Ieper

Afgelopen weekend was ik in Ieper. Ik ben daar o.a. in 2018 ook geweest en was toen onder de indruk van de sfeer en de wijze van herdenken van de verschrikkelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog. Ik wilde dat graag delen met één van de kinderen. 
De sfeer was echter totaal anders. Om te beginnen heeft men natuurlijk maatregelen moeten treffen voor de herdenking bij de Menenpoort. Er zijn stippen op de grond geplakt op anderhalve meter. Prima natuurlijk. Maar de muzikale inbreng van de groepen en de deelnemers uit het buitenland waren natuurlijk afwezig. Dat maakte de herdenking niet minder, maar wel wat eenvoudiger.

Daarbij komt dat het kermis was op het plein. Het was de eerste keer na de coronatijd, dus men had extra uitgepakt. Tenslotte was men begonnen met de restauratie van de Lakenhallen en het Belfort, waar het museum In Flanders Fields in is gehuisvest. Het museum was wel open, de toren niet, en ook daar waren de beperkingen van de coronapandemie merkbaar.

Kortom, we hebben een goede tijd gehad met elkaar, maar het was toch wat anders dan ik mij had voorgesteld. Het doet allemaal niets af aan het feit dat er zich in die omgeving gruwelijke taferelen hebben afgespeeld in de Eerste Wereldoorlog, waar 500.000 merendeels jonge militaire mannen zijn omgekomen. Door de vele oorlogsgraven in de wijde omgeving van Ieper wordt je daar voortdurend aan herinnert.

Als je je dat realiseert dan neem je de kermis en de corona maar even voor lief.