Er bestaat immers een complete taal van bloemen, deze prachtige taal vond haar oorsprong bij de vroege Victorianen, die elk boeketje zorgvuldig samenstelden om er een boodschap in te verwerken. Bij elke bloem hoort een specifieke gelegenheid, emotie of lading Hoewel iedereen wel weet dat rode rozen voor liefde staan moest je in die tijd als schenker van zo'n boeketje wel de juiste taal der bloemen kennen,want stel je voor dat je de verkeerde boodschap overbracht...
In Engeland heet zo'n klein ruikertje mét een boodschap Tussie-Mussie
Wij kennen nog allemaal het gezegde zoals jij hierboven beschrijft: zeg het met bloemen, komt vast ook uit die tijd....;-)
En omdat ik me altijd al graag met bloemen en hun taal bezighoud kreeg ik gisteren een boek 'De verborgen taal van bloemen' ik wist van het bestaan van deze prachtig geschreven roman van Vanessa Diffenbaugh en las er veel goede reviews over, een stukje daaruit: een prachtige roman over een zwaar beschadigde vrouw die een wanhopige poging doet om te overleven in een wereld waarvan zij de taal niet spreekt. Haar communicatie verloopt via de verborgen taal van bloemen. Bijzonder knap aan dit boek vind ik dat de schrijfster een personage tot leven brengt waarover zij geen oordeel velt, maar wel vanuit een sterk invoelend vermogen de rampspoed beschrijft die Victoria veelal over zichzelf afroept vanuit het overheersende gevoel ongewenst en niet geliefd te zijn. Vanessa Diffenbaugh heeft rond haar hoofdpersonages situaties gecreëerd waarvan het moeilijk is voor te stellen dat die schrijnende gebeurtenissen ook kunnen bestaan in de werkelijke wereld van kindertehuizen en kinderbescherming. Het verhaal in zowel heden als verleden wordt door de ik-figuur verteld op onderkoelde toon, waarbij de schrijfster de gevoelens van Victoria tot op het bot heeft ontleed. De verborgen taal van bloemen is een aangrijpend verhaal.......etc.
Kan bijna niet wachten om eraan te beginnen... maar vandaag wachten eerst de huishoudelijke ''plichten''.....moederdag is veels te kort...;-)
Ja, Adri...... ben nu bezig met na genieten van de taart en leuke dag.
1 opmerking:
Dag Adri,
En dat wisten ze heel lang geleden ook al....
Er bestaat immers een complete taal van bloemen, deze prachtige taal vond haar oorsprong bij de vroege Victorianen, die elk boeketje zorgvuldig samenstelden om er een boodschap in te verwerken.
Bij elke bloem hoort een specifieke gelegenheid, emotie of lading
Hoewel iedereen wel weet dat rode rozen voor liefde staan moest je in die tijd als schenker van zo'n boeketje wel de juiste taal der bloemen kennen,want stel je voor dat je de verkeerde boodschap overbracht...
In Engeland heet zo'n klein ruikertje mét een boodschap Tussie-Mussie
Wij kennen nog allemaal het gezegde zoals jij hierboven beschrijft: zeg het met bloemen, komt vast ook uit die tijd....;-)
En omdat ik me altijd al graag met bloemen en hun taal bezighoud kreeg ik gisteren een boek 'De verborgen taal van bloemen' ik wist van het bestaan van deze prachtig geschreven roman van Vanessa Diffenbaugh en las er veel goede reviews over, een stukje daaruit:
een prachtige roman over een zwaar beschadigde vrouw die een wanhopige poging doet om te overleven in een wereld waarvan zij de taal niet spreekt. Haar communicatie verloopt via de verborgen taal van bloemen.
Bijzonder knap aan dit boek vind ik dat de schrijfster een personage tot leven brengt waarover zij geen oordeel velt, maar wel vanuit een sterk invoelend vermogen de rampspoed beschrijft die Victoria veelal over zichzelf afroept vanuit het overheersende gevoel ongewenst en niet geliefd te zijn.
Vanessa Diffenbaugh heeft rond haar hoofdpersonages situaties gecreëerd waarvan het moeilijk is voor te stellen dat die schrijnende gebeurtenissen ook kunnen bestaan in de werkelijke wereld van kindertehuizen en kinderbescherming.
Het verhaal in zowel heden als verleden wordt door de ik-figuur verteld op onderkoelde toon, waarbij de schrijfster de gevoelens van Victoria tot op het bot heeft ontleed.
De verborgen taal van bloemen is een aangrijpend verhaal.......etc.
Kan bijna niet wachten om eraan te beginnen...
maar vandaag wachten eerst de huishoudelijke ''plichten''.....moederdag is veels te kort...;-)
Ja, Adri...... ben nu bezig met na genieten van de taart en leuke dag.
Fijne dag!
Groetjes,
Ger
Een reactie posten