In Flanders Fields

Sissinghurst, juli 2016. Canon PowerShot G1X; IS 15.1-60.4 mm f/2.8-5.8; 27 mm; f/5.6; 1/800 sec; ISO 400

De klaprozen die wij in de tuin van Sissinghurst tegen kwamen kregen ineens een heel andere betekenis voor ons, na ons bezoek aan Ieper (B.)
Poppies zijn het symbool geworden van de slachtoffers van de Eerste wereldoorlog, na het gedicht "In Flanders Fields" van John McCrae, een Canadese legerarts en dichter. Hij schrijft het gedicht na de dood van zijn goede vriend en landgenoot Alexis Helmer die op 2 mei 1915 sneuvelt na de ontploffing van een granaat tijdens de tweede Duitse gasaanval. McCrae sterft zelf in 1918 aan een longontsteking, vermoedelijk ook het gevolg van een gasaanval. In datzelfde jaar spelt een jonge Amerikaanse vrouw voor het eerst een zijden klaproos op. Haar daad vindt navolging in de gehele Gemene Best en al gauw is de klaproos het officiële herdenkingsteken voor de slachtoffers van WO-I.

In Flanders Fields

In Flanders fields the poppies blow

Between the crosses, row on row

That mark our place; and in the sky

The larks, still bravely singing, fly

Scarce heard amid the guns below.

We are the Dead. Short days ago

We lived, felt dawn, saw sunset glow,

Loved, and were loved, and now we lie

In Flanders fields.

Take up our quarrel with the foe:

To you from failing hands we throw

The torch; be yours to hold it high.

If ye break faith with us who die

We shall not sleep, though poppies grow

In Flanders fields.