donderdag 10 oktober 2013
De wegen van Google zijn ondoorgrondelijk.
Het is de laatste tijd gebruikelijk dat mijn berichten na enkele dagen zo'n 15 tot 20 keer zijn aangeklikt. Naarmate ze langer op het Blog staan neemt dat natuurlijk toe. Maar tot mijn verbazing is het bericht van 3 oktober j.l. "Verbeeldingskracht" inmiddels ruim 1900 keer geraadpleegd. Dat is dus gemiddeld bijna 300 keer per dag. Tenminste, dat beweert mijnheer Google in de teller. Als ik naar de "Sitemeter" kijk, helemaal onder aan de pagina, dan zie ik daarvan niets terug.
Je kunt op het Blog ook kijken naar de verkeersbronnen. Daaruit blijkt dat de belangstelling uit Amerika afkomstig is. Zou mijnheer Google niets anders te doen hebben dan de hele dag naar mijn bericht "Verbeeldingskracht" te gaan zitten koekeloeren? Wordt ik ineens gestalkt? Of blijft er ergens een palletje haken bij de teller? Je weet het niet hè, je weet het niet.
Ik heb de neiging om terug te willen kijken. Zoals deze uil doet, die ik in 2008 op de Etstoeldag in Anloo fotografeerde. Zo van: ziet u het wel goed, mijnheer Google?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Het is een "plaatje", Adri. Erg mooi gefotografeerd. En om op je opmerking te reageren: ik zie precies hetzelfde gebeuren Een enorm aantal pageviews, die nergens vandaan lijken te komen. Nou ja, dat vind ik minder erg dan dat ze aan m'n foto's zitten te rommelen. Groetjes, Joke
Heb zolang ik blog nog nooit goed begrepen hoe dat werkt bij Google met hits, pageviews, unieke bezoekers en referrers,statistieken landentellers etc.etc.
Kan er ook niet van wakker liggen,ben wel 'n avondmens maar geen nachtdier net als de uil.
Wel weet ik inmiddels na jaren bloggen dat er veel meer stille lezers,toevallige passanten die met zoekwoorden in afbeeldingen toevallig op mijn blogpost terecht komen, en nieuwsgierige mijn blogposten bezoeken/bekijken dan dat ik volgers heb die echt geïnteresseerd zijn in mijn blog en dat laten blijken door reactie achter te laten.
Eerlijk gezegd vind ik die voor iedereen zichtbare tellertjes beetje belachelijk,ik zie het als stoefen tegenover de ander,zo van:kijk mijn blog nou eens populair zijn.....
Bij diverse tellers op andere blogs kom ik de ene keer uit Schiedam en dan weer uit Amersfoort....klopt dus ook niet.
Nou.... genoeg tijd verspilt aan dit alles....
Laat ik maar even naar de foto kijken van de uil,die heeft de naam wijs te zijn en dat is in werkelijkheid ook helemaal niet zo.
Fijne dag!!
Ger
Ik ken dat ‘probleem’ ook, Adri. En weet het ook niet. Maar wel dat je inmiddels nog maar tweehonderd verwijderd ben van tweehonderdduizend (!). Zo’n aantal laat natuurlijk wel iets zien: namelijk dat je geliefd bent, dat wil zeggen: je fotoweblog. En ook de manier waarop je daar vorm aan geeft. Anders komen mensen niet zo vaak een kijkje nemen. Dus het zegt wel iets.
Dag Michel,
Dank voor je vriendelijke woorden en voor het feit dat je regelmatig kijkt op mijn Blog!
Hartelijke groet,
Adri
Een reactie posten