Hij is nog niet helemaal onder.
Maar de kans dat hij weer stijgt, voordat hij onder gaat, is niet zo groot.
Eén ding is wel zeker, hij komt daarna weer op.
Tja, daar moet je in blijven geloven, al valt dat niet altijd mee. Toen ik woensdag in een Engelse pub was in Stelling Minnis in Kent, om daar naar Nederland-Duitsland te kijken was de stemming daar duidelijk: Duitsland zou wel winnen. Mijn reactie, met mijn iets te grote mond, was: dat zullen we nog wel eens zien.
Ik kreeg, als enige Nederlander, een soort van ereplaats vooraan. Na 0-1 werd er wat grijnsend mijn kant op gekeken. Ach, zei ik: dat is er maar één. Na 0-2 was de enigszins meewarige reactie van de Engelsen: ach, dat zijn er maar twee.
In de rust waren er al een paar Engelsen naar huis gegaan en heb ik besloten de totale afgang niet af te wachten. Ik heb de tweede helft in de riante huiskamer van het B&B gezien.
Maar vandaag kan het wonder geschieden. Dat is eerder voorgekomen. Ik herinner mij een verhaal uit het Oude-Testament dat voor de Israëlieten de zon even werd stilgezet om de overwinning te behalen ("Jozua 10:12-13"). Een kwestie van geloven dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten