte van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid zoals die in de 5e eeuw door Benedictus is geformuleerd.

Met deze gelofte leven de broeders dag in dag uit, komen ze vijf keer per dag bijeen voor meditatie en gebed, en wijden ze hun leven aan Christus. Hun leven lang.

Ik moest daar weer even aan denken nu wij in de Stille Week zijn en wij zeven dagen lang toeleven naar het Pasen. Voor ons een hele opgave. Niet dat ik zou willen ruilen met die broeders, maar het dwingt wel respect af.

Strand weer

Ik vlieg misschien een beetje heen en weer, maar ik vind het leuk om vandaag nog even weer te keren naar Egmond en weer een foto te laten zien van het strandweer.

Het weer is er de laatste dagen ook weer naar om er weer één te laten zien.

Binnenkort zit het hier waarschijnlijk weer helemaal vol met allerlei mensen die hier weer gaan genieten van het zomerweer.
Maar voor het zover is, is eerst het fraaie lenteweer weer weergekeerd. Heerlijk toch?
Overigens, heten dit nu weerribben?

Uitwaaien

Na al die foto's en verhalen over het klooster is ook wel weer eens lekker om even uit te waaien.

Spiegel

Soms zie je de werkelijkheid in een soort spiegel.

Wat je dan ziet hangt voor een deel af van de omstandigheden. Soms waait het. En als je dan in een vijver kijkt zie je allemaal rimpels die de werkelijkheid een beetje vervormen. Op andere momenten, als het windstil is, zie je ineens een haarscherp beeld.

Zo is het ook vaak in je eigen leven. Soms is het zo onrustig dat je nauwelijks een goed beeld hebt van jezelf. Maar als je eens een poosje stil bent en rustig kijkt en luistert dan zie je de dingen plotseling een stuk helderder.
Bij een bezoek aan een klooster is het net of je in een soort spiegel kijkt, bij windstil weer.

Ik moest de afgelopen dagen ook denken aan het gedichtje van Dag Hammerskjöld, oud-secretaris generaal van de VN (1953-1961), die tijdens een vredesmissie naar Congo bij een vliegtuigongeluk om het leven kwam:

Stilte is de taal van God

Het is ook de taal van het hart.
Hoe beter je luistert naar je innerlijke stem,
Des te beter hoor je wat er zich om je heen afspeelt.
Alleen wie kan luisteren
Heeft recht van spreken.