Twee november is in de Katholieke kerk de herdenkingsdag voor alle overleden gelovigen:
"Allerzielen" is een dag van gebed voor allen die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn."
De protestantse kerk kent dit niet omdat men daar de leer van het zogenaamde vagevuur, het voorportaal van de hemel, niet kent.
Die verschillen in geloofsbelijden worden volgens mij de laatste tijd steeds minder benadrukt en de overeenkomst in geloofsbeleven neemt toe. Ook in de protestantse kerk wordt in november, op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, stil gestaan bij de overledenen.
"Allerzielen" is een dag van gebed voor allen die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn."
De protestantse kerk kent dit niet omdat men daar de leer van het zogenaamde vagevuur, het voorportaal van de hemel, niet kent.
Die verschillen in geloofsbelijden worden volgens mij de laatste tijd steeds minder benadrukt en de overeenkomst in geloofsbeleven neemt toe. Ook in de protestantse kerk wordt in november, op de laatste zondag van het kerkelijk jaar, stil gestaan bij de overledenen.
Eigenlijk is dit een Pasen-ikoon. Een ikoon over Allerzielen heb ik niet kunnen vinden. Wel een mooie miniatuur op de website van de "Vrije School" uit Den Haag, met een afbeelding van Michaël die een doek vol dode zielen naar Christus brengt.
Rudolf Steiner heeft vaak gesproken over het leven na de dood en over de mogelijkheid om verbinding met de gestorvenen te onderhouden. Daar hoort deze spreuk bij:
"Mijn ziel volge jou in het geestgebied,
volge jou met die liefde,
die zij op aarde voelen mocht,
toen mijn oog je nog kon zien;
zij lenige je warmte, lenige je koude;
zo leven wij verenigd,
niet gescheiden door de geestespoort."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten