In het dorpje Sesto, net over de grens van Oostenrijk naar Italië, staat een bijzonder kerkje. Het ligt op een heuvel en de toegang ernaar toe gaat via een trappartij, naar een soort mausoleum met fresco's die enerzijds voorstellingen uit het dagelijks leven uitbeelden en anderzijds skelettekeningen bevatten die verwijzen naar de tijdelijkheid ervan.
Onderaan de trap in een nis staat Christophorus, de beschermheilige van de reizigers.
Tijdens een motorreisje door de Dolomieten kan het geen kwaad deze heilige even extra aandacht te schenken.
Overigens is Christophorus, sinds mijn werkzame periode van 2002 tot 2007 bij de instelling voor mensen met een verstandelijke beperking "Christophorus" in Bosch en Duin, nog steeds mijn favoriete heilige. Het verhaal hoe hij het kindje Jezus door het water op zijn schouders draagt, is een prachtig symbool voor de opdracht die wij hebben tot naastenliefde.
Ook deze zomer heb ik in diverse kerken weer een aantal foto's van Christophorus verzameld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten