Het stelt als onderwerp eigenlijk niets voor, maar misschien is dit als foto toch wel interessant. Een soort zoekplaatje.
Een voordeur met deurklopper en een doorkijkje in het huis. Zelfs de fotograaf heeft zichzelf in beeld gezet.
Ik ben onder de inruk van dit schilderij van Majelle Geskus, kunstenares uit Putten.
Het geeft op een indringende manier weer wat mensen met dementie en alzheimer meemaken. Ze zijn er wel, maar laten alles uit hun handen vallen en zien de wereld gedeeltelijk door een waas.
Het is inmiddels volksziekte nummer één in Nederland. Ik denk dat iedereen in zijn of haar omgeving dit wel meemaakt. Morgen hoop ik weer met iemand te gaan wandelen en als het even kan gaan we met de duofiets op stap.
Open monumentendag ligt al weer even achter ons. Voor het eerst sinds ik in Putten woon, en dat was dit jaar 35 jaar, was ik in de gelegenheid om de "Buitenplaats Bijstein" te bezoeken. Het is een ommuurde buitenplaats waar ik talloze keren langs gereden ben. Op Monumenten is het toegankelijk voor publiek. Het huis wordt nog particulier bewoond en vanwege de privacy zal ik dat niet verder op ingaan. Maar als u weet waar de glazen potjes met groenten vandaan komen, dan kunt u ook raden van wie u de groeten moet hebben.
Op landgoed Twickel zijn zelfs citrusvruchten te vinden. Ik kan mij vorstellen dat die in de winter naar de orangerie gaan. Maar zeker de laatste jaren zal het klimaat in Nederland best goed zijn voor deze vruchten.
Even snel tussendoor want ik had gisteren niet veel tijd. Druk, druk, druk...
Een stukje 'boomkunst'. Als je het zou moeten verzinnen en maken kom je er niet op en niet uit, maar in de natuur is het gratis en voor niks..
Vaak wordt voor het eerste gekozen en soms is dat jammer. Gebouwen hebben vaak een architectonische waarde of zijn een markant object in het landschap.
De watertoren van Lutten stamt uit 1932 en heeft een hoogte van 49,2 meter. Het is één van de twee watertorens met een zadeldak. Het is de hoogste als watertoren gebouwde toren van Overijssel en is een gemeentelijk monument.
Sinds 2015 is er een B&B in gevestigd. Dat kan dus ook. Dat betekent slapen op hoog niveau waarschijnlijk.
Zoals gisteren vermeld heeft de Dorpskerk in Bathmen een aantal kruisribgewelven, 'die ontspringen op gebeeldhouwde koppen'.
Dit is er één van. De kop 'onder' 'houdt' als het ware de boog omhoog.
Een beetje 'onderhoud' is trouwens wel gewenst aan de kalkstenen muur. Maar dat terzijde.
Natuurlijk hebben we in de kerk Van Bathmen ook even naar boven gekeken. Een mooi versierd plafond. Het zijn zgn. kruisribgewelven, 'waarvan de gewelfribben ontspringen op gebeeldhouwde koppen'.
Dit koorgedeelte is het oudste van de kerk en dateert van ca. 1400.
Ook dit jaar was de vakantie door corona anders dan andere jaren. Van velen om ons heen horen we dat men Nederland opnieuw 'ontdekt' heeft.
Nederland is mooi en dit jaar, even de regen in juni niet meegerekend, was het weer door de bank genomen best redelijk.
Uiteindelijk gaat het erom dat je even iets heel anders doet dan normaal. En als dat lukt dan voel je je 'herboren' als je weer thuis bent en kun je er weer een hele tijd tegen.
Het is een lekkernij voor de maanden met een 'r' erin. Eigenlijk voor de Sinterklaastijd, maar daar kan men in Ommen en omgeving niet op wachten. Het schijnt zo te zijn dat echte Ommenaren vanuit het hele land naar Ommen komen om Zute Plassies te kopen. En zelfs de gemeenteraadsvergaderingen worden in die tijd met Zute Plassies geopend. Het moet toch niet gekker worden...
Als je mij zou vragen waar ik graag naar toe wil op vakantie, dan is Dedemsvaart niet het eerste wat mij te binnen schiet. Maar zo gaat het altijd, bij mij tenminste, als je er eenmaal bent dan is er altijd wat te beleven. In ieder geval wat te fotograferen. Al is het maar de Dedemsvaart.
Het stam uit de 15e eeuw en stelt het verhaal voor van de terechtstelling van tienduizend martelaren met de heilige Catharina en Gertrudis.
In de loop der eeuwen is er van de schildering niet veel meer overgebleven en de verwachting is dat het door de tand des tijds de komende jaren verder achteruit zal gaan.
Onder in beeld zijn de martelaren te vinden die in een stroom naar boven gaan tot aan de rechterstoel van God.
Ik kan mij zo voorstellen dat het, toen het allemaal nog goed zichtbaar was, de gelovigen behoorlijk moet hebben geïmponeerd. In ieder geval was er wat te zien in de kerk en dat was, zeker op de momenten dat het verhaal van de pastoor misschien niet zo boeide, interessant om naar te kijken.
Ik blijf op de één of andere manier gefascineerd door trappen.
En dit is dan de andere manier. De trap is er wel, maar is zelf niet zichtbaar. Als kijker moet je dus maar geloven dat hij er is. Nu denk ik dat de meeste mensen het wel geloven want is de trap van een kerk. En als je niet gelooft, wat zoek je dan in de kerk?
Dus dit is de torentrap van de dorpskerk van Bathmen. Het oudste gedeelte van de kerk dateert van rond 1400. In 1600 is de kerk vergroot met een middenschip dat in 1870 is vervangen door een nieuw middenschip met twee zijbeuken.
De toren is een 16e eeuwse, 22 meter hoge zadeldaktoren die sinds 1629 is voorzien van een luidklok. In 1943 vorderde de Duitse bezetter de twee luidklokken om tot oorlogstuig te worden omgegoten.
De huidige klokken zijn op kerstavond 1955 in gebruik genomen.
Onlangs
kwam ik op het internet een gedicht tegen dat volgens mij naadloos aansluit bij dit schilderij
van Marius van Dokkum. De herkomst heb ik niet kunnen achterhalen. Misschien is
het "oude-koek". Maar ik wil het u niet onthouden. Ik lees het u even voor:
"Adam leefde lang geleden, eenzaam in de tuin van Eden,
met de zegen van de Heer. Wat verlangt een mens nog meer?
Hij liep lekker in z’n blootje, baadde zon en baadde pootje,
in het water van de beek, zeven dagen van de week.
Adam leefde zonder zorgen, tot dat hij op zekere morgen,
plotseling ontdekte dat ieder dier een vrouwtje had!
Hij zei: 'Heer, ik wil niet klagen, maar ik zou U willen vragen,
onderdanig en beleefd, of U ook voor mij een vrouwtje heeft.'
'Goed,' zei God, 'ik zal mijn best doen, maar dan moet jij zelf de rest doen.
Ik zal zorgen voor een vrouw, die haar leven deelt met jou.'
Adam liep van pret te zingen, hij kocht twee verlovingsringen.
'Prijs de Heer, ik krijg een wijf, al kost 't me een rib uit 't lijf.'
En toen Adam lag te slapen, heeft de Heer de vrouw geschapen.
't Was een droom van elke man, alles d'r op en alles d'r an.
En ze leefden heel tevreden, samen in de tuin van Eden.
Tot dat op zekere dag, Eva de boom met appels zag.
Eva dacht: 'Wat kan het schaden aan zo'n boom zo volgeladen.
Ofschoon de Heer het mij verbiedt, mist men één, twee appels niet.'
Eva brandde van verlangen toen zij al dat fruit zag hangen.
Ze nam een hap terwijl ze zei:
'An apple a day keeps the doctor away.'
Toen was 't gedaan het mooie leven, het paradijs werd opgeheven.
Door een appel, zo ik weet, werken wij ons nu in 't zweet.
Door het eten van die appel, werken wij ons nu te sappel.
Het is daarom dat ik beweer: 'Snoep verstandig, eet een peer!"
