Fotografica

In de workshop Lightpainting in Zeewolde hebben we ook geëxperimenteerd met het vastleggen van fotografica. De donkere achtergrond geeft een verrassend mooi effect.

Photo Postcard Machine

 

Ik heb gisteren mijn portret laten maken met een "Mandel 1", een Photo Postcard Machine, van de Chicago Ferrotype Company uit 1911.

Een foto gemaakt op barietpapier en ontwikkeld in de camera zelf. Je zou zeggen, een soort voorloper op de Polaroidcamera.

Het werkte nog steeds heel goed, alhoewel ik helaas aan het plaatje zelf natuurlijk niks kon veranderen. 😏

Trappetje in zwart-wit

Ook met een oude camera, zoals deze Yashica D uit 1958, kun je natuurlijk prima trappetjes fotograferen. Ik vind eerlijk gezegd de zwart-wit-gradatie veel natuurlijker overkomen dan met een digitale camera. Maar dat zal mijn voorliefde wel zijn voor het analoge vakwerk.

Asahiflex IIB

Een foto met de Asahiflex IIB uit 1954. Zwart-wit fotorolletje Kodak 400 TMax, ontwikkeld in Kodak TMax ontwikkelaar.

Herfst in het Openluchtmuseum

Morgen gaan we de foto's bekijken die we op 20 oktober hebben gemaakt in
het Openluchtmuseum in Arnhem met onze analoge camera's. Mijn bijdrage is deze foto gemaakt met een Yashica D uit 1958. Zelf het rolletje ontwikkeld in de doka en vervolgens ingescand op de computer.

Het valt me op dat de scherpte heel goed is, prima contrasten. Kortom: best tevreden met het resultaat.

Analoog

De uitdaging tijdens het bezoek met de Fotogroep Putten aan het Openluchtmuseum was om weer eens analoog te fotograferen. Dat wil zeggen, gewoon met een rolletje in zwart-wit en dan bij voorkeur zelf ontwikkelen in de eigen Doka. Deze foto is gemaakt met een Asahiflex IIIB uit 1954. Links ter vergelijking nog een keer de foto van mijn Blogbericht van 21 oktober jl., gemaakt met de Sony RX100III uit 2014.
Ik laat de beoordeling van het verschil graag aan u over.

  

Toverlantaarn

Soest, april 2018. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 13 mm; f/2.8; 1/40 sec; ISO 320

Ik ben nu eenmaal gek op oude spulletjes. Zeker als het met fotografie te maken heeft. Deze toverlantaarn trof ik aan in het streekmuseum van Soest. Ik probeer me dan voor te stellen hoe men met oude platen een verhaal vertelde en dat visueel maakte.

Repelsteeltje

Soest, april 2018. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 19 mm; f/2.8; 1/15 sec; ISO 800

Het is natuurlijk leuk om in zo'n streekmuseum in Soest spullen te zien staan uit je eigen jeugd. Ik kan mij nog goed herinneren dat wij exact zo'n toverlantaarn hadden thuis, met filmpjes als Klein Duimpje, Assepoester, Hans en Grietje, Alibaba en de veertig rovers en niet te vergeten Repelsteeltje.

Sterker nog: het apparaat staat nog steeds op een plank in mijn werkkamer tussen mijn andere fotografica-apparatuur.. Ergens moet ik ook de filmpjes nog hebben. Moet er toch maar eens naar op zoek gaan...

Fotografica-beamer

Hilversum, maart 2018. Apple IPhone 7; 4 mm; f/1.8; 1/13 sec; ISO 100

Op de Fotograficabeurs in Hilversum kwam ik afgelopen zondag weer iets heel bijzonders tegen. Een oude platencamera gemonteerd op een box van 13x13x20 cm die je ook als projector kunt gebruiken. Een soort "beamer avant la lettre". 

Ik heb nog geen idee of ik het geheel ook aan de praat kan krijgen.

Ik heb er een boekje bijgekocht van Dr. E Vogel, het "Fotografisch Zakboek" uit 1921. 

Mogelijk kan ik daarin wat aanwijzingen vinden.

Spoorloos

Frankrijk?, 196-1975? Photax III; Boyer Serie VIII; 6x9, Bakeliet, Paris, 1947. 1/100 sec, 1/25 sec. B.

Op de Fotograficabeurs in Hilversum liep ik op 12 november j.l tegen een zeldzaam fototoestel aan. Een Photax III met Boyer serie VIII lens. Een bakeliete camera die tussen 1947 en 1951 is gemaakt in Frankrijk voor 6x9 films. Er zitten maar drie instellingen op: 1/100 sec, 1/25 sec en B(tijd). Omdat ik een tik heb van oude camera's heb ik hem samen met nog enkele oude andere exemplaren gekocht.

Thuisgekomen bleek dat er nog een rolletje in zat, belicht en wel. En dat maakt een mens natuurlijk nieuwsgierig. Wat zou er op staan?

Het is een kleurenrolletje. De eerste kleurenrolletje kwamen rond 1960 op de markt. Het is dus van na die tijd. Ik heb het rolletje aangeboden bij de Hema, maar kreeg het na een week weer terug met de mededeling "..dat deze film al vele jaren niet meer wordt verkocht en het proces om dit rolletje te ontwikkelen niet meer bestaat. Ook is de film niet te ontwikkelen volgens een vervangend proces".  Wat nu. Ik heb even overwogen om het naar een vaklab te sturen. Wellicht weet men er daar nog wel raad mee. Maar ik zou het ook zelf kunnen proberen. Ik heb de chemicaliën voor het ontwikkelen van zwart-witfilms nog in de doka staan. Weliswaar zo'n 15 jaar oud, maar ik heb ze onlangs nog getest en het werkte nog.

Gisteren ben ik de doka ingegaan en heb met het zwart-wit-proces dit rolletje ontwikkeld, waarbij ik de ontwikkeltijd iets naar boven heb aangepast. Zie hier het resultaat.

Ik schat dat de foto na 1960 en voor 1975 is genomen ergens aan een meer in Frankrijk. Maar dat is natuurlijk gokken. Aannemende dat deze twee mannen toen ca. 18 jaar waren zouden ze nu tussen de 60 en 75 jaar oud moeten zijn. Een speld in een hooiberg natuurlijk. Maar wie weet. Komen ze u bekend voor?

Fotografica

Hilversum, november 2017. Sony Cybershot DSC-RX100 III; Zeiss Vario-Sonnar 8.8-27.7 mm f/1.8-2.8; 20 mm; f/2.7; 1/40 sec; ISO 800

Slecht weer gisteren, maar op de fotograficabeurs in Hilversum is het dan goed toeven. Lekker even rondsnuffelen of er nog interessante koopjes zijn. Mijn kinderen zullen (later) zeggen: wat moeten we met al die troep? Maar vooralsnog geniet ik er maar van.

Biercafé Olivier

Utrecht, oktober 2017. Ashiflex IIB; Asahi-Kogaku 1958 Takumar 50 mm 1:3.5

In Utrecht is het Biercafé Olivier vaste prik als je een middagje de stad in wilt. Het is gevestigd in een voormalige schuilkerk aan de Achter Clarenburg, vlakbij Hoog Catharijne. Een prachtig plekje. Wij zaten op de galerij van de kerk aan een leuk tafeltje met uitzicht op de menigte beneden.

Ook hier deed de Asahiflex IIB uit 1958 met een Kodak T-Max 400 35 mm rolletje het nog uitstekend. Zonder flits!

Asahiflex

Utrecht, oktober 2017. Ashiflex IIB; Asahi-Kogaku 1958 Takumar 50 mm 1:3.5

Nieuwe Gracht Utrecht 2017. Zelfs de Asahiflex IIB uit 1958 doet het nog prima met een in de doka zelf ontwikkeld zwart-wit rolletje. Weliswaar ingescand op de computer en omgezet in sepia, maar een prima resultaat als je het mij vraagt.

Eeuwige trouw

Utrecht, oktober 2017. Yashica D 6x6 Tweeoog 1958 Yashinon 85 mm 1:3.5

Dit weekend was er weer een foto-uitje van de Foto Cirkel Zeewolde. Een uitstapje naar Utrecht om een grachtenwandeling te maken. Maar dan kom je plotseling ook andere dingen tegen. Zoals dit bruidspaar dat in de Domtuin foto's aan het maken was. Een uitdaging uiteraard voor een fotoclub om daar ook even wat van mee te pikken.

Dit soort foto's horen in zwart-wit. En als het even kan ook nog op traditionele wijze. Dat kwam goed uit. Ik had net een nieuw rolletje in mijn Yashica D 6x6 Tweeoogcamera uit 1958 gedaan. 

Koetshuis

Uddel, oktober 2017. Yashica D 6x6 Tweeoog 1958 Yashinon 85 mm 1:3.5

Het Koetshuis van Restaurant Uddelermeer. Een fantastisch plekje waar zelfs koningin Wilhelmina vroeger regelmatig kwam om er te schilderen. "Komend vanaf paleis Het Loo, stalde zij in dit Koetshuis haar schilderswagentje en pony. Het geheel is in dezelfde stijl gebouwd en ingericht als het huidige restaurant Uddelermeer."

Foto op 14 oktober 2017 genomen met de Yashica D 6x6 met Yashinon 85 mm 1:3.5, een camera uit die tijd: 1958. 

Experiment

Staverden, oktober 2017. Yashica D 6x6 Tweeoog 1958 Yashinon 85 mm 1:3.5

Het was dit weekend fantastisch weer. Echt weer om er eens ouderwets op uit te trekken.

Ik heb mijn analoge Yashica D 6x6 tweeoog camera uit 1958 voorzien van een zwart-wit rolletje en ben naar Staverden gereden. Een favoriet plekje voor veel fotografen. Ik ben er al meerdere keren geweest, maar nooit met een dergelijke camera. 

Ik ben blij dat ik de donkere kamer nooit opgeruimd heb. Er stonden nog chemicaliën voor zwart-wit ontwikkeling van filmpjes uit 2013 en dat spul werkt nog prima. Nadat ik het negatief met een modern scan-apparaat in mijn computer heb ingescand is dit het resultaat. 

Best een beetje trots op.

Molen Het Hert

Putten, september 2017. Kodak Brownie Flash B 6x9 UK 1958; Meniscus f/11; 1/80 sec

De molen in Putten zal in de loop der jaren best veel gefotografeerd zijn. Ik kan mij niet herinneren dat ik het zelf ooit heb gedaan. 

Maar ik vond het toch wel leuk om met mijn Brownie uit 1958 dit nostalgische plaatje te maken: molen het Hert uit 1899.

Kasteel Vanenburg

Putten, september 2017. Kodak Brownie Flash B 6x9 UK 1958; Meniscus f/11; 1/80 sec

Ik heb de smaak van de analoge fotografie weer te pakken. Het virus, mag je ook wel zeggen. Want het is en blijft leuk om een rolletje zelf te ontwikkelen. Je staat in het pikke donker te friemelen om het uit de camera netjes in het ontwikkeltankje te draaien. Vervolgens giet je er ontwikkelaar, stopbad en fixeer in en op het laatst wat afwasmiddel bij het laatste spoelbad om te voorkomen dat er kalkkringen op het negatief achter blijven. En als er dan zowaar een beeld zichtbaar blijkt te zijn op het filmpje dan geeft dat toch iedere keer weer een kick.
Er zitten in de lucht helaas wat strepen. Ik vermoed dat dat is veroorzaakt door de spiraal waarin het negatief is ingerold voor het ontwikkelen. Volgende keer maar eens kijken of dat probleem zich blijft voordoen.

Opdat wij niet vergeten

Putten, september 2017. Kodak Brownie Flash B 6x9 UK 1958; Meniscus f/11; 1/80 sec.

Het is vandaag 2 oktober, de dag waarop in Putten wordt herdacht dat op 2 okober 1944 de gehele mannelijke bevolking door de bezetter werd afgevoerd naar de kampen in Neuengamme, Ladelund, etc. 

Op 1 oktober 1949 is dit monument door koningin Juliana onthuld ter nagedachtenis van de slachtoffers van de razzia.

Het is een zandstenen beeld van Mari Andriessen (de "treurende weduwe", in de volksmond "het Vrouwtje van Putten" genoemd). Het verbeeldt een rouwende vrouw in klederdracht met een zakdoek in haar hand. Ze kijkt in de richting van de Oude Kerk, van waaruit de mannen werden weggevoerd.

Ik heb deze foto vorige week gemaakt met een oude Kodak Brownie Boxcamera uit 1958, op de ouderwetse manier met een een 120 mm 6x6 rolletje. Het negatief zelf ontwikkeld in de doka en daarna ingescand in de computer. Leuk om weer eens te doen. Rolletje was uit 2006. De chemicaliën heb ik 2013 aangeschaft en zijn dus ook ver over de datum. Maar het werkt dus allemaal nog prima.

Ter lering en vermaak

Het hoge woord moet er uit. Ik zal het maar eerlijk bekennen. Mijn eerste poging om met de hiernaast afgebeelde houten balgcamera uit ca. 1900 een foto te maken op een glasplaat is jammerlijk mislukt. Zie mijn bericht "Back to basic" van 19 november 2012.
Of, positiever gesteld: ik heb nog wat te leren.

Afgelopen zaterdag ben ik met medefotograaf Henriëtte Houtsma naar kasteel Vanenburg gereden om daar met deze mooie oude camera het kasteel en de vorst te fotograferen. Het had moeten worden zoals ik op de vorige foto's heb laten zien.
Uit onze analyse hebben we het volgende geconcludeerd:

• Ik ben vergeten het glas eerst te ontvetten met wasmiddel, hetgeen waarschijnlijk de oorzaak is van al die vervelende strepen.
• De gelatine en zilveremulsie op het glas is niet goed verdeeld. Bovendien is het bij het drogen aan het oppervlak van de doos blijven kleven.
• De foto is sterk overbelicht. We hebben 1/125 sec. gemeten bij f 5.6. Maar dat is met de hand, door de dop van de camera te verwijderen, nauwelijks te doen.  

Eigenlijk is het experiment dus wel geslaagd. We moeten alleen op deze punten nog iets bedenken. Wordt vervolgd.   (Foto inzet: Henriëtte Houtsma)