Voorbij

Met deze rustige foto van de Arkemheense Polder in Nijkerk sluit ik het jaar af. Ik dank alle Bloggers voor hun bezoek aan deze site en voor de reacties die ik ontving. Het was heel inspirerend.
Ik wens iedereen een goede Jaarwisseling en een Goed en Hoopvol begin van 2019!

Dierenfestijn

Behalve een mooie dierentuin heeft Ouwehands Dierenpark in Rhenen er dit jaar met het China Light Festival nog eens een fantastische lichtshow aan toe gevoegd.

China Light Festival

Een bekroning op een leuk dagje dierentuin met de (klein-)kinderen: het China Light Festival in Ouwehand Dierenpark. Een fantastisch evenement.

Weerzien

Na (te) lange tijd weer eens een bezoek gebracht aan de Arkemheense Polder. Ik wil niet zeggen dat hij (of) zij op me zat te wachten maar ik was wel blij hem (of haar) weer te zien. Al is het op grote afstand.

Christophorus

Ik kan het niet laten om als ik een Christophorus zie, er een foto van te maken.

Zo zag ik ook deze, in de Sint Bonifatiuskerk in Leeuwarden. Een mooi exemplaar, dat moet gezegd.

De reus Reprobus droeg een kind op zijn schouders door het water naar de overkant van de rivier. Naarmate hij verder liep werd het kindje steeds zwaarder. aan de overkant gekomen maakte het kind zich bekend als het kindje Jezus dat de zonde van de wereld droeg.
Als beloning kreeg de reus een andere naam: Christophorus, ofwel: Christusdrager.

Door de eeuwen heen is hij in de katholieke kerk een belangrijke Heilige geworden: Beschermer van de reizigers.

Zoet

Om de één of andere reden krijg ik hierbij de associatie van "zoet".
Desalniettemin wens ik u een fijne Tweede Kerstdag!

Delfts Blauw Kerstfeest

"En dit zal voor jullie een teken zijn.: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt..." (Lucas 2:12)

Kerststallen zijn er in soorten en maten. In museum De Tien Malen in Putten is dezer dagen een tentoonstelling van de verzameling van Anneke Blom (+). De moeite waard om even te gaan bekijken. Fijne kerstdagen!

Gezellige dagen!

Gezegende Kerstdagen en een Voorspoedig Nieuwjaar

Middernachtzon, Bodo, Noorwegen, juni 2018

Wanneer is de nacht ten einde?

Een chassidisch verhaal

“Hoe kun je het moment bepalen waarin de nacht ten einde is en de dag begint?” vroeg een oude rabbi aan zijn leerlingen. “Is het ’t moment als je uit de verte een hond van een schaap kunt onderscheiden?” vroeg één van zijn leerlingen. “Nee” zei de rabbi.

“Is het als je van verre een dadelboom van een vijgenboom kunt onderscheiden?” vroeg een ander.

“Nee” zei de rabbi.  “Maar wat dan?” vroegen zijn leerlingen.

“Het is als je in het gezicht van een mens kunt kijken en daarin je zuster of broeder ziet. Tot dat moment is de nacht nog bij ons.

In deze donkere tijd voor Kerst

met zijn lange nachten

wensen we u en jullie

Gezegende Kerstdagen waarin

HET LICHT mag schijnen en

dat er in het Nieuwe Jaar

meer LICHT dan duisternis is.

Titus

Het staat duidelijk op de lijst, maar volgens de beschrijving is dit "vermoedelijk" Rembrandts zoon Titus. Er wordt voorts bij vermeld dat Rembrandt in die tij in grote geldnood zit en dat zijn zoon Titus zijn grootste geldverstrekker wordt. Al op veertienjarige leeftijd stelt hij, vermoedelijk onder druk van Rembrandt een testament op waarin hij zijn vader alles nalaat. Titus trouwt in 1668, maar al een paar maanden later sterft hij, op 27-jarige leeftijd. Na zijn dood wordt zijn dochter Titia geboren.

De Meester zelf

Zelfportret met helm, uit 1634.
Rembrandt leunt naar voren en komt daardoor zo dichtbij dat uit de lijst lijkt te komen. Met dit schilderij toont hij zijn klanten dat het weergeven van houdingen, gezichtsuitdrukkingen of de metaalglans van een helm hem geen enkele moeite kost. Als ik heel eerlijk ben vind ik de Meester er hier nou niet bepaald intelligent uitzien. Maar zijn klanten zullen het wel gewaardeerd hebben, anders was hij niet zo beroemd geworden.

De huwelijksfuik

De huwelijksfuik, allegorie op het huwelijk, Salomon Savery, naar Adriaen van de Venne,  1655.
Wie in het huwelijksbootje stapt loopt in een doodlopende fuik, waarschuwt de 17e eeuwse volksdichter Jacob Cats. Zijn adviezen zijn hier visueel samengevat, inclusie alles wat binnen een goed christelijk huwelijk vermeden moet worden: kijvende wijven, vrouwen die hun maagdelijkheid verloren hebben, grote leeftijdsverschillen en buitenechtelijke kinderen.
Ook nu nog verwijst de uitdrukking 'in de fuik zijn' naar het huwelijk.

Zelfportret met Saskia

Zelfportret Rembrandt met Saskia, 1636

Rembrandt van Rijn

Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Amsterdam, 1606-1669.

Zelfportret met baret en halsdoek, 1633.

Saskia van Uijlenburg

Saskia van Uijlenburg. De vrouw van Rembrandt.

Dochter van een vooraanstaand jurist uit Leeuwarden. Ze woonde tijdelijk in Franeker, om na het overlijden van haar zus voor haar neefje te zorgen.

Sinds haar twaalfde was e wees. Ze brengt haar pubertijd door in Sint Annaparochie, haar zus Hiskia en haar man Gerrit.

Ze is twintig jaar als ze trouwt met Rembrandt van Rijn, de kunstschilder uit Amsterdam.

Derde zondag van Advent

In de Sint Bonifatiuskerk in Leeuwarden is men nog niet helemaal klaar voor de kerst. De beelden voor de kerststal zijn inmiddels uit de opslag gehaald, maar ze staan nog even tussen de kerkbanken. Geeft niks. Het is pas de derde zondag van Advent. Nog twee weken de tijd.

Rembrandt en Saskia

In het Fries Museum is momenteel een fantastische tentoonstelling over Rembrandt en Saskia: liefde in de gouden eeuw. Niet naast de deur, maar wel leuk om naar toe te gaan. Kom je ook nog eens in Friesland.

Sint Maarten

Het is natuurlijk een bekend verhaal: Sint Maarten die de helft van zijn jas aan een arme bedelaar schenkt.
Hij heet eigenlijk Martinus en is geboren in 316 in Hongarije.Eerst is hij officier in het Romeinse leer. Hij wordt christen en verlaat het leger. Als monnik leidt hij een leven van armoede en naastenliefde. Tenslotte kiezen de mensen van Tours (Frankrijk) hem als bisschop. als soldaat komt hij een keer bij een stadspoort een arme man tegen die geen jas, geen schoenen en geen sokken heeft. Het is koud en Maarten geeft de man de helft van zijn mantel.

Sloffen

Dit slaat natuurlijk nergens op. In de kelder van het Museum voor Religieuze Kunst in Uden staat het schoeisel van Mgr. Bluijssen tentoongesteld. Ontworpen door Wim van Woerkum en gemaakt door mevrouw Stadelmaier-Gläsner in 1962.
Je moet er maar op komen.

Francisco

In de kelder van het Museum voor Religieuze Kunst in Uden is vooral abstracte kunst te zien. Zoals deze voorstelling van Franciscus.

"De maker, Bas Meerman, heeft zich bij de keuze van de rode pij laten inspireren door het rozenwonder, het verhaal over de zelfkastijding van Franciscus die, om zich te bevrijden van zijn seksuele verlangens, zich in de rozenstruiken wierp. De bloeddruppels van de heilige veranderden de dorens in rozen."

"De rode pij symboliseert de eeuwige, onvermijdelijke en universele verbinding - zowel in het rauwe leven als in de kunst en het geloof - van het bloed, de hartstocht en God."
Bas Meerman, 2009

Keldertrap

Ik weet eigenlijk niet of ik ooit al eens een keldertrap heb gefotografeerd. In ieder geval dan deze. Het Museum voor Religieuze Kunst in Uden. Benieuwd wat daar te vinden is? Kijk morgen weer.

Maria Magdalena

Maria Magdalena. Dat zij het is blijkt uit de zalfpot in de vensterbank, waarmee zij de voeten van Jezus heeft gezalfd, en die altijd symbool staat bij haar portret. Dat zij hier schrijvend aan een bureau zit is natuurlijk onzin. Dat is een beeld van de burgerlijke moraal uit de zestiende eeuw.

Maria met kind

Het is vandaag de Tweede Adventszondag. Ik heb er een foto bij gezocht van Maria met kind van de hand van de Meester van Koudewater.

Een beminnelijke glimlach, zowel bij Maria als bij het kind.
Het kindje Jezus heeft een vis in de hand. Maria heeft, zo lijkt het, een vrucht in de hand?

Boeken in Leiden

In het Museum voor Religieuze Kunst in Uden laat men zien dat het in de Middeleeuwen helemaal niet ongewoon was om boeken te hebben. Vooral niet in de steden.
Op deze kaart van Leiden wordt getoond waar de boeken, vooral Bijbels en gebedenboeken, te verkrijgen zijn:
1. Pieterskerk, 1462, geschonken door Willem Heerman, een zelfgeschreven Bijbel.
2. Stadhuis, 1463, geschonken door Willem Heerman, een zelfgeschreven Misboek.
3. Sint Catharinaconvent, boek met heiligenlevens, geschonken door Willem Heerman.
4. Hooigracht, drukkerij van Jan Seversz, 1502 en 1523.
5. Vismarkt, drukkerij van Hugo Jansz van Woerden, 1504-1515.
6. Sint Pancraskerkhof, drukkerij van Oieter Jansz van Woerden, broer van Jan, 1511-1540.
7. Bibliotheek van Philips van Leiden, ambtenaar en kanunnik, 42 boeken, kerkhof Pieterskerk, 1373.
8. Vrouwenklooster Mariënhof, verzameling geschonken boeken
9. Voldersgracht, Jan Philipsz, stadssecretaris, bezat een Getijdenboek
10. Sint Ceciliaklooster, gedrukt Oude Testament, geschonken door Marigen Aellewijns, 1477.

Het was zeldzaam. Maar wie wilde kon ergens een boek gaan lezen of kon voorgelezen worden.

Gebedenboek

Het beeld wat wij vaak hebben van de Middeleeuwen is dat veel mensen niet konden lezen en schrijven. In de expositie van het Museum voor religieuze Kunst in Uden wordt dat beeld bijgesteld. Vooral in de steden waren veel boeken aanwezig, ook bij eenvoudige handwerkslieden.Veelal religieuze teksten, Bijbels en gebedenboeken.
Dit is een gebedenboek uit 1457 uit  het klooster Mariënwater te 's Hertogenbosch. Het is gekopieerd door de Birgittijnse broeder Peter Danielszoon. Het behoorde toe aan Jonckfrou Heylwich uit Kessel.

Christophorus

Zowaar, ik vond in de collectie van het Museum voor Religieuze Kunst in Uden ook nog een Christophorus.

Deze keer in de vorm van een gebedsnoot, ter grootte van ca. 3 cm, van buxushout en metaal uit het 1e kwart van de zestiende eeuw.
Hij is van een anonieme kunstenaar, afkomstig uit Mechelen.

Relikwieën

Zo op het eerste gezicht is dit net zo'n beeld als dat van gisteren. Ook van de Meester van Koudewater.

Pruilend tuitlipje, geloken ogen en een innemende blik.



























Het bijzondere aan dit beeld is echter dat er nog iets in verstopt zit. Dat is aan de voorkant niet te zien. Wij kwamen er achter omdat er een grote foto van aan de muur hing.

Op het hoofd heeft waarschijnlijk een hoofddeksel gezeten. Als je dit er afhaalt zit er onder het hoofddeksel een ruimte waar diverse voorwerpen verstopt zitten. Relikwieën?

Meester van Koudewater

Ik heb geen idee welke heilige dit is. Daarvoor moet je waarschijnlijk toch een katholieke achtergrond hebben.

Het is een beeld gemaakt door de Meester van Koudewater. Zoals in het bericht van gisteren vermeld heeft het inderdaad een innemende blik, een glimlachend tuitmondje en geloken ogen.

Ik moet zeggen dat het toch wel een bijzonder beeld is. Te zien in het Museum voor Religieuze Kunst in Uden.

Ode aan de Meester

" Het museum voor Religieuze Kunst in Uden maakt deel uit van een complex dat sinds 1713 wordt bewoond door de zusters Bergittinessen. Daarvoor verbleven de zusters in het klooster Mariënwater op het landgoed Koudewater bij Rosmalen. Toen grote delen van Nederland onder het bestuur kwamen van de Calvinistische Republiek, werd de openbare beleving van het katholicisme aan banden gelegd. Ook de zusters werden gedwongen uit te wijken naar het Land van Ravestein, dat in handen was van een Duitse, katholiek gezinde vorst.

Op hun vlucht namen de zusters een deel van hun kunstbezit mee. Hieronder een groep laatgotische beelden met overeenkomstige kenmerken: ingetogen, frontale figuren met geloken ogen, spitse neuzen, flauw glimlachende tuitmondjes, smalle ingesnoerde wespentailles. De beeldengroep wordt toegeschreven aan een anonieme meester die de noodnaam “Meester van Koudewater” heeft gekregen.

In 1875 verkochten de zusters 28 beelden van de anonieme meester via Victor de Stuers en architect Pierre Kuypers aan het Museum voor Geschiedenis en Kunst te ’s Gravenhage, het latere Rijksmuseum. Bij de oprichting van het Museum voor Religieuze Kunst in 1973 keerde een groot aantal beelden terug naar Uden in de vorm van langdurige bruikleen. Toen en ook nu nog behoren de beelden van de Meester van Koudewater tot de kerncollectie van het museum."

Eerste Advent

Het is vandaag Eerste Adventszondag. We leven weer toe naar het Kerstfeest. En daarom begin ik vandaag maar met een kerststal. Een bijzondere deze keer. Hij is helemaal van karton, in 2011 gemaakt door Couzijn van Leeuwen. De stal is te vinden in het Museum voor Religieuze Kunst in Uden.

Onder dak

Lekker hoor, allemaal je eigen dak...

Welvaart

Gisteren hoorde ik iemand op een verjaardagsfeestje met grote stelligheid beweren dat een vis een teken is van grote welvaart. Als je over vissen droomt dan betekent het dat je voorspoed te verwachten hebt.
Ik weet niet of dat zo is, maar mocht het zo zijn, dan wens ik iedereen veel mooie dromen toe.

De Zevende Hemel

Dit pandje op de hoek van de Hoogstraat en de Vleeshouwersteeg in Harderwijk stamt uit de 17e eeuw. In 1749 was het het woonhuis van de toenmalige burgemeester van de stad, de heer Hendrik Boonen. De familie heeft het pand tot 1859 bewoond. Later huurde het Koloniaal Werfdepot het pand. Nadat de woning in 1905 was verkocht aan de Christelijk-Gereformeerde Kerk, werd zij in 1910 ingrijpend verbouwd tot kerk door de architect D.Kok Jzn. Toen het kerkgebouw te klein werd, is er elders een nieuwe kerk gebouwd, en kwam het gebouw in 1959 in handen van de Gemeente. Die verhuurde het van 1962 tot 1983 aan de Bescherming Bevolking.

Later vestigde de kunstenaar Willem Brauckman zich in het pand en noemde het: De Zevende Hemel. Het pand is nu bewoond door een Harderwijker inwoner. Leuk plekje.

Vischpoort

Even een blik aan de andere kant van de Vischpoort in Harderwijk. Ik weet niet hoe vaak die al gefotografeerd zal zijn. Maar het blijft een prachtig object. En alleen al de naam: met ..sch..
Het getuigt van een rijke historie.

Vismarkt

De Vismarkt is een authentiek en mooi bewaard stukje dorpsgezicht van Harderwijk. De laatste jaren heeft de gemeente veel geïnvesteerd in het centrum van Harderwijk. Zo is er een nieuwe haven bijgekomen, aan de andere kant van deze poort. Naast de al eeuwen bestaande Oude Haven, waar nog altijd de vissersboten liggen te pronken.

Uithangschaap

Op de foto van de vissershuisjes van twee dagen geleden wat het al te zien. Een uithangbord met een schaap er aan. Maar waarom dit schaap nu een winkelhaak in zijn bek heeft ontgaat mij. Geen idee. We hadden ook hier natuurlijk even moeten aanbellen, maar dat kwam er niet van.
In de Vrijmetselarij heeft de winkelhaak samen met de passer een bijzondere betekenis. Het duidt op een "werkplaats" van de Vrijmetselaars, waar de geest (passer) belangrijkers is dan de materie (winkelhaak). Er zou dan ook ergens een passer in beeld moeten zijn. Maar deze interpretatie in combinatie met dit schaap is niet meer dan een wild guess.

Christophorus

Tijdens een rondwandeling in Harderwijk met de Foto Cirkel kwam ik plotseling op de gevel van een huis deze Christophorus tegen. We waren zo vrij om gewoon even aan te bellen en aan de bewoner die opendeed te vragen of hij wist waarom dit beeldje op de gevel stond. Zijn verklaring was dat het pand vroeger een herberg geweest moet zijn en Christphorus is de beschermheilige van de reizigers. Vandaar.
Vandaag is de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Traditiegetrouw denken we dan aan de mensen die dit jaar zijn overleden. Zij ons zijn voorgegaan. Voor hen is de reis afgelopen. Het leek me wel toepasselijk om hierbij te denken aan Christophorus, de Christusdrager.

Vissershuisjes

Dit is dan weer in het echt. Dat wil zeggen: niet in het Openluchtmuseum. alhoewel sommige stadjes er in het echt ook als een museum uitzien. Harderwijk is zo'n stadje, met een prachtig bewaarde kern.

Der Rote Punkt

Zwart-wit is mooi, maar kleur heeft toch ook wel wat. Zeker als er een klein rood element in zit. Dat maakt de foto gelijk een stuk aantrekkelijker. Zou dat rood er niet in zitten, dan is het een saaie foto.

Trappetje in zwart-wit

Ook met een oude camera, zoals deze Yashica D uit 1958, kun je natuurlijk prima trappetjes fotograferen. Ik vind eerlijk gezegd de zwart-wit-gradatie veel natuurlijker overkomen dan met een digitale camera. Maar dat zal mijn voorliefde wel zijn voor het analoge vakwerk.

Asahiflex IIB

Een foto met de Asahiflex IIB uit 1954. Zwart-wit fotorolletje Kodak 400 TMax, ontwikkeld in Kodak TMax ontwikkelaar.

Herfst in het Openluchtmuseum

Morgen gaan we de foto's bekijken die we op 20 oktober hebben gemaakt in
het Openluchtmuseum in Arnhem met onze analoge camera's. Mijn bijdrage is deze foto gemaakt met een Yashica D uit 1958. Zelf het rolletje ontwikkeld in de doka en vervolgens ingescand op de computer.

Het valt me op dat de scherpte heel goed is, prima contrasten. Kortom: best tevreden met het resultaat.

Orde van de dag

Na een lekker weekend weer over tot de orde van de dag. Ik wens u een goede week!

Zevenheuvelennacht

Vanavond de "Zevenheuvelennacht" in Nijmegen. Ik ga voor 42 minuten...
Yes: 00:38:54!

Nog eentje..

Nog eentje dan. Het blijft genieten van die mooie herfstkleuren.

Voorbij

't Is voorbij met de herfst. De winter komt er aan!

Herfst

't Is herfst op de Veluwe.

Scheepswerf

Urk heeft ook nog een heuse eigen scheepswerf.