Eerste Paasdag. De Zoon

In de Oosterse traditie beginnen ze op Paasmorgen met een begroeting: "De Heer is waarlijk opgestaan! Halleluja!"

Deze week ontving ik van iemand Paasverhaal dat ik u niet wil onthouden. Het gaat over de veiling van een schilderij. Het komt van de website www.christelijkeverhalen.nl.. U moet er even voor gaan zitten. Maar met Pasen hebben we daar wel tijd voor, toch?

"Een welvarende man en zijn zoon verzamelden zeldzame kunst als hobby. Ze hadden van alles in hun collectie, van Picasso tot Raphael. Regelmatig stonden ze samen deze grote kunstwerken te bewonderen. Toen het conflict in Vietnam uitbrak werd de zoon opgeroepen en naar het oorlogsgebied gestuurd. De zoon was een moedig soldaat en stierf in de strijd terwijl hij het leven redde van een ander soldaat. De vader kreeg het bericht en rouwde hevig om het verlies van zijn enige zoon.

Ongeveer een maand later, vlak voor kerst, werd er bij de vader op de deur geklopt. Een jonge man stond aan de deur met een groot pakket in zijn handen. “Meneer,” zei hij, “u kent mij niet. Uw zoon is gestorven terwijl hij mijn leven redde. Hij heeft meerdere levens gered die dag en terwijl hij mij droeg werd hij dodelijk in het hart getroffen door een kogel. Uw zoon sprak vaak over u en over uw liefde voor kunst.” De jonge man overhandigde het pakket. “Ik weet dat het niet veel is en zeker niets vergeleken met de grote kunstwerken die u hebt, ik ben maar een eenvoudige amateur, maar ik geloof dat uw zoon zou willen dat u dit kreeg.”

De vader opende het pakket. Het was een portret van zijn zoon, geschilderd door de jonge man. Hij keek met bewondering naar de manier waarop de jonge man de persoonlijkheid van zijn zoon had weten vast te leggen in zijn schilderij. Tranen vulde de ogen van de vader terwijl hij het schilderij verder bekeek. Hij dankte de jonge man en bood aan om voor het schilderij te betalen. “Nee, echt niet. Ik kan niet terugbetalen wat uw zoon voor mij heeft gedaan. Dit is een geschenk.”

De vader hing het schilderij boven de schoorsteenmantel. Elke keer als hij bezoek kreeg, toonde hij eerst het schilderij van zijn zoon voordat hij de rest van zijn collecte liet zien. De vader overleed enkele maanden later.

Er zou een grote veiling worden gehouden van alle verzamelde kunstwerken. Er verzamelde zich een groot publiek, opgewonden dat zij de kunstwerken konden zien en de mogelijkheid kregen om daar iets van te kopen.

Op het podium stond het schilderij van de zoon. De veilingmeester klopte met zijn hamer. “We starten het bieden met dit schilderij van de zoon. Wie biedt er op dit schilderij?”

Het was stil.

Toen riep iemand van achter uit de zaal: “Wij willen de beroemde werken zien. Sla dit schilderij maar over.” De veilingmeester bleef volhouden. “Wie gaat er bieden op dit schilderij? Wie start het bieden? € 100, € 200?”

Een andere stem riep boos: “Wij zijn niet gekomen voor dit schilderij van een amateur. We zijn gekomen om de Van Goghs en de Rembrandts te zien. Schiet nou eens op en kom met het echte werk!” De veilingmeester ging door: “De zoon! De zoon! Wie neemt de zoon?”

Uiteindelijk kwam er een stem van achter uit de zaal. Het was de tuinman die al jaren voor het gezin had gewerkt. “Ik bied € 10 voor dit schilderij.” Als arme man was dit alles wat hij zich kon veroorloven.

“We hebben een bod van €10, wie biedt €20?” “Geef het aan hem, riep de zaal. Wij willen de meesters zien!” “Ik heb een bod van € 10, wil iemand meer bieden?” Het publiek begon boos te worden. Zij wilden geen schilderij van de zoon. Zij wilden waardevolle investeringen voor hun collecties.

De veilingmeester klopte met zijn hamer “Eenmaal, andermaal, VERKOCHT voor € 10!”

Een man op de tweede rij riep: “Kunnen we nu doorgaan met de meesterwerken?”

De veilingmeester legde zijn hamer neer en kondigde aan: “De veiling is nu afgelopen.”

“En de schilderijen dan?”

“Het spijt me. Toen ik de taak had aangenomen om deze veiling te leiden, ben ik op de hoogte gesteld van een bijzondere bepaling in het testament dat tot op een specifiek moment geheim moest blijven. Dat moment is nu bereikt. Alleen het schilderij van de zoon zou worden geveild. De persoon die dit schilderij kocht zou automatisch alles erven, inclusief de schilderijen van de grote meesters. De persoon die de zoon nam krijgt alles!”

2000 jaar geleden gaf God Zijn zoon om aan het kruis te sterven. Zoals de veilingmeester is Zijn boodschap vandaag: “De zoon! De zoon! Wie neemt de zoon?” Want, ziet u, wie de Zoon neemt, krijgt alles."