Dit is nou wat men noemt een vogelperspectief.
Ik heb natuurlijk lang geaarzeld. Maar als je op Texel bent zie je die parachutes voortdurend in de lucht hangen gaat dat bij mij een beetje kriebelen.... Maar het is wel een hele uitdaging. Ben gelukkig inmiddels over mijn hoogtevrees heen. En als je op 4 km hoogte zit voor de opening van dat vliegtuig kun je niet meer terug. Het gaat allemaal zo snel, instructie, riemen aan, bril op, er wordt aan je gesjord tot alles vast zit. Je hebt niet eens tijd om na te denken en bang te worden. En dan...val je ineens 60 sec lang als een baksteen naar beneden, 180 km per uur,... Wauuw.
En als dan de parachute uitgaat zeil je rustig naar beneden.
1 opmerking:
wow, echt zo gaaf!
Een reactie posten