Gisteren zat er ineens een schorpioen in de schooltas van één van de kinderen. Gelukkig wisten zij precies wat het was en toen was hij, of zij, ook heel snel gevangen. Ze schijnen altijd met z'n tweeën te zijn, zo werd mij gezegd. En jawel, vandaag bleek de partner in het overhemd te zitten van een andere huisgenoot.
Ik kan mij niet herinneren dat ik er in mijn leven ooit één van dichtbij heb gezien. Vreemde wezens. Ze zien er ook niet erg appetijtelijk uit. Een beet ervan schijnt erger te zijn dan een wespensteek. Maar hij zit nu in een voorraadpot. Kunnen we er op een veilige afstand nog even van 'genieten'.
1 opmerking:
Dag Adri,
Voor de meeste mensen altijd even schrikken en griezelen bij het ontdekken van zo'n diertje, zo te zien de gele schorpioen.
Maar ook interessant om het zo achter glas goed te kunnen bekijken, je geeft hem toch wel af en toe 'n spinnetje te eten;-)
Mijn eerste en enige exemplaar waar ik ooit van schrok was een kleine zwarte schorpioen die een bad nam in het afwasteiltje met serviesgoed tijdens onze vakantie in Toscane. Als ik me goed herinner lag de vaat inclusief het beestje binnen paar minuten buiten in het gras aan de rand van het zwembad.
Groet,Ger
Een reactie posten