Deze ruimte, de zogenaamde kapittelzaal, was de officiële vergaderruimte van het kapittel.
Aan het hoofd van de Stiftsgemeenschap stond de vorstin-abdis, die formeel het bestuur over zowel het stift als het vorstendom Thorn uitoefende. Zij moest deze macht echter delen met het kapittel (vernoemd naar het Latijnse "capitulum'. hetgeen hoofdstuk betekent en verwijst naar de hoofdstukken van de kloosterregel.) Het kapittel was het centrale bestuursorgaan van het stift, dat onder meer de vorstin-abdis koos.
Het kapittel bestond uit maximaal zes kanunniken (voor de eredienst verantwoordelijke geestelijken) en de stiftdames, maximaal 20, maar meestal minder. Zij ontvingen allen een 'prebende', een ruime toelage uit de rijke inkomsten van het stift. Daarnaast was er nog een aantal kapelanen, die belast waren met het lezen van de missen aan de diverse zij-altaren van de kerk. Zij maakten echter geen deel uit van het kapittel.
Aan het hoofd van de Stiftsgemeenschap stond de vorstin-abdis, die formeel het bestuur over zowel het stift als het vorstendom Thorn uitoefende. Zij moest deze macht echter delen met het kapittel (vernoemd naar het Latijnse "capitulum'. hetgeen hoofdstuk betekent en verwijst naar de hoofdstukken van de kloosterregel.) Het kapittel was het centrale bestuursorgaan van het stift, dat onder meer de vorstin-abdis koos.
Het kapittel bestond uit maximaal zes kanunniken (voor de eredienst verantwoordelijke geestelijken) en de stiftdames, maximaal 20, maar meestal minder. Zij ontvingen allen een 'prebende', een ruime toelage uit de rijke inkomsten van het stift. Daarnaast was er nog een aantal kapelanen, die belast waren met het lezen van de missen aan de diverse zij-altaren van de kerk. Zij maakten echter geen deel uit van het kapittel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten