Satijn

Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, maar bij deze foto schoot mij het woord "satijn" te binnen.

Vreemd eigenlijk, want het gaat om een bloem, en wel om een Magnolia die gewoon mooi staat te wezen in onze tuin. Een bloem ook met een prachtig hart.

Als ik denk aan "satijn" dan denk ik aan iets moois, iets zachts met pastelachtige kleuren.

Filosofisch gezien kun je je afvragen: Is deze bloem nu een verschijningsvorm van die mooie denkbeelden die ik in mijn hoofd heb, of geven die gedachten de eigenschap weer van die mooie bloem?
Ofwel: bestaat de werkelijkheid uit dat imaginaire beeld of is die bloem onze werkelijkheid, waar wij een mooie betekenis aan geven? Kunnen wij met onze uitspraken de werkelijkheid weergeven zoals die is? Of is het alleen maar een taalspel?
Dit lijkt natuurlijk op een oeverloze discussie, maar godsdienstfilosofen kunnen daar uren over discussiëren en denken daarmee zelfs het bestaan van God te kunnen bewijzen. Ik hoop dat ik er uitkom vandaag bij het tentamen filosofie.

Intussen zal die prachtige satijnachtige bloem vandaag wel gewoon mooi blijven bloeien.