 |
Ede, maart 2018. Nikon D800; AF-S Nikkor
24-70 mm f/2.8 G ED IF; 70 mm; f/16; 1/32 sec; ISO 800
|
Dit zadel zou zomaar toebehoord kunnen hebben aan de fiets van mijn vader. Als 12 jarig jongetje fietste hij in de jaren '40 op een fiets met een bagagerek voorop door Lekkerkerk om daar spullen rond te brengen. Ik weet niet precies wat het was. Misschien wel voor de plaatselijke bakker. Mijn vader was een klein van stuk, dus in het begin zullen er misschien blokken op zijn pedalen hebben gezeten. Later gingen die er af en kon hij, misschien een beetje kontje-wiegend, zonder pedalen verder.
Die fiets moet dus, net als mijn vader in die tijd, veel hebben meegemaakt. Je fietste toen niet voor de lol. In het gezin met acht kinderen moest iedereen zijn bijdrage leveren. Als boerenknecht, als hulp in de huishouding, als eerste bediende op de scheepswerf Duijvendijk, of als fietskoerier voor de boer of de plaatselijke bakker. Niets mis mee natuurlijk. Ik heb hem er nooit over horen klagen.
Wat mij betreft is het vierde leven van deze fiets dat hij nu hier fotografisch is vastgelegd. Vereeuwigd, zei men vroeger. Eigenlijk een eeuwig leven dus, net als mijn vader.
1 opmerking:
Dag Adri,
Leuk verhaal+foto,ja zo ging het vroeger meestal in grote gezinnen,niks mis mee en klagen was niet aan de orde.
Het grappige is dat wat de fiets betreft de tijden zich herhalen, wanneer ik onderweg in de auto in stad of dorp naar grote groepen fietsende schooljeugd kijk zit 90 % op dit model fiets inclusief rekje en velen hebben er ook nog houten kratje opstaan.
Fijne zondag ook al zal die bitter koud zijn,
Ger
Een reactie posten