Gezegende Kerstdagen en een heel Voorspoedig 2013

De man die God zocht

(Naar een oude vertelling, naverteld door Sytse de Vries.)

Er was eens een man die alleen in God wilde geloven als hij Hem echt kon zien.

Maar hij wist niet waar hij Hem moest zoeken. Dus trok hij de wijde wereld in en vroeg aan iedereen die hij tegenkwam: "Weet jij hoe God eruit ziet? Heb jij Hem ooit gezien?" Maar iedereen gaf hem een ander antwoord, zodat hij niet veel wijzer werd. Of ze stuurden hem door naar mensen die het moesten weten. Zoals naar het huis van de dominee. Die had op de vraag gestudeerd, al jaren. Maar de dominee zei: "Dat is een moeilijke vraag! Kom na de Kerst maar terug. Ik heb het nu helaas te druk met al mijn feestpreken." 

Daarna ontmoette hij iemand die zei: "God is machtig en vol majesteit! Hij ziet er ongetwijfeld uit als een koning." Dus ging de man naar het paleis van de koning en vroeg hem. "Ziet u eruit als God?"

"Een beetje wel, denk ik," zei de koning, "Hij en ik zijn toch enigszins collega’s, nietwaar?"

Maar toen de koning 's avonds voor zijn spiegel stond, zijn hermelijnen mantel over de stoel hing, zijn kroon op een nachtkastje legde en naar zichzelf keek, begon hij te twijfelen. De vraag van de man liet hem niet meer los. "Hoe zou God er eigenlijk uitzien?"

De volgende dag trok de koning het land in, de bergen op, de alpenweiden over. Daar kwam hij een eenzame herder tegen, die wel open stond voor een praatje. En de koning vroeg op zijn beurt aan hem: "Jij woont hier zo hoog en in de stilte. Weet jij misschien waar ik God kan vinden? Weet jij hoe Hij eruit ziet?"

De herder glimlachte: "Ik denk majesteit, dat ik u kan helpen. Of liever, wij kunnen elkaar helpen! Samen moeten we Hem kunnen vinden. Mag ik misschien uw kroon eens opzetten?"

De koning was verbaasd, maar er was toch niemand die het zag. En hij zette zijn kroon op het hoofd van de herder, die al jaren niet naar de kapper was geweest.

"En als u nu eens mijn herdersmantel aantrekt?" De koning keek eens naar de jas die duidelijk ook al jaren niet naar de stomerij was geweest - maar gelukkig wel elke dag gelucht -, dacht hij nog.

En zo stonden ze tegenover elkaar, daar boven op die berg. De koning in een herdersmantel, de herder met de koningskroon op. Ze keken elkaar lange tijd zwijgend aan en gingen toen ieder zijn weegs. De koning ging terug naar het paleis. Maar daar wilde niemand hem binnen laten, want geen mens herkende hem. En de herder ging naar zijn kudde. Iedereen die hij onderweg tegenkwam, moest om hem lachen. Niemand nam hem serieus.

Maar samen glimlachten ze alleen maar, want samen hadden ze bij elkaar God gezien.

En, zou die eerste man nog naar de dominee zijn gegaan?

Wij wensen u Gezegende Kerstdagen en wensen u toe dat u in 2013 mensen mag ontmoeten waarin u, net als de koning en de herder uit het verhaal, God zult herkennen.

Adri en Marja Benschop
(Knipwerk: Marja Benschop-Smit)