In het bericht van gisteren "Ode aan de Vriendschap" staat in de toelichting van de gemeente een opmerking over het Verbond der Jaartallen.
Nu wil het toeval dat ik daar net die dag in de Collegiale Sint-Pieterskerk over gelezen had. In de kerk is momenteel een fototentoonstelling "Schatten van*in Mensen" te zien.
De UNESCO heeft in 2003 een Conventie gehouden over de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed in de wereld. Een manier om dat in beeld te brengen is te kijken naar Levende Menselijke Schatten. Daarin staan mensen centraal die meesters zijn in hun vak of kunst, of een voortrekker zijn in een bijzondere traditie
De UNESCO heeft in 2003 een Conventie gehouden over de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed in de wereld. Een manier om dat in beeld te brengen is te kijken naar Levende Menselijke Schatten. Daarin staan mensen centraal die meesters zijn in hun vak of kunst, of een voortrekker zijn in een bijzondere traditie
In Vlaanderen heeft, in navolging van bijvoorbeeld Japan en Amerika dat opgepakt door deze mensen te fotograferen en er een tentoonstelling voor in te richten.
Er hoort een keurig boekje bij, waar ik het één en ander uit heb overgenomen.
Hier staat Jean-Marie Velghe, 69 jaar, voorzitter van het "Verbond der Jaartallen" Leuven.
"Dit verbond is een organisatie die een overgangsritueel cultiveert waarbij mannen van veertig jaar in vriendschappelijk verband gedurende tien jaar de viering van hun vijftigste verjaardag voorbereiden. Het Verbond der Jaartallen is het overkoepelende orgaan van alle Vriendenkringen Mannen van het Jaar.
Het begon in 1890 met de Mannen van 1840. Zij vierden voor het eerst hun vijftigste verjaardag samen. Sindsdien stopte het niet meer en sindsdien komt er ieder jaar een nieuwe vriendenkring bij."
Het doet me denken aan het Abrahammonument in Oosterhout (NB), waar ieder jaar in het eerste weekend van oktober Abrahamdag wordt gevierd. In "mijn jaar" waren we met zeker 300 lotgenoten en werd ik met mijn tweelingbroer uitverkoren om bij het Abrahammonument in het park bij het kasteeltje van Oosterhout een krans te leggen.
Ik kom er nu achter dat er dus een innige samenwerking is met de Vrienden uit Leuven, waarvan ik mij herinner dat zij ook toen aanwezig waren en met hun vaandel voorop liepen in de optocht van alle Abrahammen door Oosterhout.
Tradities, tradities..., laten we ze in ere houden!
Tradities, tradities..., laten we ze in ere houden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten