Op "6 maart" vertelde ik hier dat onlangs de oudste foto van Nederland gevonden is. Een Daguerreotypie uit 1839. Hij is te zien in Museum "Huis Marseille" in Amsterdam.
Ook het "Nederlands Fotomuseum" in Rotterdam heeft een expositie ingericht met Daguerreotypies.
De tentoonstelling daar is getiteld: "Alles is IJdelheid", naar een gedicht van J. Was uit Waterlandkerkje, uit 1844. De tekst ervan prijkt levensgroot op de muur in het museum.
Afgezien van de interessant inhoud, vond ik het bijzondere van de foto van dit gedicht dat hij uit de hand genomen is in een donkere ruimte zonder flits en zonder statief op ISO 6400, en toch, nadat hij 50% gecropt is, behoorlijk scherp is met weinig ruis (even klikken voor een vergroting). Fullframe met "slechts" 12,1 megapixels, VR 24-120 op 42 mm, F16-1/20 sec. Viel me niet tegen.
Dit is informatie die wellicht alleen voor fotofanaten interessant is, maar dit is tenslotte ook een fotoblog.
Toch wil ik ook even aandacht vragen voor de tekst van het gedicht:
Niets toch houdt stand op aarde:
Hier wisselt alles af;
't Zijn beurtelings vreugde en tranen
Aan deze zij van 't graf.
Denk, sterv'ling! dus gedurig
Aan de ijdelheid der aard;
En zorg meest, dat gij schatten
Voor de eeuwigheid vergaart.
Uit het gedicht: J. Was, "Alles is IJdelheid",
Waterlandkerkje, in: Zeeuwsche Volks-Almanak,
voor het Schrikkeljaar 1844.
Toch wil ik ook even aandacht vragen voor de tekst van het gedicht:
Niets toch houdt stand op aarde:
Hier wisselt alles af;
't Zijn beurtelings vreugde en tranen
Aan deze zij van 't graf.
Denk, sterv'ling! dus gedurig
Aan de ijdelheid der aard;
En zorg meest, dat gij schatten
Voor de eeuwigheid vergaart.
Uit het gedicht: J. Was, "Alles is IJdelheid",
Waterlandkerkje, in: Zeeuwsche Volks-Almanak,
voor het Schrikkeljaar 1844.
Met een beetje zelfkennis en relativeringsvermogen moet ik toegeven dat ook dit Blog IJdelheid is.
